ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 21 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߦߣߎߛߊ߫ ߝߐߘߊ -

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 21

وَاِذَاۤ اَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً مِّنْ بَعْدِ ضَرَّآءَ مَسَّتْهُمْ اِذَا لَهُمْ مَّكْرٌ فِیْۤ اٰیَاتِنَا ؕ— قُلِ اللّٰهُ اَسْرَعُ مَكْرًا ؕ— اِنَّ رُسُلَنَا یَكْتُبُوْنَ مَا تَمْكُرُوْنَ ۟

و هرگاه پس از خشک‌سالی و سختی‌ای که به مشرکان برسد، نعمت باران و گیاه و خیر و برکت به آنها بچشانیم، به‌ناگاه آیات ما را ریشخند و تکذیب کنند، - ای رسول- به این مشرکان بگو: الله سریع‌ترین مکر زننده، و سریع‌ترین نزدیک‌ کننده به عذاب برای شما و سریع‌ترین کیفر دهنده است. همانا فرشتگانِ نگهبان، مکرهایی را که می‌اندیشید می‌نویسند، و ذره‌ای از آن از دست‌شان نمی‌رود، پس چگونه از دست پروردگارشان می‌رود؟! الله به‌زودی آنها را در قبال مکرشان جزا می‌دهد.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• الله أسرع مكرًا بمن مكر بعباده المؤمنين.

الله در برابر هرکس که به بندگان مؤمنش مکر بزند سریع‌ترین تدبیر کننده است.

• بغي الإنسان عائد على نفسه ولا يضر إلا نفسه.

ستم ‌انسان به خودش باز می‌گردد و فقط به خودش زیان می‌رساند.

• بيان حقيقة الدنيا في سرعة انقضائها وزوالها، وما فيها من النعيم فهو فانٍ.

بیان حقیقت دنیا در فنا و زوال سریع آن؛ و نعمت‌هایی فانی آن.

• الجنة هي مستقر المؤمن؛ لما فيها من النعيم والسلامة من المصائب والهموم.

بهشت، به‌سبب نعمت‌هایش و سلامتی از مصیبت‌ها و اندوه‌ها، قرارگاه مؤمن است.