ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 18 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߦߝߊ߬ߓߊ߮ ߝߐߘߊ -

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 18

وَاَنْذِرْهُمْ یَوْمَ الْاٰزِفَةِ اِذِ الْقُلُوْبُ لَدَی الْحَنَاجِرِ كٰظِمِیْنَ ؕ۬— مَا لِلظّٰلِمِیْنَ مِنْ حَمِیْمٍ وَّلَا شَفِیْعٍ یُّطَاعُ ۟ؕ

و - ای رسول- آنها را از روز قیامت بترسان، همین قیامت که نزدیک شده، و آمدنی است، و هر آنچه که آمدنی باشد نزدیک است. در آن روز دل‌ها از ترس زیاد بالا می‌آیند تا اینکه به حلقوم‌های صاحبان‌شان می‌رسند، همان کسانی‌که خاموش می‌شوند و هیچ‌یک از آنها سخن نمی‌گوید مگر کسی‌که الله رحمان به او اجازه دهد، و کسانی‌که با شرک و گناهان به خودشان ستم کرده‌اند نه هیچ دوست و خویشاوندی دارند، و نه هیچ شفاعتگرِ اطاعت ‌شده‌ای دارند که اگر به فرض به او اجازۀ شفاعت داده شود اطاعت شود.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• التذكير بيوم القيامة من أعظم الروادع عن المعاصي.

یادآوری روز قیامت یکی از بزرگترین عوامل بازدارنده از گناهان است.

• إحاطة علم الله بأعمال عباده؛ خَفِيَّة كانت أم ظاهرة.

احاطۀ علم الله به اعمال نهان و آشکار بندگانش.

• الأمر بالسير في الأرض للاتعاظ بحال المشركين الذين أهلكوا.

امر به مسافرت در روی زمین برای پندگیری از حال مشرکانی که نابود شده‌اند.