ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 150 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߞߟߏߝߋ߲ ߠߎ߬ ߝߐߘߊ -

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 150

قُلْ هَلُمَّ شُهَدَآءَكُمُ الَّذِیْنَ یَشْهَدُوْنَ اَنَّ اللّٰهَ حَرَّمَ هٰذَا ۚ— فَاِنْ شَهِدُوْا فَلَا تَشْهَدْ مَعَهُمْ ۚ— وَلَا تَتَّبِعْ اَهْوَآءَ الَّذِیْنَ كَذَّبُوْا بِاٰیٰتِنَا وَالَّذِیْنَ لَا یُؤْمِنُوْنَ بِالْاٰخِرَةِ وَهُمْ بِرَبِّهِمْ یَعْدِلُوْنَ ۟۠

- ای رسول- به این مشرکان که حلال‌های الله را حرام می‌کنند، و ادعا دارند که الله آنها را حرام کرده است، بگو: گواهان‌تان را که گواهی می‌دهند این اشیاء را که شما حرام کردید الله حرام گردانیده است، حاضر کنید، پس –ای رسول- اگر بدون دانشی بر اینکه الله آنها را حرام گردانیده است گواهی دادند، شهادت‌شان را تصدیق نکن؛ زیرا گواهی به ناحق است، و از هوس‌های کسانی‌که هوس‌های‌شان را حاکم قرار دادند پیروی نکن، به‌راستی که آنها آیات ما را تکذیب کردند چون آنچه را که الله حلال گردانیده بود حرام کردند، و از کسانی‌که به آخرت ایمان ندارند و به پروردگارشان شرک می‌آورند و دیگران را با او یکسان قرار می‌دهند پیروی نکن، و کسی‌که چنین تعاملی با پروردگارش داشته باشد چگونه پیروی می‌شود؟!

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• الحذر من الجرائم الموصلة لبأس الله؛ لأنه لا يُرَدُّ بأسه عن القوم المجرمين إذا أراده.

پرهیز از جرایمی که منجر به عذاب الله می‌شود؛ زیرا عذاب او از قوم جنایتکار، آن‌گاه که اراده کند بازنمی‌گردد.

• الاحتجاج بالقضاء والقدر بعد أن أعطى الله تعالى كل مخلوق قُدْرة وإرادة يتمكَّن بهما من فعل ما كُلِّف به؛ ظُلْمٌ مَحْض وعناد صرف.

اعتراض به قضا و قدر پس از اینکه الله تعالی به هر مخلوقی قدرت و اراده‌ای داد که با آن توان انجام آنچه را به آن مکلف شده است می‌یابد، ستم محض و دشمنی صِرف است.

• دَلَّتِ الآيات على أنه بحسب عقل العبد يكون قيامه بما أمر الله به.

آیات فوق بر این امر دلالت دارند که انجام اوامر الله توسط بنده، بر اساس عقل اوست.

• النهي عن قربان الفواحش أبلغ من النهي عن مجرد فعلها، فإنه يتناول النهي عن مقدماتها ووسائلها الموصلة إليها.

نهی از نزدیک‌شدن به کارهای زشت، از نهی از انجام آن کامل‌تر است؛ زیرا دربردارندۀ نهی از مقدمات و وسائل این امور است که به آن منجر می‌شود.