ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߟߏ߬ߟߏ ߝߐߘߊ -

سوره نجم

ߝߐߘߊ ߟߊߢߌߣߌ߲ ߘߏ߫:

إثبات صدق الوحي وأنه من عند الله.

بیان راستی وحی و این که از سوی الله متعال است.

---

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 1

وَالنَّجْمِ اِذَا هَوٰی ۟ۙ

الله سبحانه به ستاره، آن‌گاه که فرود آید سوگند یاد فرمود.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 2

مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوٰی ۟ۚ

که محمد رسول‌الله صلی الله علیه وسلم از راه هدایت منحرف نشده، و نادان نگشته است، بلکه عاقل و دانا است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 3

وَمَا یَنْطِقُ عَنِ الْهَوٰی ۟ؕۚ

و از سر هوس به این قرآن سخن نمی‌گوید.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 4

اِنْ هُوَ اِلَّا وَحْیٌ یُّوْحٰی ۟ۙ

این قرآن جز وحیی که الله آن را از طریق جبرئیل علیه السلام به او وحی می‌کند نیست.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 5

عَلَّمَهٗ شَدِیْدُ الْقُوٰی ۟ۙ

فرشته‌ای بسیار نیرومند یعنی جبرئیل علیه السلام آن را به او آموخت.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 6

ذُوْ مِرَّةٍ ؕ— فَاسْتَوٰی ۟ۙ

و جبرئیل -علیه السلام- ظاهری زیبا دارد، و با سیمای حقیقی خود که الله او را بر آن خلق کرده است، در برابر پیامبر -صلی الله علیه وسلم- ظاهر شد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 7

وَهُوَ بِالْاُفُقِ الْاَعْلٰی ۟ؕ

درحالی‌که جبرئیل علیه السلام در افق برتر آسمان بود.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 8

ثُمَّ دَنَا فَتَدَلّٰی ۟ۙ

آن‌گاه جبرئیل علیه السلام به پیامبر صلی الله علیه وسلم نزدیک، و نزدیک‌تر شد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 9

فَكَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ اَوْ اَدْنٰی ۟ۚ

تا جایی‌که نزدیکی او به پیامبر صلی الله علیه وسلم به اندازۀ دو کمان یا کمتر رسید.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 10

فَاَوْحٰۤی اِلٰی عَبْدِهٖ مَاۤ اَوْحٰی ۟ؕ

آن‌گاه جبرئیل علیه السلام آنچه را باید وحی می‌کرد به بندۀ الله محمد صلی الله علیه وسلم وحی کرد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 11

مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَاٰی ۟

قلب محمد صلی الله علیه وسلم آنچه را که چشمش دید تکذیب نکرد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 12

اَفَتُمٰرُوْنَهٗ عَلٰی مَا یَرٰی ۟

پس -ای مشرکان- آیا درباره ی آنچه الله در شب اسراء به او نشان داد با وی جدال می کنید؟!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 13

وَلَقَدْ رَاٰهُ نَزْلَةً اُخْرٰی ۟ۙ

و به‌تحقیق‌که محمد صلی الله علیه وسلم جبرئیل علیه السلام را بر صورتش باری دیگر در شبی که حرکت داده شد (شب اسراء) دیده است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 14

عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهٰی ۟

کنار سدرة المنتهی که درختی بسیار بزرگ در آسمان هفتم است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 15

عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَاْوٰی ۟ؕ

جنةالمأوی در کنار این درخت است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 16

اِذْ یَغْشَی السِّدْرَةَ مَا یَغْشٰی ۟ۙ

آن‌گاه که چیزهای زیادی سدره را پوشانده بود، که فقط الله از کُنه آن آگاه است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 17

مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغٰی ۟

چشم پیامبر صلی الله علیه وسلم به راست و چپ منحرف نشد، و از حدی که برایش مشخص شده بود نگذشت.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 18

لَقَدْ رَاٰی مِنْ اٰیٰتِ رَبِّهِ الْكُبْرٰی ۟

به راستی که محمد -صلی الله علیه وسلم- در شبی که به سوى آسمان بالا برده شد، بخشى از نشانه هاى بزرگ پروردگارش را که بر قدرت او دلالت دارند، مشاهده نمود؛ از جمله بهشت، جهنم و غير آن ها.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 19

اَفَرَءَیْتُمُ اللّٰتَ وَالْعُزّٰی ۟ۙ

پس - ای مشرکان- به من خبر دهید این بت‌هایی را که به جای الله عبادت می‌کنید: لات و عزی.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 20

وَمَنٰوةَ الثَّالِثَةَ الْاُخْرٰی ۟

و منات، سومین بت دیگرتان؛ به من خبر دهید که آیا مالک نفع یا زیانی برای‌تان هستند؟!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 21

اَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْاُ ۟

- ای مشرکان- آیا پسر که آن را می‌پسندید برای شماست، و دختر که آن را نمی‌پسندید برای او سبحانه است؟!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 22

تِلْكَ اِذًا قِسْمَةٌ ضِیْزٰی ۟

این تقسیم که از سر هوس آن را انجام دادید تقسیمی ستمکارانه است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 23

اِنْ هِیَ اِلَّاۤ اَسْمَآءٌ سَمَّیْتُمُوْهَاۤ اَنْتُمْ وَاٰبَآؤُكُمْ مَّاۤ اَنْزَلَ اللّٰهُ بِهَا مِنْ سُلْطٰنٍ ؕ— اِنْ یَّتَّبِعُوْنَ اِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَی الْاَنْفُسُ ۚ— وَلَقَدْ جَآءَهُمْ مِّنْ رَّبِّهِمُ الْهُدٰی ۟ؕ

این بت‌ها جز نام‌هایی بدون معنا نیستند، که هیچ سهمی در صفات الوهیت ندارند، و شما و پدران‌تان از جانب خویش آنها را نامگذاری کرده‌اید، و الله هیچ برهانی بر آنها نفرستاده است، مشرکان در اعتقاد خویش پیروی نمی‌کنند مگر از ظن و آنچه نفس‌شان می‌خواهد و شیطان در دل‌های‌شان آراسته است. و به تحقیق که هدایت از جانب پروردگارشان بر زبان پیامبر او برای‌شان آمده است، اما به آن راه نیافتند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 24

اَمْ لِلْاِنْسَانِ مَا تَمَنّٰی ۟ؗۖ

آیا انسان آنچه را از شفاعت بت‌ها نزد الله آرزو کند دارد؟!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 25

فَلِلّٰهِ الْاٰخِرَةُ وَالْاُوْلٰی ۟۠

خیر، آنچه آرزو کند برایش نیست، زیرا آخرت و دنیا فقط برای الله است، که از این دو آنچه را بخواهد عطا می‌کند و آنچه را بخواهد بازمی‌دارد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 26

وَكَمْ مِّنْ مَّلَكٍ فِی السَّمٰوٰتِ لَا تُغْنِیْ شَفَاعَتُهُمْ شَیْـًٔا اِلَّا مِنْ بَعْدِ اَنْ یَّاْذَنَ اللّٰهُ لِمَنْ یَّشَآءُ وَیَرْضٰی ۟

و چه بسیار فرشتگانی که در آسمان‌ها هستند و شفاعت‌شان ذره‌ای بی‌نیاز نمی‌سازد اگر بخواهند برای کسی شفاعت کنند مگر پس از اینکه الله به هر یک از آنها که بخواهد اجازۀ شفاعت دهد، و از کسی‌که برایش شفاعت می‌شود راضی باشد. پس الله برای کسی‌که شریکی برای او تعالی قرار داده اجازه نمی‌دهد که شفاعت کند، و هرگز از شفاعت‌شده‌ای که او را به جای الله عبادت می‌کند راضی نخواهد شد.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• كمال أدب النبي صلى الله عليه وسلم حيث لم يَزغْ بصره وهو في السماء السابعة.

کمال ادب پیامبر صلی الله علیه وسلم چون با وجود اینکه در آسمان هفتم بود چشمش را منحرف نکرد.

• سفاهة عقل المشركين حيث عبدوا شيئًا لا يضر ولا ينفع، ونسبوا لله ما يكرهون واصطفوا لهم ما يحبون.

نادانی مشرکان چون چیزی را که زیان و منفعت نمی‌رساند عبادت کردند، و آنچه را نمی‌پسندیدند به الله نسبت دادند، و آنچه را می‌پسندیدند برای خودشان برگزیدند.

• الشفاعة لا تقع إلا بشرطين: الإذن للشافع، والرضا عن المشفوع له.

شفاعت واقع نمی‌شود مگر به دو شرط: دادن اذن به شفاعت کننده، و رضایت از کسی‌که برایش شفاعت می‌شود.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 27

اِنَّ الَّذِیْنَ لَا یُؤْمِنُوْنَ بِالْاٰخِرَةِ لَیُسَمُّوْنَ الْمَلٰٓىِٕكَةَ تَسْمِیَةَ الْاُ ۟

کسانی‌که به رستاخیز در سرای آخرت ایمان ندارند به‌طور قطع فرشتگان را به اعتقاد اینکه آنها دختران الله هستند به نام‌های زنان نامگذاری می‌کنند، الله از این سخن‌شان بسیار برتر است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 28

وَمَا لَهُمْ بِهٖ مِنْ عِلْمٍ ؕ— اِنْ یَّتَّبِعُوْنَ اِلَّا الظَّنَّ ۚ— وَاِنَّ الظَّنَّ لَا یُغْنِیْ مِنَ الْحَقِّ شَیْـًٔا ۟ۚ

و در نامگذاری فرشتگان به نام‌های زنان، هیچ دانشی ندارند که به آن استناد کنند، و در این امر جز از افترا بستن و گمان پیروی نمی‌کنند، و به‌راستی‌که گمان ذره‌ای از حق بی‌نیاز نمی‌سازد تا به جای آن بنشیند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 29

فَاَعْرِضْ عَنْ مَّنْ تَوَلّٰی ۙ۬— عَنْ ذِكْرِنَا وَلَمْ یُرِدْ اِلَّا الْحَیٰوةَ الدُّنْیَا ۟ؕ

پس - ای رسول- از کسی‌که به یاد الله پشت کرده و اهمیتی به آن نمی‌دهد، و جز زندگی دنیا نمی‌خواهد روی بگردان؛ زیرا او برای آخرت خویش عمل نمی‌کند؛ چون به آن ایمان ندارد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 30

ذٰلِكَ مَبْلَغُهُمْ مِّنَ الْعِلْمِ ؕ— اِنَّ رَبَّكَ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیْلِهٖ وَهُوَ اَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدٰی ۟

این سخن - یعنی نامیدن فرشتگان به نام زنان- که مشرکان آن را می‌گویند اوجِ دانشِ آنها است؛ چون نادان هستند، و به یقین نرسیده‌اند، - ای رسول- همانا پروردگار تو به کسی‌که از راه حق منحرف شده، و به کسی‌که به راه حق هدایت یافته، آگاه‌تر است، و ذره‌ای از این امر بر او پوشیده نمی‌ماند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 31

وَلِلّٰهِ مَا فِی السَّمٰوٰتِ وَمَا فِی الْاَرْضِ ۙ— لِیَجْزِیَ الَّذِیْنَ اَسَآءُوْا بِمَا عَمِلُوْا وَیَجْزِیَ الَّذِیْنَ اَحْسَنُوْا بِالْحُسْنٰی ۟ۚ

و فرمانروایی و آفرینش و تدبیر تمام آنچه در آسمان‌ها و در زمین است فقط از آنِ الله است، تا کسانی را که اعمال بد در دنیا مرتکب شده‌اند به عذابی که سزاوارش هستند مجازات کند، و مؤمنان را که اعمال نیک انجام داده‌اند به بهشت پاداش دهد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 32

اَلَّذِیْنَ یَجْتَنِبُوْنَ كَبٰٓىِٕرَ الْاِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ اِلَّا اللَّمَمَ ؕ— اِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ ؕ— هُوَ اَعْلَمُ بِكُمْ اِذْ اَنْشَاَكُمْ مِّنَ الْاَرْضِ وَاِذْ اَنْتُمْ اَجِنَّةٌ فِیْ بُطُوْنِ اُمَّهٰتِكُمْ ۚ— فَلَا تُزَكُّوْۤا اَنْفُسَكُمْ ؕ— هُوَ اَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقٰی ۟۠

کسانی که از گناهان کبیره و معصیت های زشت، دوری می کنند، مگر این كه دچار گناهان صغیره شوند و آن هم با ترک گناهان کبیره و افزودن بر عبادت ها، بخشیده می شوند. -ای پیامبر- به راستی که آمرزش پروردگارت فراگیر است و گناهانِ بندگانش را هرگاه که توبه کنند، می بخشد. و به تمامی احوال و امور شما به خوبی آگاه است، هنگامی که پدرتان آدم را از خاک آفرید و آنگاه که در شکم های مادرانتان بودید و مرحله به مرحله آفریده می شدید، و چیزی از آن بر او پوشیده نمی ماند، پس نفس خويش را با صفت تقوا، ستایش نکنید؛ چرا که او به حال کسی که با اجرای اوامر و دوری از منهیات، تقوا پیشه کرده؛ داناتر است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 33

اَفَرَءَیْتَ الَّذِیْ تَوَلّٰی ۟ۙ

پس آیا زشتی حال کسی را که بعد از اینکه اسلام به او نزدیک شد از آن روی گرداند دیدی؟

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 34

وَاَعْطٰی قَلِیْلًا وَّاَكْدٰی ۟

و اندکی از مال بخشید سپس خودداری کرد؛ زیرا بُخل، خلق و خوی او است، و با این وجود خودش را پاک می‌شمارد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 35

اَعِنْدَهٗ عِلْمُ الْغَیْبِ فَهُوَ یَرٰی ۟

آیا علم غیب نزد او است که غیب را می‌بیند و به آن سخن می‌گوید؟!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 36

اَمْ لَمْ یُنَبَّاْ بِمَا فِیْ صُحُفِ مُوْسٰی ۟ۙ

یا اینکه بر الله دروغ می‌بندد؟! یا این افترا زننده بر الله به آنچه در صحیفه‌های نخستین که الله آنها را بر موسی علیه السلام نازل کرده خبر نیافته است؟

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 37

وَاِبْرٰهِیْمَ الَّذِیْ وَ ۟ۙ

و صحیفه‌های ابراهیم علیه السلام که تمام آنچه را که پروردگارش او را به آن مکلف کرد برپا داشت و کامل کرد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 38

اَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِّزْرَ اُخْرٰی ۟ۙ

که هیچ انسانی گناه دیگری را برنمی‌دارد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 39

وَاَنْ لَّیْسَ لِلْاِنْسَانِ اِلَّا مَا سَعٰی ۟ۙ

و اینکه برای انسان جز پاداش عمل خودش که آن را انجام داده، نیست.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 40

وَاَنَّ سَعْیَهٗ سَوْفَ یُرٰی ۟

و اینکه عملش در روز قیامت آشکارا دیده خواهد شد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 41

ثُمَّ یُجْزٰىهُ الْجَزَآءَ الْاَوْفٰی ۟ۙ

آن‌گاه جزای عملش به صورت کامل و بدون کاستی به او داده می‌شود.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 42

وَاَنَّ اِلٰی رَبِّكَ الْمُنْتَهٰی ۟ۙ

و اینکه - ای رسول- سرانجام و بازگشت بندگان پس از مرگشان به‌سوی پروردگار توست.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 43

وَاَنَّهٗ هُوَ اَضْحَكَ وَاَبْكٰی ۟ۙ

و او ذاتی است که هرکس را بخواهد شاد می‌گرداند و می‌خنداند، و هرکس را بخواهد غمگین می‌سازد و می‌گریاند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 44

وَاَنَّهٗ هُوَ اَمَاتَ وَاَحْیَا ۟ۙ

و او ذاتی است که زندگان را در دنیا می‌میراند، و مردگان را با رستاخیز زنده می‌گرداند.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• انقسام الذنوب إلى كبائر وصغائر.

تقسیم‌بندی گناهان به گناهان کبیره و صغیره.

• خطورة التقوُّل على الله بغير علم.

خطر زیاد دروغ‌ گفتن از جانب الله بدون هیچ دانشی.

• النهي عن تزكية النفس.

نهی از تزکیۀ نفس.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 45

وَاَنَّهٗ خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّكَرَ وَالْاُ ۟ۙ

و اینکه او تعالی دو گونه: نر و ماده را آفرید.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 46

مِنْ نُّطْفَةٍ اِذَا تُمْنٰی ۪۟

از نطفه‌ای آن‌گاه که در رحم قرار می‌گیرد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 47

وَاَنَّ عَلَیْهِ النَّشْاَةَ الْاُخْرٰی ۟ۙ

و اینکه بازگرداندنِ آفرینشِ این دو پس از مرگشان برای رستاخیز برعهدۀ او است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 48

وَاَنَّهٗ هُوَ اَغْنٰی وَاَقْنٰی ۟ۙ

و او ذاتی است که هر یک از بندگانش را که خواست با تملیک مال بی‌نیاز ساخت، و از مال، آنچه را که مردم آن را پس‌انداز می‌کنند بخشید.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 49

وَاَنَّهٗ هُوَ رَبُّ الشِّعْرٰی ۟ۙ

و این که او پروردگار ستاره ی شِعریٰ است؛ ستاره ای است که برخی مشرکان همراه الله عبادتش می کردند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 50

وَاَنَّهٗۤ اَهْلَكَ عَادَا ١لْاُوْلٰی ۟ۙ

و او ذاتی است که عادیان نخستین را نابود کرد؛ یعنی قوم هود آن‌گاه که بر کفرشان پافشاری کردند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 51

وَثَمُوْدَاۡ فَمَاۤ اَبْقٰی ۟ۙ

و ثمودیان قوم صالح را نابود کرد؛ به‌گونه‌ای که حتی یکی از آنها را باقی نگذاشت.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 52

وَقَوْمَ نُوْحٍ مِّنْ قَبْلُ ؕ— اِنَّهُمْ كَانُوْا هُمْ اَظْلَمَ وَاَطْغٰی ۟ؕ

و پیش از عاد و ثمود، قوم نوح را نابود کرد. به‌راستی‌که قوم نوح از عاد و ثمود ستمکارتر و سرکش‌تر بودند؛ چون نوح علیه السلام نهصد و پنجاه سال درحالی‌که آنها را به توحید الله فرامی‌خواند در میان‌شان ماند، اما دعوتش را نپذیرفتند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 53

وَالْمُؤْتَفِكَةَ اَهْوٰی ۟ۙ

و شهرهای قوم لوط را به آسمان بالا برد، و زیر و رو کرد، سپس آنها را بر زمین فرو افکند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 54

فَغَشّٰىهَا مَا غَشّٰی ۟ۚ

پس از بلند کردنشان به آسمان و افكندنشان به زمین، آنان را سنگباران کرد و با سنگ پوشاند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 55

فَبِاَیِّ اٰلَآءِ رَبِّكَ تَتَمَارٰی ۟

پس ای انسان، به کدام‌یک از آیات پروردگارت که بر قدرت او دلالت دارند جدال می‌کنی و از آن پند نمی‌گیری؟!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 56

هٰذَا نَذِیْرٌ مِّنَ النُّذُرِ الْاُوْلٰی ۟

این رسولِ فرستاده‌ شده به‌سوی شما از جنس رسولان نخستین است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 57

اَزِفَتِ الْاٰزِفَةُ ۟ۚ

قیامت بسیار نزدیک شده است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 58

لَیْسَ لَهَا مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ كَاشِفَةٌ ۟ؕ

جز الله هیچ بازدارنده‌ای ندارد که آن را بازگرداند، و جز الله هیچ‌کس نیست که بر آن اطلاع یابد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 59

اَفَمِنْ هٰذَا الْحَدِیْثِ تَعْجَبُوْنَ ۟ۙ

پس آیا از این قرآن که بر شما خوانده می‌شود تعجب می‌کنید که از جانب الله باشد؟!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 60

وَتَضْحَكُوْنَ وَلَا تَبْكُوْنَ ۟ۙ

و از روی تمسخر بر آن می‌خندید، و هنگام شنیدن اندرزهایش نمی‌گِریید؟!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 61

وَاَنْتُمْ سٰمِدُوْنَ ۟

درحالی‌که از آن غافل هستید، و به آن اهمیت نمی‌دهید؟!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 62

فَاسْجُدُوْا لِلّٰهِ وَاعْبُدُوْا ۟

پس فقط برای الله سجده کنید، و عبادت را برای او خالص گردانید.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• عدم التأثر بالقرآن نذير شؤم.

عدم تأثیرپذیری از قرآن، یک هشدار فاجعه‌آمیز است.

• خطر اتباع الهوى على النفس في الدنيا والآخرة.

خطر پیروی از هوس بر نفس در دنیا و آخرت.

• عدم الاتعاظ بهلاك الأمم صفة من صفات الكفار.

عدم پندپذیری از نابودی امت‌ها، یکی از صفات کافران است.