ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߛߎ߬ߡߎ߲߬ߕߟߋ - ߔߍߙߛߌ߫-ߊ.ߘߊߙߌߦߊߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߡߎ߬ߤ߭ߊߡߡߊߘߎ߫ ߊ߬ߣ߭ߝߊ߬ߙ߫ ߓߟߏ߫ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ضحی

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 1

وَٱلضُّحَىٰ

قسم به وقت چاشت.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 2

وَٱلَّيۡلِ إِذَا سَجَىٰ

و قسم به شب چون (تاریک شود و) آرام گیرد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 3

مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ

پروردگارت تو را رها نکرده و بر تو خشم نگرفته است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 4

وَلَلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ لَّكَ مِنَ ٱلۡأُولَىٰ

و البته آخرت برای تو بهتر از دنیاست.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 5

وَلَسَوۡفَ يُعۡطِيكَ رَبُّكَ فَتَرۡضَىٰٓ

و البته پروردگارت به تو (نعمت) خواهد داد که راضی و شادمان شوی.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 6

أَلَمۡ يَجِدۡكَ يَتِيمٗا فَـَٔاوَىٰ

آیا تو را یتیم نیافت پس تو را جای داد؟

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 7

وَوَجَدَكَ ضَآلّٗا فَهَدَىٰ

و تو را بی‌خبر (از احکام شرع) یافت پس هدایت کرد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 8

وَوَجَدَكَ عَآئِلٗا فَأَغۡنَىٰ

و تو را فقیر یافت پس غنی گردانید.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 9

فَأَمَّا ٱلۡيَتِيمَ فَلَا تَقۡهَرۡ

پس بر یتیم قهر مکن.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 10

وَأَمَّا ٱلسَّآئِلَ فَلَا تَنۡهَرۡ

و سائل و گدا را از خود مران.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 11

وَأَمَّا بِنِعۡمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثۡ

و اما نعمت‌های پروردگارت را بازگو کن.