ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 146 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߞߟߏߝߋ߲ ߠߎ߬ - ߟߊߘߛߏߣߍ߲

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 146

وَعَلَى ٱلَّذِينَ هَادُواْ حَرَّمۡنَا كُلَّ ذِي ظُفُرٖۖ وَمِنَ ٱلۡبَقَرِ وَٱلۡغَنَمِ حَرَّمۡنَا عَلَيۡهِمۡ شُحُومَهُمَآ إِلَّا مَا حَمَلَتۡ ظُهُورُهُمَآ أَوِ ٱلۡحَوَايَآ أَوۡ مَا ٱخۡتَلَطَ بِعَظۡمٖۚ ذَٰلِكَ جَزَيۡنَٰهُم بِبَغۡيِهِمۡۖ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ

I jevrejima smo zabranili sve životinje čiji prsti nisu odvojeni - poput deva i nojeva (koji ima jedan veliki prst i jedan mali za razliku od većine ptica koje imaju četiri prsta), i zabranili smo im loj krava i ovaca osim onog koji je zakačen za njihova leđa i kojeg nose njihova crijeva, ili onog koji je pomiješan sa kostima poput stražnjice i boka. Time smo ih kaznili zbog njihove nepravde, i Mi istinu govorimo u svemu o čemu obavještavamo.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• في الآيات دليل على إثبات المناظرة في مسائل العلم، وإثبات القول بالنظر والقياس.

U ovim ajetima se nalazi dokaz dozvoljenosti raspravljanja u vjerskim pitanjima, i potvrda korišćenja promišljanja o dokazima i analogije.

• الوحي وما يستنبط منه هو الطريق لمعرفة الحلال والحرام.

Objava i ispravno promišljanje o njoj je jedini put za spoznaju halala i harama.

• إن من الظلم أن يُقْدِم أحد على الإفتاء في الدين ما لم يكن قد غلب على ظنه أنه يفتي بالصواب الذي يرضي الله.

Nepraveda je da se čovjek usudi pričati o vjerskim propisima ako kod njega ne postoji velika vjerovatnoća da je to što govori ispravno i stav sa kojim je Allah zadovoljan.

• من رحمة الله بعباده الإذن لهم في تناول المحرمات عند الاضطرار.

Od Allahove milosti prema Njegovim robovima jeste što im je dozvolio da jedu (neka) zabranjena jela u nuždi.