ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - الترجمة البشتوية - سرفراز * - ߘߟߊߡߌߘߊ ߟߎ߫ ߦߌ߬ߘߊ߬ߥߟߊ
الأحقاف
تَنْزِیْلُ الْكِتٰبِ مِنَ اللّٰهِ الْعَزِیْزِ الْحَكِیْمِ ۟
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
مَا خَلَقْنَا السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَاۤ اِلَّا بِالْحَقِّ وَاَجَلٍ مُّسَمًّی ؕ— وَالَّذِیْنَ كَفَرُوْا عَمَّاۤ اُنْذِرُوْا مُعْرِضُوْنَ ۟
او مونږ اسمانونه، ځمکه او هغه څه چې د دوی په مینځ کې دي په حقه د ټاکلې مودې لپاره پیدا کړي دي او کافران له هغه څه مخ اړوي چې پرې ډارول شوي دي.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
قُلْ اَرَءَیْتُمْ مَّا تَدْعُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ اَرُوْنِیْ مَاذَا خَلَقُوْا مِنَ الْاَرْضِ اَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِی السَّمٰوٰتِ ؕ— اِیْتُوْنِیْ بِكِتٰبٍ مِّنْ قَبْلِ هٰذَاۤ اَوْ اَثٰرَةٍ مِّنْ عِلْمٍ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِیْنَ ۟
او اې محمده! هغوی ته ووایه د هغو څيزونو په هکله چې تاسې يې پرته له الله نه بلئ ماته معلومات راکړئ او راوښايې چې د ځمکې کومه برخه يې پیدا کړې ده؟ یا د اسمانونو په سنبالښت کې برخمن دي؟ که له دې مخکې کوم راغلی کتاب یاد علم څه پاتې نښې چې ستاسې همدا خبره تائیدوي له تاسې سره وي را وړاندې يي کړئ؟ که تاسې رښتینې یاست؟
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَمَنْ اَضَلُّ مِمَّنْ یَّدْعُوْا مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ مَنْ لَّا یَسْتَجِیْبُ لَهٗۤ اِلٰی یَوْمِ الْقِیٰمَةِ وَهُمْ عَنْ دُعَآىِٕهِمْ غٰفِلُوْنَ ۟
او له هغه چا لوی بې لارې څوک دی چې له الله نه پرته هغه څه بلي چې تر قیامته [۱] به يې غوښتنه ونشي منلی؟ بلکې د هغه له بلنې نه هیڅ خبر هم نه دی.
[۱] تل تر تله ( البحر المحیط).
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
اَمْ یَقُوْلُوْنَ افْتَرٰىهُ ؕ— قُلْ اِنِ افْتَرَیْتُهٗ فَلَا تَمْلِكُوْنَ لِیْ مِنَ اللّٰهِ شَیْـًٔا ؕ— هُوَ اَعْلَمُ بِمَا تُفِیْضُوْنَ فِیْهِ ؕ— كَفٰی بِهٖ شَهِیْدًا بَیْنِیْ وَبَیْنَكُمْ ؕ— وَهُوَ الْغَفُوْرُ الرَّحِیْمُ ۟
بلکې لا وايې چې پیغمبر قران په درواغو جوړ کړی دی. ای محمده! ورته ووایه که ما له ځانه جوړ کړی وي نو ستاسې په وس نه ده چې ما د الله په مقابل کې ډیر لږ هم وژغورئ. الله ته هغه څه ښه معلوم دي چې تاسې يې د قران په هکله وايې او پکې مشغول یاست. هغه زما او ستاسې په مینځ کې د شاهد په توګه بس دی. هغه ښه بښونکی او مهربان دی.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
قُلْ مَا كُنْتُ بِدْعًا مِّنَ الرُّسُلِ وَمَاۤ اَدْرِیْ مَا یُفْعَلُ بِیْ وَلَا بِكُمْ ؕ— اِنْ اَتَّبِعُ اِلَّا مَا یُوْحٰۤی اِلَیَّ وَمَاۤ اَنَا اِلَّا نَذِیْرٌ مُّبِیْنٌ ۟
ای محمده! ورته ووایه چې زه کوم لومړنی پیغمبر نه یم. او ما ته نه دي معلوم چې له ماسره به څه کیږي؟ او نه په دې پوهیږم چې له تاسې سره به څه کیږي؟ زه یوازې په هغه څه پسې روان یم چې ماته يې وحي کولی شي او زه پرته له یوه ډاګیز او میداني ډاروونکو بل څه نه یم.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
قُلْ اَرَءَیْتُمْ اِنْ كَانَ مِنْ عِنْدِ اللّٰهِ وَكَفَرْتُمْ بِهٖ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِّنْ بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ عَلٰی مِثْلِهٖ فَاٰمَنَ وَاسْتَكْبَرْتُمْ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الظّٰلِمِیْنَ ۟۠
اې محمده! ورته ووایه: په دې مې پوه کړئ که چیرې دا قران د الله له لورې وي او تاسې نه وي منلی، سره له دې چې د بنې اسرائیلو یوه تن دې کلام ته ورته کلام په حقانیت شاهدي هم ویلې او ایمان يې پرې راوړی. خو تاسې لويې او تکبر وکړ.( نو پاې به مو څه وي؟) په رښتیا چې الله ظالم قوم ته لار نه ښايې.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَقَالَ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا لِلَّذِیْنَ اٰمَنُوْا لَوْ كَانَ خَیْرًا مَّا سَبَقُوْنَاۤ اِلَیْهِ ؕ— وَاِذْ لَمْ یَهْتَدُوْا بِهٖ فَسَیَقُوْلُوْنَ هٰذَاۤ اِفْكٌ قَدِیْمٌ ۟
او کافران د مؤمنانو په هکله وايې: که چیرې د اسلام منل غوره وای نو دوی به له مونږ څخه وړاندې شوي نه وای. او چې هدایت يي پرې ونه مینده ژر به ووایي چې دا زاړه درواغ دي.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَمِنْ قَبْلِهٖ كِتٰبُ مُوْسٰۤی اِمَامًا وَّرَحْمَةً ؕ— وَهٰذَا كِتٰبٌ مُّصَدِّقٌ لِّسَانًا عَرَبِیًّا لِّیُنْذِرَ الَّذِیْنَ ظَلَمُوْا ۖۗ— وَبُشْرٰی لِلْمُحْسِنِیْنَ ۟
له قران څخه وړاندې د موسی کتاب د خلکو لپاره لارښود او رحمت وو. او دا کتاب چې پخواني کتابو تائیدوي په عربي ژبه راغلی تر څو ظالمان وډاروي او نیکو کارانو ته زیر ورکړي.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
اُولٰٓىِٕكَ اَصْحٰبُ الْجَنَّةِ خٰلِدِیْنَ فِیْهَا ۚ— جَزَآءً بِمَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَوَصَّیْنَا الْاِنْسَانَ بِوَالِدَیْهِ اِحْسٰنًا ؕ— حَمَلَتْهُ اُمُّهٗ كُرْهًا وَّوَضَعَتْهُ كُرْهًا ؕ— وَحَمْلُهٗ وَفِصٰلُهٗ ثَلٰثُوْنَ شَهْرًا ؕ— حَتّٰۤی اِذَا بَلَغَ اَشُدَّهٗ وَبَلَغَ اَرْبَعِیْنَ سَنَةً ۙ— قَالَ رَبِّ اَوْزِعْنِیْۤ اَنْ اَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِیْۤ اَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَعَلٰی وَالِدَیَّ وَاَنْ اَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضٰىهُ وَاَصْلِحْ لِیْ فِیْ ذُرِّیَّتِیْ ؕۚ— اِنِّیْ تُبْتُ اِلَیْكَ وَاِنِّیْ مِنَ الْمُسْلِمِیْنَ ۟
او مونږ انسان ته امر کړی دی چې له مور او پلار سره ښیګڼه او نیکي وکړې ځکه چې مور يې خورا په ستونزو په خیټه کې ساتلی او بیا يې په خورا سختۍ زیږولی دی. د حمل او جلا کیدلو ټوله موده يې دیرش میاشتې ده تر هغو چې خپل قوت ته رسیږي. او څلویښت کلونه پوره کړي نو وايې چې: اې زما ربه ماته الهام وکړه او وس راکړه چې ستا د هغو لورینو شکر پر ځای کړم چې پر ما او زما پر مور او پلار دې کړي دي او هغه نیک کارونه وکړم چې ته يې خوښوي او زما اولاده نیکه کړه. ما تا ته پناه دروړي. او په رښتیا چې زه له پوره غاړه ایښوونکو څخه یم.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
اُولٰٓىِٕكَ الَّذِیْنَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ اَحْسَنَ مَا عَمِلُوْا وَنَتَجَاوَزُ عَنْ سَیِّاٰتِهِمْ فِیْۤ اَصْحٰبِ الْجَنَّةِ ؕ— وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِیْ كَانُوْا یُوْعَدُوْنَ ۟
دا هغه کسان دي چې مونږ يي نیکي کړنې منو او له بدیو څخه يي تیریږو. او د جنت په یارانو او خاوندانو کې به شامل وي. دا هغه رښتینې وعده ده چې له دوی سره به کیدله.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَالَّذِیْ قَالَ لِوَالِدَیْهِ اُفٍّ لَّكُمَاۤ اَتَعِدٰنِنِیْۤ اَنْ اُخْرَجَ وَقَدْ خَلَتِ الْقُرُوْنُ مِنْ قَبْلِیْ ۚ— وَهُمَا یَسْتَغِیْثٰنِ اللّٰهَ وَیْلَكَ اٰمِنْ ۖۗ— اِنَّ وَعْدَ اللّٰهِ حَقٌّ ۚ— فَیَقُوْلُ مَا هٰذَاۤ اِلَّاۤ اَسَاطِیْرُ الْاَوَّلِیْنَ ۟
او هغه چې خپل مور او پلار ته وايي چې: زه له تاسې دواړو نه ناخوښه یم. ایا تاسې ماته وعده راکوئ چې زه به بیرته ژوندی راوویستلای شم؟ په داسې حال کې چې له ما نه وړاندې ډیرې پیړۍ اووښتي. ( او تر اوسه هیڅوک نه دي راپورته شوي) خو مور او پلار يي الله ته په زارۍ او ځوې ته وايې چې کم بخته هلاک شي ایمان راوړه! د الله وعده حقه ده. خو هغه وايې: دا پرته له زړو کیسو نور هیڅ نه دي.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
اُولٰٓىِٕكَ الَّذِیْنَ حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ فِیْۤ اُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِّنَ الْجِنِّ وَالْاِنْسِ ؕ— اِنَّهُمْ كَانُوْا خٰسِرِیْنَ ۟
ددې خلکو په هکله هغه خبره پخه شوې ده چې د دا وړ پیریانو او انسانانو په برخه کې له پخوا نه را روانه ده. په رښتیا چې هغوی زیانمن وو.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَیَوْمَ یُعْرَضُ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا عَلَی النَّارِ ؕ— اَذْهَبْتُمْ طَیِّبٰتِكُمْ فِیْ حَیَاتِكُمُ الدُّنْیَا وَاسْتَمْتَعْتُمْ بِهَا ۚ— فَالْیَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُوْنِ بِمَا كُنْتُمْ تَسْتَكْبِرُوْنَ فِی الْاَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَبِمَا كُنْتُمْ تَفْسُقُوْنَ ۟۠
او هغه ورځ را یاده کړه چې کافران به اور ته ور وړاندې او ورته به وویل شي چې: تاسو خپل ټول نعمتونه په دنیا کې وړي او خوندونه مو ترې اخیستي نن به تاسې ته سپکوونکی عذاب درکړای شي. ځکه چې تاسې په خمکه کې ناحقه لويي کوله. او سرغړونکي خلک واست.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَاذْكُرْ اَخَا عَادٍ اِذْ اَنْذَرَ قَوْمَهٗ بِالْاَحْقَافِ وَقَدْ خَلَتِ النُّذُرُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَمِنْ خَلْفِهٖۤ اَلَّا تَعْبُدُوْۤا اِلَّا اللّٰهَ ؕ— اِنِّیْۤ اَخَافُ عَلَیْكُمْ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیْمٍ ۟
او ای پیغمبره! د عادیانو ورور یاد کړه کله چې هغه د شګو په یوه ډبری یعنې احقاف نومي ځاي کې خپل قوم وډاراو او له هغه نه وړاندې او وروستو ټولو پیغمبرانو همدا یوه خبره کړې وه چې: پرته له الله نه د بل هیڅ شي عبادت مه کوئ. بې له شکه چې زه پر تاسې د لويې ورځې له عذاب څخه ډاریږم.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
قَالَ اِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللّٰهِ ؗ— وَاُبَلِّغُكُمْ مَّاۤ اُرْسِلْتُ بِهٖ وَلٰكِنِّیْۤ اَرٰىكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُوْنَ ۟
هغه ورته وویل: د عذاب د راتګ وخت یوازې یو الله ته معلوم دی زه تاسې ته هغه څه رسوم چې زه پرې رالیږلی شوی یم. خو زه تاسې وینم چې ځانونه مو په ناپوهۍ کې اچولي دي.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
فَلَمَّا رَاَوْهُ عَارِضًا مُّسْتَقْبِلَ اَوْدِیَتِهِمْ ۙ— قَالُوْا هٰذَا عَارِضٌ مُّمْطِرُنَا ؕ— بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُمْ بِهٖ ؕ— رِیْحٌ فِیْهَا عَذَابٌ اَلِیْمٌ ۟ۙ
نو کله يي چې د اسمان په څنډو کې پلنه وریځ د کلیو په لور روانه ولیدله نو په خوښۍ يې سره وویل: دغه ده پر مونږ وریدونکې وريځ راغله. پیغمبر ورته وویل: نه بلکې دا هغه عذاب دی چې تاسې به يې په راتلو کې تلوار کاوو. دا یو باد دی چې دردناک عذاب ورسره را روان دی.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
تُدَمِّرُ كُلَّ شَیْ بِاَمْرِ رَبِّهَا فَاَصْبَحُوْا لَا یُرٰۤی اِلَّا مَسٰكِنُهُمْ ؕ— كَذٰلِكَ نَجْزِی الْقَوْمَ الْمُجْرِمِیْنَ ۟
د خپل رب په حکم به هر څه تس، نس او له مینځه یوسي نو بالاخره د هغوی له منې پرته نور هلته هیڅ نه لیدل کيږي. هو! په همدې توګه مونږ مجرمانو ته جزاء ورکوو.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَلَقَدْ مَكَّنّٰهُمْ فِیْمَاۤ اِنْ مَّكَّنّٰكُمْ فِیْهِ وَجَعَلْنَا لَهُمْ سَمْعًا وَّاَبْصَارًا وَّاَفْـِٕدَةً ۖؗ— فَمَاۤ اَغْنٰی عَنْهُمْ سَمْعُهُمْ وَلَاۤ اَبْصَارُهُمْ وَلَاۤ اَفْـِٕدَتُهُمْ مِّنْ شَیْءٍ اِذْ كَانُوْا یَجْحَدُوْنَ بِاٰیٰتِ اللّٰهِ وَحَاقَ بِهِمْ مَّا كَانُوْا بِهٖ یَسْتَهْزِءُوْنَ ۟۠
او مونږ هغوی ته هومره وس او توان ورکړی وو چې تاسې ته مو لا نه دی درکړی. هغوی ته مو غوږونه، سترګې او زړونه ورکړي وو. خو غوږونو، سترګو، او زړونو يي له هغوی نه د هیڅ شي مخه ونه نیوله. ځکه چې هغوی د الله له ایتونو نه انکار کړی وو نو هغه څه ترې راچاپیر شو چې ټوکې او ملنډې به يې ګڼلې.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
فَلَوْلَا نَصَرَهُمُ الَّذِیْنَ اتَّخَذُوْا مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ قُرْبَانًا اٰلِهَةً ؕ— بَلْ ضَلُّوْا عَنْهُمْ ۚ— وَذٰلِكَ اِفْكُهُمْ وَمَا كَانُوْا یَفْتَرُوْنَ ۟
له الله پرته هغو خدایانو ولې ورسره مرسته ونه کړه چې الله ته يې د نژدې کیدلو وسیله نیولي وو؟ مرسته لا څه بلکې ترې ورک شول. دا يې همغه درواغ دي چې له ځان څخه يي جوړول.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَاِذْ صَرَفْنَاۤ اِلَیْكَ نَفَرًا مِّنَ الْجِنِّ یَسْتَمِعُوْنَ الْقُرْاٰنَ ۚ— فَلَمَّا حَضَرُوْهُ قَالُوْۤا اَنْصِتُوْا ۚ— فَلَمَّا قُضِیَ وَلَّوْا اِلٰی قَوْمِهِمْ مُّنْذِرِیْنَ ۟
او هغه هم رایاد کړه چې مونږ څو تنه پیریان ستا په رد راواړول هغوی غوښتل چې قران واوري. او کله چې د قران اوریدانې ځای ته ورسیدل نو سره يي وویل چپ شئ او په غور يي واورئ. کله چې قران ولوستل شو نو ټول د خپل قوم په لور د ډاروونکو په توګه ولاړل.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
قَالُوْا یٰقَوْمَنَاۤ اِنَّا سَمِعْنَا كِتٰبًا اُنْزِلَ مِنْ بَعْدِ مُوْسٰی مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ یَهْدِیْۤ اِلَی الْحَقِّ وَاِلٰی طَرِیْقٍ مُّسْتَقِیْمٍ ۟
او ويې ویل: ای زمونږ قومه! مونږ یو داسې کتاب واورید چې له موسی نه وروسته نازل شوی دی پخواني کتابونه رښتینې ګڼي او د حق او سمې لارې په لور ښوونه کوي.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَمَنْ لَّا یُجِبْ دَاعِیَ اللّٰهِ فَلَیْسَ بِمُعْجِزٍ فِی الْاَرْضِ وَلَیْسَ لَهٗ مِنْ دُوْنِهٖۤ اَوْلِیَآءُ ؕ— اُولٰٓىِٕكَ فِیْ ضَلٰلٍ مُّبِیْنٍ ۟
او هر څوک چې د الله د بلونکي مننه کړي نو هغه نه په ځمکه کې الله بې وسي کولای شي او نه يي دوستان او ملاتړي شته چې له هغه نه يې وژغوري، او دا وړ خلک په ښکاره ګمراهۍ کې غورځیدلي دي.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
اَوَلَمْ یَرَوْا اَنَّ اللّٰهَ الَّذِیْ خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ وَلَمْ یَعْیَ بِخَلْقِهِنَّ بِقٰدِرٍ عَلٰۤی اَنْ یُّحْیِ الْمَوْتٰی ؕ— بَلٰۤی اِنَّهٗ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٌ ۟
ایا دې خبري ته يې فکر نه دی کړی چې هغه الله چې اسمانونه او ځمکه يې پیدا کړي او پرې ستړی شوی هم نه دی په دې ډیر ښه زوره ور دی چې مړی بیرته راژوندی کړي؟ هو! بې شکه چې الله پر هر شي توانا دی.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَیَوْمَ یُعْرَضُ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا عَلَی النَّارِ ؕ— اَلَیْسَ هٰذَا بِالْحَقِّ ؕ— قَالُوْا بَلٰی وَرَبِّنَا ؕ— قَالَ فَذُوْقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُوْنَ ۟
او هغه ورځ چې کافران اور ته وړاندې کړای شي نو ورته به وویل شي ایا دا حق نه دی؟ هغوی به ووايي: هو! قسم مو په رب خپل چې حق دی نو الله به ورته وفرمايي: اوس د هغه کفر په بدل کې چې تاسو خپل کړی وو د عذاب خوند وڅکئ.
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
فَاصْبِرْ كَمَا صَبَرَ اُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَلَا تَسْتَعْجِلْ لَّهُمْ ؕ— كَاَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَ مَا یُوْعَدُوْنَ ۙ— لَمْ یَلْبَثُوْۤا اِلَّا سَاعَةً مِّنْ نَّهَارٍ ؕ— بَلٰغٌ ۚ— فَهَلْ یُهْلَكُ اِلَّا الْقَوْمُ الْفٰسِقُوْنَ ۟۠
نو اې پیغمبره! د اولوالعزمه پیغمبرانو[۲] په شان هر څه وزغمه او د دوی د عذاب په هکله تلوار مه کوه. هغه ورځ چې دوی هغه څه وویني چې وعده يې ورسره کولی شي نو داسې به وې ګڼې چې په دنیا کې يي د ورځې د یو ساعت په اندازه وخت تیر کړی وي. هو! دا زمونږ رسونه ده او ایا پرته له سرغړوونکي قوم نه به بل څوک هلاکولای شي.
[۲] علماوو ویلي دي چې ټول پیغمبران او الوالعزمه دي خو په عامه اصطلاح کې لاندیني پنځه پیغمبران په اولوالعزمه مشهور شوي دي: ۱ـ نوح ۲- ابراهیم ۳- موسی ۴- عیسی ۵- محمد صلی الله علیه وسلم( تفسیر ابن جریر الطبری).
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - الترجمة البشتوية - سرفراز - ߘߟߊߡߌߘߊ ߟߎ߫ ߦߌ߬ߘߊ߬ߥߟߊ
ترجمة معاني القرآن الكريم إلى اللغة البشتو ترجمها مولولوي جانباز سرفراز.