ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 111 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߛߎߘߐߛߣߍߡߊ ߝߐߘߊ -

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 111

وَقُلِ الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِیْ لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدًا وَّلَمْ یَكُنْ لَّهٗ شَرِیْكٌ فِی الْمُلْكِ وَلَمْ یَكُنْ لَّهٗ وَلِیٌّ مِّنَ الذُّلِّ وَكَبِّرْهُ تَكْبِیْرًا ۟۠

و - ای رسول- بگو: ستایش مخصوص الله است که سزاوار تمام ستایش‌هاست، از فرزند، و از شریک منزه است، پس هیچ شریکی در فرمانروایی خویش ندارد، و هیچ خواری و ذلتی به او نمی‌رسد، پس به کسی نیازی ندارد ‌که او را یاری رساند و تقویت کند، و او را بسیار بزرگ شمار، یعنی نه فرزندی و نه شریکی در فرمانروایی و نه یاوری مددرسان به او نسبت نده.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• أنزل الله القرآن متضمنًا الحق والعدل والشريعة والحكم الأمثل .

الله قرآن را دربردارندۀ حق و عدالت و شریعت و حکم برتر فرو فرستاده است.

• جواز البكاء في الصلاة من خوف الله تعالى.

جواز گریه از ترس الله تعالی در نماز.

• الدعاء أو القراءة في الصلاة يكون بطريقة متوسطة بين الجهر والإسرار.

دعا یا قرائت در نماز باید متوسط، و میان جهر و خفیه انجام شود.

• القرآن الكريم قد اشتمل على كل عمل صالح موصل لما تستبشر به النفوس وتفرح به الأرواح.

قرآن کریم هر عمل صالحی را که منجر به شادی نفس و شادابی روح می‌شود، دربردارد.