ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 54 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߕߓߊߞߘߐߣߍ߲߫ - ߔߊߛߑߕߏߣߌߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߛߙߝߙߊߛ߫ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 54

اِنَّ رَبَّكُمُ اللّٰهُ الَّذِیْ خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ فِیْ سِتَّةِ اَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوٰی عَلَی الْعَرْشِ ۫— یُغْشِی الَّیْلَ النَّهَارَ یَطْلُبُهٗ حَثِیْثًا ۙ— وَّالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُوْمَ مُسَخَّرٰتٍ بِاَمْرِهٖ ؕ— اَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْاَمْرُ ؕ— تَبٰرَكَ اللّٰهُ رَبُّ الْعٰلَمِیْنَ ۟

بې شکه ستاسې رب الله دی هغه ذات چې اسمانونه او ځمکه یې په شپږو ورځو کې پیدا او بیا يې پر عرش استواء[۶] وکړه د شپې تیاره پر ورځې خورا په منډه خپروي. لمر، سپوږمۍ او ستوري یې په داسې وړ پیدا کړل چې په بشپړ ډول د هغه منوونکي دي ـ خبردار چې پیدایښت او حکم چلول یوازې د هغه دي . برکت والا دی هغه الله چې د ټول علم رب دی.

[۶] استوا د عربي لغت له مخې د ( پاسه کیدلو او ځای نیولو) په معنا دی، د استواء نسبت چې الله ته شوی دی نو مونږ یې معنا کړي چې الله پاک په عرش استوا وکړه داسې استوا چې له شان سره یې ښايي: نو استوا يي معلومه ده چې الله په عرش استوا کړي خو په کیفیت یې نه پوهیږو او ددې خبرې څیړل بدعت دی. والله اعلم( فتح القدیر د امام شوکاني)