ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 27 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߢߐ߲߬ߞߌ߲߬ߣߍ߲ ߝߐߘߊ - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 27

وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَيَوۡمَ تَقُومُ ٱلسَّاعَةُ يَوۡمَئِذٖ يَخۡسَرُ ٱلۡمُبۡطِلُونَ

Самолар мулки ҳам, замин мулки ҳам Аллоҳникидир. Ундан ўзга чин маъбуд йўқдир. Қиёмат куни Аллоҳ мурдаларни ҳисоб-китоб қилиш ва жазо ёки мукофот бериш учун қайта тирилтирганда Аллоҳдан бошқага бандалик қилган ва ҳақни ноҳаққа, ноҳақни эса ҳаққа чиқаришга уринган ботил аҳли зарарга йўлиқади.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• اتباع الهوى يهلك صاحبه، ويحجب عنه أسباب التوفيق.

Ҳавойи нафсга эргашиш кишини барбод қилади, унга тавфиқ йўлини тўсиб қўяди.

• هول يوم القيامة.

Қиёмат куни ўта даҳшатлидир.

• الظن لا يغني من الحق شيئًا، خاصةً في مجال الاعتقاد.

Гумон ҳеч қачон ҳақиқат ўрнини боса олмайди. Айниқса, эътиқод масаласида.