ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 17 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߛߌ߲ߘߌߓߊ߮ ߝߐߘߊ - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 17

وَمَا ذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ بِعَزِيزٖ

Сизларни батамом қириб ташлаб, ўрнингизга бошқа халқни олиб келиш Аллоҳнинг Қўлидан келмайдиган иш эмас.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• تسخير البحر، وتعاقب الليل والنهار، وتسخير الشمس والقمر: من نعم الله على الناس، لكن الناس تعتاد هذه النعم فتغفل عنها.

Денгизнинг бўйсундириб қўйилгани, кеча ва кундузнинг алмашиниб туриши, қуёш ва ойнинг беминнат хизмат қилиши Аллоҳнинг инсонларга ато этган неъматларидир. Лекин одамларга одат бўлиб қолгани учун уларга бепарво қарайдилар.

• سفه عقول المشركين حين يدعون أصنامًا لا تسمع ولا تعقل.

Эшитмайдиган ақли йўқ бутларга ибодат қилиш ҳамоқатдир.

• الافتقار إلى الله صفة لازمة للبشر، والغنى صفة كمال لله.

Инсон ҳар доим Аллоҳга муҳтож. Бу эҳтиёж унинг ажралмас қисмидир. Беҳожатлик эса Аллоҳга хос.

• تزكية النفس عائدة إلى العبد؛ فهو يحفظها إن شاء أو يضيعها.

Банда нафсини гуноҳлардан покласа, ўзига фойда. Зеро, нафс уники. Истаса поклайди, истаса булғайди.