ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 105 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߡߏ߬ߛߏ ߟߎ߬ ߝߐߘߊ -

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 105

اِنَّاۤ اَنْزَلْنَاۤ اِلَیْكَ الْكِتٰبَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَیْنَ النَّاسِ بِمَاۤ اَرٰىكَ اللّٰهُ ؕ— وَلَا تَكُنْ لِّلْخَآىِٕنِیْنَ خَصِیْمًا ۟ۙ

- ای رسول- به‌راستی که ما قرآن را که مشتمل بر حق است بر تو فرو فرستادیم، تا به موجب آنچه که الله به تو آموخته و الهام کرده است و نه براساس هوای نفس و نظر خودت، در تمام امور مردم میان آنها داوری کنی، و مدافع کسانی‌که به خودشان و امانت‌شان خیانت کردند مباش تا هرکس را که به حق از آنها مطالبه می‌کند، از آنها بازگردانی.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• استحباب صلاة الخوف وبيان أحكامها وصفتها.

مستحب بودن نماز خوف و بیان احکامش و چگونگی ادای آن.

• الأمر بالأخذ بالأسباب في كل الأحوال، وأن المؤمن لا يعذر في تركها حتى لو كان في عبادة.

امر بر به‌کارگیری اسباب در تمام حالت‌ها، و اینکه مؤمن در به‌کارنگرفتن اسباب معذور نیست حتی هنگام عبادت.

• مشروعية دوام ذكر الله تعالى على كل حال، فهو حياة القلوب وسبب طمأنينتها.

مشروعیت دوام ذکر الله متعال در هر حالتی، زیرا دل‌ها را زنده و آرام می‌کند.

• النهي عن الضعف والكسل في حال قتال العدو، والأمر بالصبر على قتاله.

نهی از سستی و تنبلی در هنگام جنگ با دشمن، و امر به صبر در پیکار با او.