ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 116 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߖߘߍ߬ߟߊ߬ߛߊߦߌ ߝߐߘߊ -

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 116

اِنَّ اللّٰهَ لَهٗ مُلْكُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ؕ— یُحْیٖ وَیُمِیْتُ ؕ— وَمَا لَكُمْ مِّنْ دُوْنِ اللّٰهِ مِنْ وَّلِیٍّ وَّلَا نَصِیْرٍ ۟

همانا فرمانروایی آسمان‌ها و زمین از آنِ الله است، و در آن دو هیچ شریکی ندارد، در آن دو هیچ امر پنهانی بر او پوشیده نمی‌ماند، هرکس را که زنده ‌کردنش را بخواهد زنده می‌گرداند، و هرکس را که مردنش را بخواهد می‌میراند، و -ای مردم- غیر از الله هیچ دوست و کارسازی ندارید که کارهای‌تان را به عهده بگیرد، و هیچ یاوری جز او تعالی ندارید که آسیب را از شما دفع کند، و شما را بر دشمن‌تان پیروز گردانَد.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• بطلان الاحتجاج على جواز الاستغفار للمشركين بفعل إبراهيم عليه السلام.

بطلان استدلال به جواز طلب آمرزش برای مشرکان با کار ابراهیم علیه السلام .

• أن الذنوب والمعاصي هي سبب المصائب والخذلان وعدم التوفيق.

گناهان و معاصی، سبب مصیبت‌‌ها و خواری و عدم توفیق است.

• أن الله هو مالك الملك، وهو ولينا، ولا ولي ولا نصير لنا من دونه.

الله مالک الملک و دوست و کارساز ماست، و هیچ دوست و یاوری جز او تعالی نداریم.

• بيان فضل أصحاب النبي صلى الله عليه وسلم على سائر الناس.

بیان برتری اصحاب پیامبر صلی الله علیه وسلم بر سایر مردم.