ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 46 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߦߣߎߛߊ߫ ߝߐߘߊ -

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 46

وَاِمَّا نُرِیَنَّكَ بَعْضَ الَّذِیْ نَعِدُهُمْ اَوْ نَتَوَفَّیَنَّكَ فَاِلَیْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ اللّٰهُ شَهِیْدٌ عَلٰی مَا یَفْعَلُوْنَ ۟

و -ای رسول- اگر بخشی از عذابی را که به آنها وعده داده‌ایم قبل از مرگت به تو بنمایانیم، یا تو را قبل از نزول آن بمیرانیم، در هر دو حالت بازگشت آنها در روز قیامت به‌سوی ماست. به‌علاوه الله از آنچه انجام می‌دادند آگاه است، و ذره‌ای از اعمال‌شان بر او پوشیده نمی‌ماند، و به‌زودی آنها را در قبال اعمال‌شان جزا خواهد داد.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• الإنسان هو الذي يورد نفسه موارد الهلاك، فالله مُنَزَّه عن الظلم.

انسان خودش است که خویشتن را در معرض نابودی قرار می‌دهد، زیرا الله از ستم پاک است.

• مهمة الرسول هي التبليغ للمرسل إليهم، والله يتولى حسابهم وعقابهم بحكمته، فقد يعجله في حياة الرسول أو يؤخره بعد وفاته.

مسؤليت پیامبر، تبلیغ رسالت به مخاطبین آن می باشد، و حسابرسی و سزای مردم را الله متعال با حکمتشان بر عهده دارد. شاید آن عذاب را در حیات پیامبر تسريع بخشد و یا آن را به بعد از وفات پیامبر به تأخیر اندازد.

• النفع والضر بيد الله عز وجل، فلا أحد من الخلق يملك لنفسه أو لغيره ضرًّا ولا نفعًا.

نفع و ضرر به دست الله است، پس هیچ‌یک از مخلوقات، مالک هیچ ضرر یا نفعی برای خودش یا برای دیگران نیست.

• لا ينفع الإيمان صاحبه عند معاينة الموت.

هنگام مشاهدۀ مرگ، ایمان فایده نمی‌رساند.