ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 42 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߤߎ߯ߘߎ߫ ߝߐߘߊ -

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 42

وَهِیَ تَجْرِیْ بِهِمْ فِیْ مَوْجٍ كَالْجِبَالِ ۫— وَنَادٰی نُوْحُ ١بْنَهٗ وَكَانَ فِیْ مَعْزِلٍ یّٰبُنَیَّ ارْكَبْ مَّعَنَا وَلَا تَكُنْ مَّعَ الْكٰفِرِیْنَ ۟

و کشتی با مردم و سایر مسافرانش در موجی بزرگ مانند کوه حرکت می‌کرد، و نوح علیه السلام از روی مهر پدری به پسر کافرش، که در مکانی جدا از پدر و قومش قرار داشت، این‌گونه ندا زد: ای پسرم همراه ما در کشتی سوار شو؛ تا از غرق‌ شدن نجات یابی، و همراه کافران مباش، که در این صورت نابودی با غرق که به آنها رسد تو را نیز فرا می‌گیرد.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• بيان عادة المشركين في الاستهزاء والسخرية بالأنبياء وأتباعهم.

بیان عادت مشرکان در تمسخر و ریشخند زدن به پیامبران علیهم السلام و پیروان‌شان.

• بيان سُنَّة الله في الناس وهي أن أكثرهم لا يؤمنون.

بیان سنت الله در مورد مردم و اینکه بیشتر آنها ایمان نمی‌آورند.

• لا ملجأ من الله إلا إليه، ولا عاصم من أمره إلا هو سبحانه.

پناهگاهی از جانب الله جز به‌سوی او تعالی نیست، و هیچ نگهدارنده‌ای از امرش جز او سبحانه وجود ندارد.