ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 4 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߘߊ߲߬ߕߍ߰ߟߌ ߝߐߘߊ -

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 4

اِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِی الْاَرْضِ وَجَعَلَ اَهْلَهَا شِیَعًا یَّسْتَضْعِفُ طَآىِٕفَةً مِّنْهُمْ یُذَبِّحُ اَبْنَآءَهُمْ وَیَسْتَحْیٖ نِسَآءَهُمْ ؕ— اِنَّهٗ كَانَ مِنَ الْمُفْسِدِیْنَ ۟

همانا فرعون در سرزمین مصر سرکشی کرد، و در آنجا مسلط شد و توان یافت، و ساکنانش را گروه‌های پراکنده‌ای گرداند، گروهی از آنها، یعنی بنی‌اسرائیل، را با قتل پسرهای‌شان و نگه‌داشتن زنان‌شان برای خدمت، به هدف زیاده‌روی در خوارکردن آنها ناتوان کرد، به‌راستی‌که او با ستم و طغیان و تکبر از فسادکاران در روی زمین بود.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• الإيمان والعمل الصالح سببا النجاة من الفزع يوم القيامة.

ایمان و عمل صالح دو سبب رهایی از وحشت روز قیامت هستند.

• الكفر والعصيان سبب في دخول النار.

کفر و نافرمانی سبب ورود در جهنم هستند.

• تحريم القتل والظلم والصيد في الحرم.

تحریم قتل و ستم و صید در حرم.

• النصر والتمكين عاقبة المؤمنين.

سرانجامِ مؤمنان، پیروزی و قدرت‌یابی است.