ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 270 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߣߛߌ߬ߡߛߏ ߝߐߘߊ - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 270

وَمَآ أَنفَقۡتُم مِّن نَّفَقَةٍ أَوۡ نَذَرۡتُم مِّن نَّذۡرٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُهُۥۗ وَمَا لِلظَّٰلِمِينَ مِنۡ أَنصَارٍ

Аллоҳнинг розилигини истаб, оздир, кўпдир инфоқ-эҳсон қилсангиз ёки кўнгилли бўлиб Аллоҳ учун бирон савоб ишни назр қилсангиз, Аллоҳ ҳаммасини кўриб-билиб туради ва бирон амалингизни зое қилмайди. Яқинда қилган яхши амалингиз учун улуғ ажрлар беради. Кўнгилли бўлиш у ёқда турсин, ҳатто бўйнидаги вазифасини ҳам бажармайдиган, Аллоҳнинг ҳудудларидан ошган золимларга эса қиёмат кунида азобдан қутқариб қоладиган ёрдамчилар топилмайди.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• إذا أخلص المؤمن في نفقاته وصدقاته فلا حرج عليه في إظهارها وإخفائها بحسب المصلحة، وإن كان الإخفاء أعظم أجرًا وثوابًا لأنها أقرب للإخلاص.

Мўмин садақа ва инфоқ-эҳсон қилишда модомики, ихлос қилаётган экан, энди уни яширин қиладими, ошкора қиладими, фарқи йўқ. Шароитга қараб, қайси бири фойдали бўлса, ўшани қилаверади. Яширин қилишнинг ажру савоби каттароқ бўлади. Чунки у ихлосга яқинроқ.

• دعوة المؤمنين إلى الالتفات والعناية بالمحتاجين الذين تمنعهم العفة من إظهار حالهم وسؤال الناس.

Мўминлар бировдан сўрагандан кўра қаноат қилишни афзал биладиган олийжаноб муҳтожларга диққат-эътибор қаратишга даъват қилиняптилар.

• مشروعية الإنفاق في سبيل الله تعالى في كل وقت وحين، وعظم ثوابها، حيث وعد تعالى عليها بعظيم الأجر في الدنيا والآخرة.

Ҳар қачон, ҳар он Аллоҳ таолонинг йўлида инфоқ-эҳсон қилиш шариатдандир. Унинг савоби буюкдир. Аллоҳ унинг эвазига бу дунёда ҳам, охиратда ҳам улуғ ажру савоблар беришни ваъда қилган.