ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߊߘߛߏߣߍ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ ߞߊ߬ߡߙߌ߬ߦߊ߬ߞߊ߲ ߘߐ߫. * - ߘߟߊߡߌߘߊ ߟߎ߫ ߦߌ߬ߘߊ߬ߥߟߊ
وَعَلَى ٱلثَّلَٰثَةِ ٱلَّذِينَ خُلِّفُواْ حَتَّىٰٓ إِذَا ضَاقَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلۡأَرۡضُ بِمَا رَحُبَتۡ وَضَاقَتۡ عَلَيۡهِمۡ أَنفُسُهُمۡ وَظَنُّوٓاْ أَن لَّا مَلۡجَأَ مِنَ ٱللَّهِ إِلَّآ إِلَيۡهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡ لِيَتُوبُوٓاْۚ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ
ហើយជាការពិតណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ក៏បានទទួលយកការសារភាពកំហុសផងដែរពីបុគ្គលបីរូប ដែលពួកគេនោះគឺ កាអាប់ កូនប្រុសរបស់ ម៉ាលិក, មូរ៉រោះ កូនប្រុសរបស់ អាររ៉ពៀក, និងហ៊ីឡាល កូនប្រុសរបស់ អ៊ូម៉ៃយ៉ះ ដែលពួកគេត្រូវបានគេទុកចោល ហើយគេបានពន្យារពេលក្នុងការទទួលយកការសារភាពកំហុសរបស់ពួកគេ(ទាំងបី) ក្រោយពីពួកគេមិនបានចេញទៅចូលរួមក្នុងសមរភូមិតាពូកជាមួយនឹងអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់។ ពេលនោះ ព្យាការីមូហាំម៉ាត់ បានប្រើមនុស្សលោកឲ្យគេបោះបង់ចោលពួកគេ(មិននិយាយរកពួកគេ) ហើយពួកគេ(ទាំងបី)ក៏ទទួលរងនូវទុក្ខព្រួយចំពោះរឿងនោះ រហូតដល់ផែនដីដែលមានភាពទូលំទូលាយនោះបែរជាចង្អៀតចំពោះពួកគេ ហើយដួងចិត្តរបស់ពួកគេក៏មានភាពចង្អៀតចង្អល់ផងដែរ ដោយសារតែពួកគេទទួលនូវភាពឯកោ។ ហើយពួកគេបានដឹងថា ពិតណាស់ គ្មានកន្លែងជ្រកកោនណាសម្រាប់ពួកគេឡើយ លើកលែងតែការវិលត្រឡប់ទៅកាន់អល់ឡោះជាម្ចាស់ប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះ ទ្រង់ក៏មានក្តីមេត្តាករុណាចំពោះពួកគេដោយចង្អុលបង្ហាញពួកគេឲ្យទទួលសារភាពកំហុស។ បន្ទាប់មក ទ្រង់បានទទួលយកការសារភាពកំហុសរបស់ពួកគេ។ ពិតប្រាកដណាស់ ទ្រង់ជាអ្នកដែលទទួលយកការសារភាពកំហុសរបស់ខ្ញុំបម្រើរបស់ទ្រង់ និងមហាអាណិតស្រឡាញ់បំផុតចំពោះពួកគេ។
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَكُونُواْ مَعَ ٱلصَّٰدِقِينَ
ឱបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿចំពោះអល់ឡោះ និងដើរតាមអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ ហើយបានអនុវត្តតាមក្បួនច្បាប់របស់ទ្រង់! ចូរពួកអ្នកកោតខ្លាចអល់ឡោះដោយអនុវត្តតាមបទបញ្ជាទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ និងចៀសវាងឲ្យឆ្ងាយពីបម្រាមទាំងឡាយដែលទ្រង់ហាមឃាត់ ហើយពួកអ្នកត្រូវស្ថិតនៅជាមួយបណ្ដាអ្នកដែលទៀងត្រង់ ទាំងក្នុងការមានជំនឿ ពាក្យសម្ដី និងទង្វើរបស់ពួកគេ។ ពិតណាស់ គ្មានអ្វីដែលអាចជួយសង្រ្គោះពួកអ្នកនោះទេ លើកលែងតែភាពទៀងត្រង់ប៉ុណ្ណោះ។
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
مَا كَانَ لِأَهۡلِ ٱلۡمَدِينَةِ وَمَنۡ حَوۡلَهُم مِّنَ ٱلۡأَعۡرَابِ أَن يَتَخَلَّفُواْ عَن رَّسُولِ ٱللَّهِ وَلَا يَرۡغَبُواْ بِأَنفُسِهِمۡ عَن نَّفۡسِهِۦۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ لَا يُصِيبُهُمۡ ظَمَأٞ وَلَا نَصَبٞ وَلَا مَخۡمَصَةٞ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَلَا يَطَـُٔونَ مَوۡطِئٗا يَغِيظُ ٱلۡكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنۡ عَدُوّٖ نَّيۡلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُم بِهِۦ عَمَلٞ صَٰلِحٌۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُحۡسِنِينَ
ចំពោះអ្នកដែលរស់នៅទីក្រុងម៉ាទីណះនិងពួកអារ៉ាប់ជនបទដែលរស់នៅជុំវិញពួកគេ គឺមិនអាចបោះបង់អ្នកនាំសាររបស់អល់ឡោះបានឡើយ នៅពេលដែលគាត់ចេញទៅប្រយុទ្ធដោយខ្លួនរបស់គាត់ផ្ទាល់នោះ ហើយពួកគេក៏មិនអាចស្រឡាញ់ខ្លួនពួកគេនិងការពារខ្លួនពួកគេជាងខ្លួនអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់នោះដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញ ចាំបាច់លើពួកគេត្រូវលះបង់ខ្លួនប្រាណរបស់ពួកគេដើម្បីការពារគាត់។ នោះគឺដោយសារតែការស្រេកទឹក ការនឿយហត់ និងការស្រកឃ្លានមិនប៉ះពាល់ដល់ពួកគេនៅក្នុងមាគ៌ារបស់អល់ឡោះ(សង្រ្គាម)ឡើយ ហើយពួកគេក៏មិនឈានជើងទៅកន្លែងណាដែលធ្វើឲ្យពួកប្រឆាំងមានកំហឹងនោះដែរ ហើយពួកគេក៏មិនដែលជួបប្រទះភាពគ្រោះថ្នាក់អ្វីពីសត្រូវ ដូចជាការសម្លាប់ ការចាប់ជាឈ្លើយសឹក ឬភាពបរាជ័យនោះឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ អល់ឡោះបានកត់ត្រាឲ្យពួកគេនូវផលបុណ្យពីទង្វើកុសលដែលពួកគេបានសាង ហើយទ្រង់បានទទួលយកវាពីពួកគេ។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះមិនបំបាត់ផលបុណ្យរបស់បណ្ដាអ្នកដែលសាងអំពើល្អឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ទ្រង់នឹងផ្តល់វាដល់ពួកគេយ៉ាងពេញលេញ និងបន្ថែមឲ្យពួកគេទ្វេដង។
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَلَا يُنفِقُونَ نَفَقَةٗ صَغِيرَةٗ وَلَا كَبِيرَةٗ وَلَا يَقۡطَعُونَ وَادِيًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمۡ لِيَجۡزِيَهُمُ ٱللَّهُ أَحۡسَنَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
ហើយទោះបីជាពួកគេលះបង់(បរិច្ចាគ)ទ្រព្យសម្បត្តិតិចក្ដី ច្រើនក្ដី ហើយទោះបីជាពួកគេឆ្លងកាត់ជ្រលងភ្នំណាមួយក៏ដោយ គឺសុទ្ធតែត្រូវបានគេកត់ត្រាសម្រាប់ពួកគេនូវអ្វីដែលពួកបានប្រព្រឹត្តនៃការលះបង់ និងការធ្វើដំណើរ ដើម្បីឲ្យអល់ឡោះនឹងតបស្នងដល់ពួកគេយ៉ាងពេញលេញ។ ហេតុនេះ នៅថ្ងៃបរលោក អល់ឡោះនឹងតបស្នងឲ្យពួកគេនូវផលបុណ្យដ៏ប្រសើរបំផុតនូវអ្វីដែលពួកគេបានសាង។
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
۞ وَمَا كَانَ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ لِيَنفِرُواْ كَآفَّةٗۚ فَلَوۡلَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرۡقَةٖ مِّنۡهُمۡ طَآئِفَةٞ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي ٱلدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوۡمَهُمۡ إِذَا رَجَعُوٓاْ إِلَيۡهِمۡ لَعَلَّهُمۡ يَحۡذَرُونَ
ហើយចំពោះបណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ គឺមិនគប្បីចេញទៅធ្វើសង្រ្គាមទាំងអស់គ្នានោះទេ ដើម្បីកុំឲ្យពួកគេត្រូវបានសត្រូវសម្លាប់ទាំងអស់គ្នាប្រសិនបើសត្រូវរបស់ពួកគេបង្ហាញខ្លួនចំពោះពួកគេ។ ដូច្នេះ មួយក្រុមក្នុងចំណោមពួកគេត្រូវចេញទៅប្រយុទ្ធ និងទុកមួយក្រុមទៀតឲ្យនៅជាមួយអ្នកនាំសារអល់ឡោះ និងឲ្យពួកគេស្វែងយល់ពីសាសនានូវអ្វីដែលពួកគេស្ដាប់ឮពីអ្នកនាំសារអំពីគម្ពីរគួរអាន និងក្បួនច្បាប់ផ្សេងៗ និងដើម្បីទូន្មាននូវអ្វីដែលពួកគេបានដឹងទៅចំពោះក្រុមរបស់ពួកគេនៅពេលដែលពួកគេបានត្រឡប់មកពីធ្វើសង្គ្រាមវិញ។ សង្ឃឹមថាពួកគេនឹងប្រុងប្រយ័ត្នពីទណ្ឌកម្មរបស់អល់ឡោះ និងការដាក់ទោសរបស់ទ្រង់។ ហេតុនេះ ពួកគេត្រូវអនុវត្តតាមបទបញ្ជារបស់ទ្រង់ និងចៀសវាងពីប្រការទាំងឡាយដែលទ្រង់បានហាមឃាត់របស់ទ្រង់។ ច្បាប់នេះគឺចំពោះកងពលតូច(សារីយ៉ះ)ដែលអ្នកនាំសារមូហាំម៉ាត់បានបញ្ជូនទៅកាន់តំបន់ណាមួយ ហើយគាត់បានជ្រើសរើសមួយក្រុមក្នុងចំណោមមិត្តភក្តិរបស់គាត់ដើម្បីចេញទៅប្រយុទ្ធ។
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߊߘߛߏߣߍ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ ߞߊ߬ߡߙߌ߬ߦߊ߬ߞߊ߲ ߘߐ߫. - ߘߟߊߡߌߘߊ ߟߎ߫ ߦߌ߬ߘߊ߬ߥߟߊ
ߡߍ߲ ߝߘߊߣߍ߲߫ ߞߎ߬ߙߊ߬ߣߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߕߌߙߌ߲ߠߌ߲ ߝߊ߲ߓߊ ߟߊ߫