ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߦߛߎߝߎ߫ - ߔߊߛߑߕߏߣߌߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߛߙߝߙߊߛ߫ - ߞߐߜߍ ߝߙߍߕߍ 236 - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 5

قَالَ یٰبُنَیَّ لَا تَقْصُصْ رُءْیَاكَ عَلٰۤی اِخْوَتِكَ فَیَكِیْدُوْا لَكَ كَیْدًا ؕ— اِنَّ الشَّیْطٰنَ لِلْاِنْسَانِ عَدُوٌّ مُّبِیْنٌ ۟

پلار یې ورته وویل ځوی جانه! دا خوب ورونو ته مه وایه هسې نه چې هغوی تاته د بدۍ ناوړه هڅه وکړي. ځکه چې شیطان د انسان ډیر ښکاره دښمن دی.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 6

وَكَذٰلِكَ یَجْتَبِیْكَ رَبُّكَ وَیُعَلِّمُكَ مِنْ تَاْوِیْلِ الْاَحَادِیْثِ وَیُتِمُّ نِعْمَتَهٗ عَلَیْكَ وَعَلٰۤی اٰلِ یَعْقُوْبَ كَمَاۤ اَتَمَّهَا عَلٰۤی اَبَوَیْكَ مِنْ قَبْلُ اِبْرٰهِیْمَ وَاِسْحٰقَ ؕ— اِنَّ رَبَّكَ عَلِیْمٌ حَكِیْمٌ ۟۠

او په همدې توګه به ستا رب تا غوره او د خبرو په معنا او مفهوم به دې پوه[۱۷] او خپله لورینه به پر تا او د یعقوب پر کورنۍ هغه ډول بشپړه کړي لکه څنګه یې چې ستا پر پخوانیو پلرونو ابراهیم او اسحق پوره کړی وه بې شکه چې ستا رب په هر څه پوه او د حکمت څښتن دی.

[۱۷] له دې نه د هرې خبرې په پوره معنا پوهیدل او د خوب په تغبیر پوهیدل دي.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 7

لَقَدْ كَانَ فِیْ یُوْسُفَ وَاِخْوَتِهٖۤ اٰیٰتٌ لِّلسَّآىِٕلِیْنَ ۟

د یوسف او د هغه ورونو په کیسه کې د پوښتونکو لپاره خورا غوره او پخې نښې دي.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 8

اِذْ قَالُوْا لَیُوْسُفُ وَاَخُوْهُ اَحَبُّ اِلٰۤی اَبِیْنَا مِنَّا وَنَحْنُ عُصْبَةٌ ؕ— اِنَّ اَبَانَا لَفِیْ ضَلٰلٍ مُّبِیْنِ ۟ۙۖ

کله چې هغوی سره وویل: یوسف او د هغه ورور[۱۸] زمونږ په انډول د پلار زړه ته ډیر نژدې دي په داسې حال کې چې مونږ یوه لویه ډله یو. نوښکاره همدا ده چې زمونږ پلار پوره بې لارې دی.

[۱۸] دا یوسف علیه السلام سکنې ورور دی( ابن جریر الطبری).

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 9

١قْتُلُوْا یُوْسُفَ اَوِ اطْرَحُوْهُ اَرْضًا یَّخْلُ لَكُمْ وَجْهُ اَبِیْكُمْ وَتَكُوْنُوْا مِنْ بَعْدِهٖ قَوْمًا صٰلِحِیْنَ ۟

راځئ یوسف ووژنئ او یا يې په یوه لرې ځای کې وغورځوئ تر څو درته د پلار مخه خلاصه او وروسته به بیا په توبې کولو سره نیکان شئ.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 10

قَالَ قَآىِٕلٌ مِّنْهُمْ لَا تَقْتُلُوْا یُوْسُفَ وَاَلْقُوْهُ فِیْ غَیٰبَتِ الْجُبِّ یَلْتَقِطْهُ بَعْضُ السَّیَّارَةِ اِنْ كُنْتُمْ فٰعِلِیْنَ ۟

د دوی له مینځ نه یوه وویل که خامخا مو دې کار ته ملا تړلې وي نو وژنئ يې مه بلکې په یوه ژوره تیاره څاه کې يې ورواچوئ تر څو یې ځینې مسافر خلک له ځان سره پورته کړي.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 11

قَالُوْا یٰۤاَبَانَا مَا لَكَ لَا تَاْمَنَّا عَلٰی یُوْسُفَ وَاِنَّا لَهٗ لَنٰصِحُوْنَ ۟

ټولو پلار ته وویل: پلار جانه! څه خبره ده چې ته د یوسف په برخه کې په مونږ باور نه کوې سره له دې چې مونږ هغه ته پرته له ښیګڼې بل څه نه غواړو؟

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 12

اَرْسِلْهُ مَعَنَا غَدًا یَّرْتَعْ وَیَلْعَبْ وَاِنَّا لَهٗ لَحٰفِظُوْنَ ۟

سبا ته يې له مونږ سره ولیږه تر څو تازه میوې وخوري او ښکته او پورته منډې وکړي ته بې غمه اوسه ساتنه يې پر مونږ ده.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 13

قَالَ اِنِّیْ لَیَحْزُنُنِیْۤ اَنْ تَذْهَبُوْا بِهٖ وَاَخَافُ اَنْ یَّاْكُلَهُ الذِّئْبُ وَاَنْتُمْ عَنْهُ غٰفِلُوْنَ ۟

پلار وویل: تاسې چې دی بیايې زما زړه دربیږي ځکه زه ډاریږم چې لیوه به يې وخوري او ستاسې به هیڅ خیال ورته نه وي.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 14

قَالُوْا لَىِٕنْ اَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَةٌ اِنَّاۤ اِذًا لَّخٰسِرُوْنَ ۟

هغوی ورته وویل که ددې لویي ډلې په مینځ کې يې هم لیوه خوري نو بیا خو به مونږ ډیر بدبخته یو.