ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߢߊߞߘߐߛߘߌ ߝߐߘߊ - ߕߙߎߞߌ߫ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߙߎ߬ߥߊ߯ߘߎ-ߕߊ߬ߙߑߖߡߊ ߝߊ߲ߓߊ ߓߟߏ߫ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

Sûretu Abese

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 1

عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ

Yüzünü ekşitti ve arkasını döndü.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 2

أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ

Kendisine o âmâ geldi diye.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 3

وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ

Ne bilirsin belki o temizlenecekti.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 4

أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ

Yahut öğüt alacaktı da bu öğüt ona fayda verecekti.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 5

أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ

Kendini muhtaç hissetmeyene gelince;

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 6

فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ

Sen, ona yöneliyorsun.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 7

وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ

(İstemiyorsa) arınmamasından sen sorumlu değilsin!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 8

وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ

Fakat koşup sana gelen kimse;

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 9

وَهُوَ يَخۡشَىٰ

(Allah'tan) korkuğu halde;

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 10

فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ

Sen onu bırakıp oyalanıyorsun.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 11

كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ

Hayır. Bu ancak bir öğüttür.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 12

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

Artık dileyen kimse ondan öğüt alır.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 13

فِي صُحُفٖ مُّكَرَّمَةٖ

(O) şerefli sahifelerdedir.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 14

مَّرۡفُوعَةٖ مُّطَهَّرَةِۭ

Yüce ve tertemiz olan.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 15

بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ

Kâtiplerin ellerinde.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 16

كِرَامِۭ بَرَرَةٖ

Değerli ve itaatkâr olan (Meleklerin).

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 17

قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ

Kahrolası (inkârcı) insan! Ne nankördür o!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 18

مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ

Allah, onu hangi şeyden yarattı?

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 19

مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ

Bir nutfeden yarattı ve belli bir şekle soktu.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 20

ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ

Sonra da ona yolu kolaylaştırdı.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 21

ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ

Sonra da onu öldürüp kabre koydu.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 22

ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ

Sonra dilediği zaman onu yeniden diriltir.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 23

كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ

Hayır. O (Rabbinin) kendisine emrettiğini yerine getirmedi.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 24

فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ

İnsan yiyeceğine bir baksın.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 25

أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا

Şüphesiz biz suyu/yağmuru döktükçe döktük.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 26

ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا

Sonra toprağı iyiden iyiye yardık!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 27

فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا

Ve orada taneler bitirdik.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 28

وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا

Üzümler ve yoncalar,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 29

وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا

Zeytinler ve hurmalar,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 30

وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا

Sık ağaçlı bahçeler,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 31

وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا

Meyveler ve otlaklar,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 32

مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ

Sizin ve hayvanlarınızın yararlanması için,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 33

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ

Kulakları sağır eden o ses geldiğinde,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 34

يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ

O gün kişi kardeşinden kaçar.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 35

وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ

Anasından ve babasından,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 36

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ

Eşinden ve evladından,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 37

لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ

O gün herkes için kendine yetecek bir işi vardır.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 38

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ

O gün birtakım yüzler vardır ki pırıl pırıl parlarlar.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 39

ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ

Güleç ve neşelidir.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 40

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ

Öyle yüzler de var ki o gün üzerini toz kaplamıştır.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 41

تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ

Onları bir siyahlık bürür.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 42

أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ

İşte onlar kâfirler, facirlerdir.