ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߦߊߛߌߣ ߝߐߘߊ - ߋߓߙߋߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

יא.סין (י.ס.)

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 1

يسٓ

1 יא.סין. (י.ס.)

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 2

وَٱلۡقُرۡءَانِ ٱلۡحَكِيمِ

2 (שבועה) והקוראן החכם!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 3

إِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

3 אכן אתה אחד מהשליחים,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 4

عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

4 בדרכם של הישרים,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 5

تَنزِيلَ ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ

5 אכן הורד מאת העזוז והרחום,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 6

لِتُنذِرَ قَوۡمٗا مَّآ أُنذِرَ ءَابَآؤُهُمۡ فَهُمۡ غَٰفِلُونَ

6 כדי שתזהיר בו את בני האדם אשר טרם הוזהרו אבותיהם, ולכן הם אינם מודעים.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 7

لَقَدۡ حَقَّ ٱلۡقَوۡلُ عَلَىٰٓ أَكۡثَرِهِمۡ فَهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

7 כבר הסברות התגלו כנכונות נגד רובם, אן הם לא יאמינו.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 8

إِنَّا جَعَلۡنَا فِيٓ أَعۡنَٰقِهِمۡ أَغۡلَٰلٗا فَهِيَ إِلَى ٱلۡأَذۡقَانِ فَهُم مُّقۡمَحُونَ

8 והנה אנחנו שמנו על צוואריהם מוטות שמגיעות עד סנטרם, ולכן ראשיהם מורמים.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 9

وَجَعَلۡنَا مِنۢ بَيۡنِ أَيۡدِيهِمۡ سَدّٗا وَمِنۡ خَلۡفِهِمۡ سَدّٗا فَأَغۡشَيۡنَٰهُمۡ فَهُمۡ لَا يُبۡصِرُونَ

9 והצבנו חוצץ לפניהם וחוצץ מאחוריהם, וכיסינו את פיניהם כך שהם אינם רואים.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 10

وَسَوَآءٌ عَلَيۡهِمۡ ءَأَنذَرۡتَهُمۡ أَمۡ لَمۡ تُنذِرۡهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

10 לכן זה אותו דבר עבורם אם תזהיר אותם או לא תזהיר אותם, כי הם לא יאמינו.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 11

إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ ٱتَّبَعَ ٱلذِّكۡرَ وَخَشِيَ ٱلرَّحۡمَٰنَ بِٱلۡغَيۡبِۖ فَبَشِّرۡهُ بِمَغۡفِرَةٖ وَأَجۡرٖ كَرِيمٍ

11 אתה תצליח להזהיר רק את זה אשר הולך אחרי התזכורת, ויירא את הרחמן בסתר. בשר לו את סליחת החטאים וגמול שופע.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 12

إِنَّا نَحۡنُ نُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰ وَنَكۡتُبُ مَا قَدَّمُواْ وَءَاثَٰرَهُمۡۚ وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ فِيٓ إِمَامٖ مُّبِينٖ

12 אכן אנחנו נחיה את המתים. ואנו מתעדים את כל המעשים אשר שלחו לפניהם ואת מה שהם השאירו אחריהם,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 13

وَٱضۡرِبۡ لَهُم مَّثَلًا أَصۡحَٰبَ ٱلۡقَرۡيَةِ إِذۡ جَآءَهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ

13 את כל זה אנו אכן כותבים בספר המתעד הכול באופן בהיר. משול להם משל על אנשי העיר אשר הגיעו אליה השליחים.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 14

إِذۡ أَرۡسَلۡنَآ إِلَيۡهِمُ ٱثۡنَيۡنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزۡنَا بِثَالِثٖ فَقَالُوٓاْ إِنَّآ إِلَيۡكُم مُّرۡسَلُونَ

14 כאשר שלחנו להם שני שליחים, והם התכחשו לשניהם, אז חיזקנו אותם בשלישי, והם אמרו, “אכן אנחנו נשלחנו אליכם'.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 15

قَالُواْ مَآ أَنتُمۡ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَمَآ أَنزَلَ ٱلرَّحۡمَٰنُ مِن شَيۡءٍ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا تَكۡذِبُونَ

15 אמרו: “אינכם אלא אנשים כמונו, והרחמן לא הוריד דבר, כל אשר אתם אומרים שקר.”

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 16

قَالُواْ رَبُّنَا يَعۡلَمُ إِنَّآ إِلَيۡكُمۡ لَمُرۡسَلُونَ

16 אמרו: “ריבוננו יודע, כי אכן אנחנו נשלחנו אליכם”.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 17

وَمَا عَلَيۡنَآ إِلَّا ٱلۡبَلَٰغُ ٱلۡمُبِينُ

17 וכי עלינו רק למסור את המסר הבהיר.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 18

قَالُوٓاْ إِنَّا تَطَيَّرۡنَا بِكُمۡۖ لَئِن لَّمۡ تَنتَهُواْ لَنَرۡجُمَنَّكُمۡ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٞ

18 אמרו: “אתם הבאתם לנו מזל רע. אם לא תפסיקו, נסקול אתכם באבנים וננחית עליכם עונש כואב ״.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 19

قَالُواْ طَٰٓئِرُكُم مَّعَكُمۡ أَئِن ذُكِّرۡتُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٞ مُّسۡرِفُونَ

19 אמרו(השליחים): "מזלכם הרע תלוי בכם. האם אתם כועסים משום שהוזכר לכם הצדק? אכן חציתם כל גבול!”.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 20

وَجَآءَ مِنۡ أَقۡصَا ٱلۡمَدِينَةِ رَجُلٞ يَسۡعَىٰ قَالَ يَٰقَوۡمِ ٱتَّبِعُواْ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

20 ואז בא איש מקצה העיר בריצה ואמר: “הוי בני עמי! היצמדו לדרך השליחים,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 21

ٱتَّبِعُواْ مَن لَّا يَسۡـَٔلُكُمۡ أَجۡرٗا وَهُم مُّهۡتَدُونَ

21 היצמדו לדרך אלה אשר לא יבקשו מכם גמול, שהרי הם מודרכים.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 22

وَمَالِيَ لَآ أَعۡبُدُ ٱلَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ

22 וכי מדוע לא אעבוד את אשר ברא אותי ואת אשר אליו תשובו?

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 23

ءَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةً إِن يُرِدۡنِ ٱلرَّحۡمَٰنُ بِضُرّٖ لَّا تُغۡنِ عَنِّي شَفَٰعَتُهُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَا يُنقِذُونِ

23 האם אעשה לי אלוה מלבדו?! אם אללה הרחמן ירצה להמיט עליי רעה, לא תועיל לי המלצתם בכלום והם לא יחלצוני!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 24

إِنِّيٓ إِذٗا لَّفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

24 אם כך אעשה, ודאי אהיה בתעייה גדולה!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 25

إِنِّيٓ ءَامَنتُ بِرَبِّكُمۡ فَٱسۡمَعُونِ

25 אכן מאמין אני בריבונכם, שמעו נא לי”.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 26

قِيلَ ٱدۡخُلِ ٱلۡجَنَّةَۖ قَالَ يَٰلَيۡتَ قَوۡمِي يَعۡلَمُونَ

26 נאמר (מאת ריבונו): “היכנס אל גן העדן”. והוא אמר” “אוי, אילו רק ידעו בני עמי,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 27

بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُكۡرَمِينَ

27 את אשר סלח לי ריבוני וקבע את מקומי בין המכובדים (בגן עדן)”

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 28

۞ وَمَآ أَنزَلۡنَا عَلَىٰ قَوۡمِهِۦ مِنۢ بَعۡدِهِۦ مِن جُندٖ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ

28 ולא הורדנו על עמו לאחר מותו גדוד מהשמיים, וגם לא היינו צריכים להוריד.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 29

إِن كَانَتۡ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَإِذَا هُمۡ خَٰمِدُونَ

29 הנחתנו עליהם מכה אחת, ומיד הפכו לגופות של מתים.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 30

يَٰحَسۡرَةً عَلَى ٱلۡعِبَادِۚ مَا يَأۡتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

30 הוי כמה צר יהיה מצב (עונש) הברואים! אין מגיע להם כל שליח אלא שהם מזלזלים בו!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 31

أَلَمۡ يَرَوۡاْ كَمۡ أَهۡلَكۡنَا قَبۡلَهُم مِّنَ ٱلۡقُرُونِ أَنَّهُمۡ إِلَيۡهِمۡ لَا يَرۡجِعُونَ

31 הלא יראו מה רבים הדורות אשר הכחדנו לפניהם? והם לא ישובו עוד אליהם.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 32

وَإِن كُلّٞ لَّمَّا جَمِيعٞ لَّدَيۡنَا مُحۡضَرُونَ

32 ואכן סופם הוא, שכולם ישובו אלינו.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 33

وَءَايَةٞ لَّهُمُ ٱلۡأَرۡضُ ٱلۡمَيۡتَةُ أَحۡيَيۡنَٰهَا وَأَخۡرَجۡنَا مِنۡهَا حَبّٗا فَمِنۡهُ يَأۡكُلُونَ

33 ואות היא להם הארץ המתה אשר החייט והוצאנו ממנה תבואה אשר ממנה יאכלו,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 34

وَجَعَلۡنَا فِيهَا جَنَّٰتٖ مِّن نَّخِيلٖ وَأَعۡنَٰبٖ وَفَجَّرۡنَا فِيهَا مِنَ ٱلۡعُيُونِ

34 ונסענו בה גנים של תמרים וענבים, ופתחנו מתוכה את המעיינות,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 35

لِيَأۡكُلُواْ مِن ثَمَرِهِۦ وَمَا عَمِلَتۡهُ أَيۡدِيهِمۡۚ أَفَلَا يَشۡكُرُونَ

35 למען יאכלו מפריים, אף כי לא ידיהם עשו זאת. האם לא יכירו תודה?

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 36

سُبۡحَٰنَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلۡأَزۡوَٰجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنۢبِتُ ٱلۡأَرۡضُ وَمِنۡ أَنفُسِهِمۡ وَمِمَّا لَا يَعۡلَمُونَ

36 קדוש הוא אשר ברא את הכול בזוגות, ואת מה שמצמיחה האדמה, ואותם בעצמם, ודברים שהם אפילו אינם מכירים.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 37

وَءَايَةٞ لَّهُمُ ٱلَّيۡلُ نَسۡلَخُ مِنۡهُ ٱلنَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظۡلِمُونَ

37 ואות הוא להם הלילה, שנסיר ממנו את אור היום, והנה הם יהיו בחשכה.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 38

وَٱلشَّمۡسُ تَجۡرِي لِمُسۡتَقَرّٖ لَّهَاۚ ذَٰلِكَ تَقۡدِيرُ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡعَلِيمِ

38 והשמש אשר נעה במסלולה עד המועד אשר נקבע לה, לפי קביעתו של העזוז יודע הכול.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 39

وَٱلۡقَمَرَ قَدَّرۡنَٰهُ مَنَازِلَ حَتَّىٰ عَادَ كَٱلۡعُرۡجُونِ ٱلۡقَدِيمِ

39 לירח קבענו שלבים, עד שהוא חוזר ונראה כענף תמר יבש.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 40

لَا ٱلشَّمۡسُ يَنۢبَغِي لَهَآ أَن تُدۡرِكَ ٱلۡقَمَرَ وَلَا ٱلَّيۡلُ سَابِقُ ٱلنَّهَارِۚ وَكُلّٞ فِي فَلَكٖ يَسۡبَحُونَ

40 השמש לא תוכל לעקוף את הירח, והלילה לא יוכל לעבור את היום, מפני שכל אחד מהם נע במסלול שנקבע לו

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 41

وَءَايَةٞ لَّهُمۡ أَنَّا حَمَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُمۡ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

41 ויש להם גם אות בכך שנשאנו את צאצאיהם על האנייה העמוסה,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 42

وَخَلَقۡنَا لَهُم مِّن مِّثۡلِهِۦ مَا يَرۡكَبُونَ

42 ובראנו להם עוד מזה דומה לו כדי שירכבו בו.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 43

وَإِن نَّشَأۡ نُغۡرِقۡهُمۡ فَلَا صَرِيخَ لَهُمۡ وَلَا هُمۡ يُنقَذُونَ

43 ואם נרצה, נטביע אותם, ולא יהיה מי שיעזור להם והם ודאי לא יחולצו.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 44

إِلَّا رَحۡمَةٗ مِّنَّا وَمَتَٰعًا إِلَىٰ حِينٖ

44 זה רק בזכות רחמינו שהם יכולים ליהנות לזמן מה,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 45

وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱتَّقُواْ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيكُمۡ وَمَا خَلۡفَكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ

45 ואם נאמר להם: " שמרו על מה שמאחוריכם ועל מה שלפניכם”, כדי שיפגינו כלפיכם רחמים.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 46

وَمَا تَأۡتِيهِم مِّنۡ ءَايَةٖ مِّنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِمۡ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهَا مُعۡرِضِينَ

46 ואכן, אות אחד מאותותיו של ריבונם לא הגיע אליהם מבלי שהם כפרו בו.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 47

وَإِذَا قِيلَ لَهُمۡ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ ٱللَّهُ قَالَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لِلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَنُطۡعِمُ مَن لَّوۡ يَشَآءُ ٱللَّهُ أَطۡعَمَهُۥٓ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ

47 ואם יאמר להם: “הוציאו ממה שהעניק לכם אללה”, אלה אשר כפרו יאמרו לאלה אשר האמינו: “האם נאכיל את מי שאללה יכול להאכיל אם ירצה? אכן, אתם חיים בתעייה בולטת”.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 48

وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

48 ואמרו: “אם אתם אכן אומרים את הצדק, אז מתי יתגשם האיום הזה?”

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 49

مَا يَنظُرُونَ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ تَأۡخُذُهُمۡ وَهُمۡ يَخِصِّمُونَ

49 אך תספיק להם זעקה אחת שתנחה עליהם בעודם מתנצחים.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 50

فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ تَوۡصِيَةٗ وَلَآ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمۡ يَرۡجِعُونَ

50 ולא יהיה להם אפילו זמן לצוות צוואה או לשוב אל בתיהם.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 51

وَنُفِخَ فِي ٱلصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ يَنسِلُونَ

51 תרועת השופר תישמע, ומיד הם ייצאו מהקברים אל ריבונם.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 52

قَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا مَنۢ بَعَثَنَا مِن مَّرۡقَدِنَاۜۗ هَٰذَا مَا وَعَدَ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَصَدَقَ ٱلۡمُرۡسَلُونَ

52 והם יגידו: “אוי ואבוי לנו! מי הקים אותנו ממקום מנוחתנו? זה הצדק אשר הבטיח הרחמן, וצדקו השליחים”.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 53

إِن كَانَتۡ إِلَّا صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَإِذَا هُمۡ جَمِيعٞ لَّدَيۡنَا مُحۡضَرُونَ

53 תהיה רק תרועה אחת של השופר, וכולם יובאו מיד לפנינו.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 54

فَٱلۡيَوۡمَ لَا تُظۡلَمُ نَفۡسٞ شَيۡـٔٗا وَلَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

54 ביום ההוא לא תסבול אף נפש מאי-צדק, ותקבלו גמול אך ורק לפי מעשיכם.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 55

إِنَّ أَصۡحَٰبَ ٱلۡجَنَّةِ ٱلۡيَوۡمَ فِي شُغُلٖ فَٰكِهُونَ

55 אך אנשי גן העדן יהיו עסוקים בהנאות באותו היום,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 56

هُمۡ وَأَزۡوَٰجُهُمۡ فِي ظِلَٰلٍ عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ مُتَّكِـُٔونَ

56 הם ונשותיהם ינוחו בצל על ספות מוגבהות.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 57

لَهُمۡ فِيهَا فَٰكِهَةٞ وَلَهُم مَّا يَدَّعُونَ

57 יהיו להם שם פירות, ואת כל אשר תשאל נפשם,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 58

سَلَٰمٞ قَوۡلٗا مِّن رَّبّٖ رَّحِيمٖ

58 אדון הרחמים יברך אותם בשלום.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 59

وَٱمۡتَٰزُواْ ٱلۡيَوۡمَ أَيُّهَا ٱلۡمُجۡرِمُونَ

59 אתם הכופרים המכחשים, היבדלו היום מן הצדיקים,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 60

۞ أَلَمۡ أَعۡهَدۡ إِلَيۡكُمۡ يَٰبَنِيٓ ءَادَمَ أَن لَّا تَعۡبُدُواْ ٱلشَّيۡطَٰنَۖ إِنَّهُۥ لَكُمۡ عَدُوّٞ مُّبِينٞ

60 האם לא ציוויתי עליכם, הוי בני האדם, לא לעבוד את השטן כי הוא אויבכם המושבע,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 61

وَأَنِ ٱعۡبُدُونِيۚ هَٰذَا صِرَٰطٞ مُّسۡتَقِيمٞ

61 ושבמקום זה תעבדו אותי? אכן, זאת היא דרך הישר.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 62

وَلَقَدۡ أَضَلَّ مِنكُمۡ جِبِلّٗا كَثِيرًاۖ أَفَلَمۡ تَكُونُواْ تَعۡقِلُونَ

62 הוא כבר הדיח המונים מקרבכם, אז מדוע לא הבנתם את זה?

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 63

هَٰذِهِۦ جَهَنَّمُ ٱلَّتِي كُنتُمۡ تُوعَدُونَ

63 הנה הגיהינום אשר הובטח לכם!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 64

ٱصۡلَوۡهَا ٱلۡيَوۡمَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ

64 היום תשרפו בו בגלל כפירתכם!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 65

ٱلۡيَوۡمَ نَخۡتِمُ عَلَىٰٓ أَفۡوَٰهِهِمۡ وَتُكَلِّمُنَآ أَيۡدِيهِمۡ وَتَشۡهَدُ أَرۡجُلُهُم بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

65 היום נחתום את פיותיהם, ורק ידיהם ידברו אלינו, ורגליהם יעידו על אשר עשו.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 66

وَلَوۡ نَشَآءُ لَطَمَسۡنَا عَلَىٰٓ أَعۡيُنِهِمۡ فَٱسۡتَبَقُواْ ٱلصِّرَٰطَ فَأَنَّىٰ يُبۡصِرُونَ

66 ואם נרצה נטמא את עיניהם, ויתחרו איש ברעהו למצוא את הדרך. אך כיצד יראו?

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 67

وَلَوۡ نَشَآءُ لَمَسَخۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ مَكَانَتِهِمۡ فَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ مُضِيّٗا وَلَا يَرۡجِعُونَ

67 ואילו רצינו, היינו מרתקים אותם למקומם, ולא יכלו אז ללכת קדימה או אחורה.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 68

وَمَن نُّعَمِّرۡهُ نُنَكِّسۡهُ فِي ٱلۡخَلۡقِۚ أَفَلَا يَعۡقِلُونَ

68 זה אשר נתנו לו חיים ארוכים, החלשנו אותו, האם לא יעכלו?!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 69

وَمَا عَلَّمۡنَٰهُ ٱلشِّعۡرَ وَمَا يَنۢبَغِي لَهُۥٓۚ إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ وَقُرۡءَانٞ مُّبِينٞ

69 לא לימדנו אותו(מוחמד) שירה, וגם אין זה הולם אותו. אין זה אלא הזהרה ברורה וקוראן ברור,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 70

لِّيُنذِرَ مَن كَانَ حَيّٗا وَيَحِقَّ ٱلۡقَوۡلُ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ

70 שחובתו להזהיר את כל אשר נמצא בחיים, ולהצדיק את הסברה (העונש) נגד הכופרים!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 71

أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّا خَلَقۡنَا لَهُم مِّمَّا عَمِلَتۡ أَيۡدِينَآ أَنۡعَٰمٗا فَهُمۡ لَهَا مَٰلِكُونَ

71 הם אינם רואים, בין אשר בראנו להם, בראנו גם את המקנה אשר בשליטתם?

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 72

وَذَلَّلۡنَٰهَا لَهُمۡ فَمِنۡهَا رَكُوبُهُمۡ وَمِنۡهَا يَأۡكُلُونَ

72 והכנענו אותם עבורם, חלק מהם לרכיבה, חלק מהם לאכילה,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 73

وَلَهُمۡ فِيهَا مَنَٰفِعُ وَمَشَارِبُۚ أَفَلَا يَشۡكُرُونَ

73 בחלק מהם הם משתמשים לשתייה, ו(חלק) לתועלות (אחרות). האם לא יכירו תודה?

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 74

وَٱتَّخَذُواْ مِن دُونِ ٱللَّهِ ءَالِهَةٗ لَّعَلَّهُمۡ يُنصَرُونَ

74 אך הם עבדו אלילים אחרים מלבד אללה, בתקווה שהם יחלצו אותם.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 75

لَا يَسۡتَطِيعُونَ نَصۡرَهُمۡ وَهُمۡ لَهُمۡ جُندٞ مُّحۡضَرُونَ

75 אך לא יוכלו לבוא לעזרתם והם יובאו בפני אללה נגדם.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 76

فَلَا يَحۡزُنكَ قَوۡلُهُمۡۘ إِنَّا نَعۡلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعۡلِنُونَ

76 ואל תיתן למילותיהם להעציב אותך, כי אנחנו בצדק יודעים את כל אשר יצפינו ואת כל אשר יחשפו.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 77

أَوَلَمۡ يَرَ ٱلۡإِنسَٰنُ أَنَّا خَلَقۡنَٰهُ مِن نُّطۡفَةٖ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٞ مُّبِينٞ

77 האם לא יראה האדם כי אנחנו בראנו אותו מטיפה? ואז הוא מרבה להתנצח בגלוי.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 78

وَضَرَبَ لَنَا مَثَلٗا وَنَسِيَ خَلۡقَهُۥۖ قَالَ مَن يُحۡيِ ٱلۡعِظَٰمَ وَهِيَ رَمِيمٞ

78 הוא מעלה משל נגדנו, בעודו שוכח כיצד הוא נברא. הוא שואל: “מי יוכל להחיות את העצמות היבשות?”

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 79

قُلۡ يُحۡيِيهَا ٱلَّذِيٓ أَنشَأَهَآ أَوَّلَ مَرَّةٖۖ وَهُوَ بِكُلِّ خَلۡقٍ عَلِيمٌ

79 אמור לו: “יחיה אותן מי שברא אותן לראשונה והוא מכיר היטב את כל הבריאה.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 80

ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُم مِّنَ ٱلشَّجَرِ ٱلۡأَخۡضَرِ نَارٗا فَإِذَآ أَنتُم مِّنۡهُ تُوقِدُونَ

80 זה הוא אשר מבעיר לכם אש מעצים ירוקים, ואשר מהם אתם בעצמכם מבעירים את האש.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 81

أَوَلَيۡسَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يَخۡلُقَ مِثۡلَهُمۚ بَلَىٰ وَهُوَ ٱلۡخَلَّٰقُ ٱلۡعَلِيمُ

81 האם אין בכוחו של זה אשר ברא את השמים ואת הארץ לברוא דומים להם? ודאי שכן! כי הוא הבורא היודע הכול!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 82

إِنَّمَآ أَمۡرُهُۥٓ إِذَآ أَرَادَ شَيۡـًٔا أَن يَقُولَ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ

82 אמנם זה הוא אשר אם ירצה דבר הוא רק מצווה ״ היה!” ואז נהיה,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 83

فَسُبۡحَٰنَ ٱلَّذِي بِيَدِهِۦ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيۡءٖ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ

83 והשבח לאללה, אשר לו המלכות על כל הדברים, ואשר אליו אתם עוד עתידים לשוב.