ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 156 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߕߓߊߞߘߐߣߍ߲߫ ߝߐߘߊ - ߞߙߎߘߌߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߛ߫ߊ߬ߟߊ߯ߤ߭ߎ߫ ߊ.ߘߘߌ߯ߣߌ߫ ߓߟߏ߫ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 156

۞ وَٱكۡتُبۡ لَنَا فِي هَٰذِهِ ٱلدُّنۡيَا حَسَنَةٗ وَفِي ٱلۡأٓخِرَةِ إِنَّا هُدۡنَآ إِلَيۡكَۚ قَالَ عَذَابِيٓ أُصِيبُ بِهِۦ مَنۡ أَشَآءُۖ وَرَحۡمَتِي وَسِعَتۡ كُلَّ شَيۡءٖۚ فَسَأَكۡتُبُهَا لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَيُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَٱلَّذِينَ هُم بِـَٔايَٰتِنَا يُؤۡمِنُونَ

[ وَاكْتُبْ لَنَا فِي هَذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةً ] وه‌ له‌م دونیایه‌شدا حه‌سه‌نه‌و چاكه‌مان بۆ بنووسه‌ وه‌ مۆفه‌قمان بكه‌ بۆ هه‌موو چاكه‌یه‌ك [ وَفِي الْآخِرَةِ ] وه‌ له‌ قیامه‌تیشدا به‌هه‌مان شێوه‌ به‌ره‌و به‌هه‌شت بمانبه‌ [ إِنَّا هُدْنَا إِلَيْكَ ] ئێمه‌ بۆ لای تۆ گه‌ڕایینه‌وه‌و ته‌وبه‌مان كرد [ قَالَ عَذَابِي أُصِيبُ بِهِ مَنْ أَشَاءُ ] په‌روه‌ردگار فه‌رمووی: به‌ ویست و دادپه‌روه‌رى خۆم سزای خۆم ده‌گه‌یه‌نم به‌ هه‌ر كه‌سێك كه‌ شایانى سزا بن [ وَرَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ ] به‌ڵام ڕه‌حمه‌تی من ئه‌وه‌نده‌ فراوانه‌ هه‌موو شتێكی گرتۆته‌وه‌ [ فَسَأَكْتُبُهَا لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ ] ڕه‌حمه‌تی خۆم ئه‌نووسم بۆ ئه‌و كه‌سانه‌ی كه‌ ته‌قوای من ئه‌كه‌ن وه‌ زه‌كاتی ماڵه‌كانیان ئه‌ده‌ن، یان ده‌روونى خۆیان پاك ده‌كه‌نه‌وه‌ له‌ خراپه‌ [ وَالَّذِينَ هُمْ بِآيَاتِنَا يُؤْمِنُونَ (١٥٦) ] وه‌ ئه‌و كه‌سانه‌ی كه‌ ئیمانیان به‌ ئایه‌ته‌كانی ئێمه‌ هه‌یه‌ وه‌ ملكه‌چن بۆی.