ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 107 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߞߟߏߝߋ߲ ߠߎ߬ ߝߐߘߊ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߊߘߛߏߣߍ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ ߡߟߌߓߊߙߌߦߊߞߊ߲ ߘߐ߫. - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 107

وَلَوْ شَآءَ اللّٰهُ مَاۤ اَشْرَكُوْا ؕ— وَمَا جَعَلْنٰكَ عَلَیْهِمْ حَفِیْظًا ۚ— وَمَاۤ اَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَكِیْلٍ ۟

അല്ലാഹു അവനിൽ ഒരാളും പങ്കുചേർക്കരുതെന്ന് ഉദ്ദേശിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ ഒരാളും അവനിൽ പങ്കുചേർക്കില്ലായിരുന്നു. അല്ലാഹുവിൻ്റെ റസൂലേ! താങ്കളെ അവരെ നിരീക്ഷിക്കാനും അവരുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ക്ലിപ്തപ്പെടുത്താനും നാം ഏൽപ്പിച്ചിട്ടില്ല. അവരുടെ കാര്യം നോക്കിനടത്തുന്നവരുമല്ല താങ്കൾ. താങ്കൾ അല്ലാഹുവിൻ്റെ ദൂതനായ ഒരു റസൂൽ മാത്രമാകുന്നു. (അല്ലാഹുവിൻ്റെ സന്ദേശം ജനങ്ങൾക്ക്) എത്തിച്ചു നൽകുക എന്നതല്ലാതെ മറ്റൊന്നും താങ്കൾക്ക് മേൽ ബാധ്യതയില്ല.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• تنزيه الله تعالى عن الظلم الذي ترسِّخُه عقيدة (الجَبْر)، وبيان أن كفر العباد وشركهم أمر يحدث باختيارهم.

• (അല്ലാഹു അടിമകളെ അവരുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ നിർബന്ധിതരാക്കി ചെയ്യിക്കുകയാണ് എന്ന) അതിക്രമം അല്ലാഹുവിനെ ആരോപിക്കുന്ന 'ജബ്'രിയാ' വിശ്വാസചിന്താഗതിയിൽ നിന്ന് അല്ലാഹു പരിശുദ്ധനാണ്. മനുഷ്യർ അല്ലാഹുവിനെ നിഷേധിക്കുകയും അവനിൽ പങ്കുചേർക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് അവരുടെ സ്വേഛപ്രകാരം തന്നെ സംഭവിക്കുന്നതാണ്. (അല്ലാഹു അപ്രകാരം ചെയ്യാൻ അവരെ നിർബന്ധിതരാക്കുന്നതല്ല).

• ليس بمقدور نبي من الأنبياء أن يأتي بآية من عند نفسه، أو متى شاء، بل ذلك أمر مردود لله تعالى، فهو القادر وحده على ذلك، وهو الحكيم الذي يُقَدِّر نوع الآية ووقت إظهارها.

• നബിമാരിൽ ആർക്കും തന്നെ സ്വയം എന്തെങ്കിലും ദൃഷ്ടാന്തം കൊണ്ടുവരാനോ, ഉദ്ദേശിക്കുന്ന സന്ദർഭത്തിൽ കൊണ്ടുവരാനോ സാധിക്കുകയില്ല. മറിച്ച് അതെല്ലാം അല്ലാഹുവിങ്കലാണ് ഉള്ളത്. അവന് മാത്രമാകുന്നു ദൃഷ്ടാന്തങ്ങൾ കൊണ്ടുവരാൻ സാധിക്കുക. ദൃഷ്ടാന്തങ്ങൾ ഏതു രൂപത്തിലായിരിക്കണമെന്നും, അത് പ്രത്യക്ഷപ്പെടേണ്ട സമയവുമെല്ലാം നിശ്ചയിക്കുന്ന മഹായുക്തിമാൻ അല്ലാഹുവാണ്.

• النهي عن سب آلهة المشركين حذرًا من مفسدة أكبر وهي التعدي بالسب على جناب رب العالمين.

• കൂടുതൽ വലിയ പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടായേക്കാമെന്നതിനാൽ ബഹുദൈവാരാധകരുടെ ആരാധ്യന്മാരെ ചീത്ത പറയുന്നത് അല്ലാഹു വിലക്കിയിരിക്കുന്നു. അതായത് (തങ്ങളുടെ ആരാധ്യന്മാരെ ആക്ഷേപിച്ചതിന് പകരമായി) അവർ ലോകങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവായ അല്ലാഹുവിനെ അസഭ്യം പറഞ്ഞേക്കാം.

• قد يحول الله سبحانه وتعالى بين العبد والهداية، ويُصرِّف بصره وقلبه على غير الطاعة؛ عقوبة له على اختياره الكفر.

• മനുഷ്യൻ സന്മാർഗം സ്വീകരിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് അല്ലാഹു ചിലപ്പോൾ മറയിട്ടേക്കാം. അല്ലാഹുവിനെ നിഷേധിക്കാൻ (ആദ്യതവണ) തെരഞ്ഞെടുത്തത് കാരണത്താൽ അവരുടെ കാഴ്ച്ചയും ഹൃദയവും അല്ലാഹുവിനെ അനുസരിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് അവൻ തെറ്റിച്ചു കളയുകയും ചെയ്തേക്കാം.