ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 109 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߛߎ߬ߡߊ߲߬ߝߍ ߝߐߘߊ -

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 109

یَوْمَ یَجْمَعُ اللّٰهُ الرُّسُلَ فَیَقُوْلُ مَاذَاۤ اُجِبْتُمْ ؕ— قَالُوْا لَا عِلْمَ لَنَا ؕ— اِنَّكَ اَنْتَ عَلَّامُ الْغُیُوْبِ ۟

- ای مردم- روز قیامت را به یاد آورید که الله تمام رسولان را گرد می‌آورد، آن‌گاه به آنها می‌فرماید: امت‌های‌تان که شما را به‌سوی آنها فرستادم، چه پاسخی به شما دادند؟ رسولان با واگذاری پاسخ به الله می‌گویند: ما هیچ دانشی نداریم، و – پروردگارا- دانش فقط برای توست، به راستی که فقط تو امور غیب را می‌دانی.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• إثبات جمع الله للخلق يوم القيامة جليلهم وحقيرهم.

اثبات گردآوری تمام مخلوقات؛ چه گرانقدر و چه حقیر در روز قیامت توسط الله متعال.

• إثبات بشرية المسيح عليه السلام وإثبات آياته الحسية من إحياء الموتى وإبراء الأكمه والأبرص التي أجراها الله على يديه.

اثبات انسان بودن مسیح و بیان نشانه های حسی (و معجزه های) وى مانند زنده کردن مردگان، شفا دادن کوران مادرزاد و جذام که الله متعال به او داده بود.

• بيان أن آيات الأنبياء تهدف لتثبيت الأتباع وإفحام المخالفين، وأنها ليست من تلقاء أنفسهم، بل تأتي بإذن الله تعالى.

بیان اینکه نشانه‌های پیامبران علیهم السلام، استوار سازی پیروان و خاموش‌ گردانیدن مخالفان را با دلیل نشانه می‌گیرد، و اینکه از جانب خودشان نیست، بلکه به اذن الله متعال می‌آید.