ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 94 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߤߎ߯ߘߎ߫ - ߟߊߘߛߏߣߍ߲

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 94

وَلَمَّا جَآءَ اَمْرُنَا نَجَّیْنَا شُعَیْبًا وَّالَّذِیْنَ اٰمَنُوْا مَعَهٗ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَاَخَذَتِ الَّذِیْنَ ظَلَمُوا الصَّیْحَةُ فَاَصْبَحُوْا فِیْ دِیَارِهِمْ جٰثِمِیْنَ ۟ۙ

کله چې زموږ پرېکړه د شعيب عليه السلام د قوم د تباهۍ په اړه راغله، شعيب عليه السلام او هغه کسان چې ايمان يې ورسره راوړی و په خپله لورېينه مو وژغورل، او له قوم څخه يې چې چا تېری کړی و هغو ته سخت تباه کوونکی آواز ورسېد؛ نو مړه شول او پر مخونو پرېوتل، مخونه يې له خاورو سره ولګېدل.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• ذمّ الجهلة الذين لا يفقهون عن الأنبياء ما جاؤوا به من الآيات.

د هغو ناپوهانو بدي بيانول چې د انبياوو پر هغو نښو نه پوهيږي چې ورسره راغلي وو.

• ذمّ وتسفيه من اشتغل بأوامر الناس، وأعرض عن أوامر الله.

د هغه چا بدي او کم عقلي چې د خلکو د امرونو پر ځای کولو بوخت دي او د الله له امرونو يې مخ اړولی دی.

• بيان دور العشيرة في نصرة الدعوة والدعاة.

د بلنې او بلونکو په مرسته کې د قبيلې د ونډې بيان.

• طرد المشركين من رحمة الله تعالى.

د الله له لورېينې د مشرکانو شړل.