ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߛߏ ߝߐߘߊ - ߝߊ߯ߙߛߌߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߙߎ߬ߥߊ߯ߘߎ-ߕߊ߬ߙߑߖߡߊ ߝߊ߲ߓߊ ߓߟߏ߫ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

سوره بلد

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 1

لَاۤ اُقْسِمُ بِهٰذَا الْبَلَدِ ۟ۙ

سوگند به این شهر [مکه].

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 2

وَاَنْتَ حِلٌّۢ بِهٰذَا الْبَلَدِ ۟ۙ

در حالی که [ای پیامبر!] تو در این شهر ساکنی [و جنگ در این شهر برایت حلال است]

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 3

وَوَالِدٍ وَّمَا وَلَدَ ۟ۙ

و سوگند به پدر [= آدم] و فرزندانش.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 4

لَقَدْ خَلَقْنَا الْاِنْسَانَ فِیْ كَبَدٍ ۟ؕ

یقیناً ما انسان را در رنج [و دشواری‌های دنیوی] آفریدیم.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 5

اَیَحْسَبُ اَنْ لَّنْ یَّقْدِرَ عَلَیْهِ اَحَدٌ ۟ۘ

آیا او گمان می‌کند هیچ کس بر [مجازاتِ] وی توانا نیست؟

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 6

یَقُوْلُ اَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا ۟ؕ

می‌گوید: «[به خاطرِ انفاق،] مال زیادی را تباه کرده‌ام».

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 7

اَیَحْسَبُ اَنْ لَّمْ یَرَهٗۤ اَحَدٌ ۟ؕ

آیا می‌پندارد که هیچ کس او را ندیده است؟

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 8

اَلَمْ نَجْعَلْ لَّهٗ عَیْنَیْنِ ۟ۙ

آیا دو چشم برایش قرار ندادیم؟

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 9

وَلِسَانًا وَّشَفَتَیْنِ ۟ۙ

و یک زبان و دو لب؟

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 10

وَهَدَیْنٰهُ النَّجْدَیْنِ ۟ۚ

و او را به دو راه [خیر و شر] راهنمایی کردیم.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 11

فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ ۟ؗۖ

اما به گردنۀ [سخت] قدم نگذاشت [و نیامد].

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 12

وَمَاۤ اَدْرٰىكَ مَا الْعَقَبَةُ ۟ؕ

و تو چه می‌دانی که آن گردنۀ [سخت] چیست؟

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 13

فَكُّ رَقَبَةٍ ۟ۙ

آزاد کردن برده‌ای است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 14

اَوْ اِطْعٰمٌ فِیْ یَوْمٍ ذِیْ مَسْغَبَةٍ ۟ۙ

یا اطعام در روز قحطی [و گرسنگی]،

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 15

یَّتِیْمًا ذَا مَقْرَبَةٍ ۟ۙ

[خواه] یتیمی از خویشاوندان [باشد]

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 16

اَوْ مِسْكِیْنًا ذَا مَتْرَبَةٍ ۟ؕ

یا مستمندی خاک نشین؛

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 17

ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ ۟ؕ

به علاوه، از کسانی باشد که ایمان آورده‌اند و یکدیگر را به صبر [بر عبادت و دوری از گناه] و مهربانی [با بندگان] توصیه نموده‌اند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 18

اُولٰٓىِٕكَ اَصْحٰبُ الْمَیْمَنَةِ ۟ؕ

اینان اهل سعادتند [که نامۀ اعمال آنان به دست راستشان داده می‌شود و اهل بهشتند].

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 19

وَالَّذِیْنَ كَفَرُوْا بِاٰیٰتِنَا هُمْ اَصْحٰبُ الْمَشْـَٔمَةِ ۟ؕ

اما کسانی ‌که به آیات ما کفر ورزیدند، آنان اهل شقاوتند [که نامۀ اعمال به دست چپشان داده می‌شود و به دوزخ می‌روند].

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 20

عَلَیْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ ۟۠

[از هر سو] آتش سرپوشید‌ه‌ای بر آنان است [که راه فرار ندارند].