ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߕ߭ߤߊ߫ - ߟߊߘߛߏߣߍ߲

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 13

وَاَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا یُوْحٰی ۟

و - ای موسی- من تو را برای تبلیغ رسالتم برگزیده‌ام، پس به آنچه به تو وحی می‌کنم گوش فرا ده.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 14

اِنَّنِیْۤ اَنَا اللّٰهُ لَاۤ اِلٰهَ اِلَّاۤ اَنَا فَاعْبُدْنِیْ ۙ— وَاَقِمِ الصَّلٰوةَ لِذِكْرِیْ ۟

همانا من الله هستم که معبود برحقی جز من نیست، پس تنها مرا عبادت کن، و برای یادِ من نماز را به کامل‌ترین وجه برپادار.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 15

اِنَّ السَّاعَةَ اٰتِیَةٌ اَكَادُ اُخْفِیْهَا لِتُجْزٰی كُلُّ نَفْسٍ بِمَا تَسْعٰی ۟

به تحقیق و بدون تردید که قیامت آمدنی و تحقق ‌یافتنی است، می‌خواهم آن را مخفی دارم تا هیچ مخلوقی وقتش را نداند، اما نشانه‌های قیامت را با خبر دادن پیامبر به آنها می‌شناسند؛ تا هر نفسی به آنچه که عمل می‌کند، خیر باشد یا شر، جزا داده شود.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 16

فَلَا یَصُدَّنَّكَ عَنْهَا مَنْ لَّا یُؤْمِنُ بِهَا وَاتَّبَعَ هَوٰىهُ فَتَرْدٰی ۟

پس هرگز نباید کسی از کافران که به آن ایمان نمی‌آورد، و محرماتی را که نفسش می‌خواهد پیروی کرده است تو را از تصدیق به قیامت و آمادگی برای آن با انجام عمل صالح بازدارد، که به‌سبب این کار نابود می‌شوی.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 17

وَمَا تِلْكَ بِیَمِیْنِكَ یٰمُوْسٰی ۟

و ای موسی در دست راست تو چیست؟

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 18

قَالَ هِیَ عَصَایَ ۚ— اَتَوَكَّؤُا عَلَیْهَا وَاَهُشُّ بِهَا عَلٰی غَنَمِیْ وَلِیَ فِیْهَا مَاٰرِبُ اُخْرٰی ۟

موسی علیه السلام گفت: این عصای من است؛ که هنگام راه‌ رفتن بر آن تکیه می‌کنم، و با آن درخت را می‌تکانم تا برگ‌هایش برای گوسفندانم بریزد، و منافع دیگری غیر از موارد مذکور برایم دارد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 19

قَالَ اَلْقِهَا یٰمُوْسٰی ۟

الله فرمود: ای موسی آن را بیفکن.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 20

فَاَلْقٰىهَا فَاِذَا هِیَ حَیَّةٌ تَسْعٰی ۟

پس موسی علیه السلام عصایش را افکند، ناگهان ماری شد که تیز و سریع راه می‌رفت.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 21

قَالَ خُذْهَا وَلَا تَخَفْ ۫— سَنُعِیْدُهَا سِیْرَتَهَا الْاُوْلٰی ۟

الله به موسی فرمود: عصا را بگیر، و از تبدیل آن به مار نترس، وقتی آن را بگیری آن را به حالت اولش باز خواهیم گرداند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 22

وَاضْمُمْ یَدَكَ اِلٰی جَنَاحِكَ تَخْرُجْ بَیْضَآءَ مِنْ غَیْرِ سُوْٓءٍ اٰیَةً اُخْرٰی ۟ۙ

و دست خویش را بر پهلویت قرار بده تا سفید بدون پیسی در‌آید، این نشانۀ دوم توست.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 23

لِنُرِیَكَ مِنْ اٰیٰتِنَا الْكُبْرٰی ۟ۚ

- ای موسی- این دو نشانه را برایت نشان دادیم تا از آیات بزرگ و دلالت ‌کنندۀ ما بر قدرت خویش و بر اینکه رسولی از جانب الله هستی برایت بنمایانیم.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 24

اِذْهَبْ اِلٰی فِرْعَوْنَ اِنَّهٗ طَغٰی ۟۠

- ای موسی- به‌سوی فرعون برو، که در کفر و سرکشی در برابر الله از حد گذشته است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 25

قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِیْ صَدْرِیْ ۟ۙ

موسی علیه السلام گفت: پروردگارا، سینه‌ام را برایم بگشای تا آزار را تحمل کنم.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 26

وَیَسِّرْ لِیْۤ اَمْرِیْ ۟ۙ

و کارم را بر من آسان گردان.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 27

وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِّنْ لِّسَانِیْ ۟ۙ

و مرا بر گفتن کلام فصیح توانا گردان.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 28

یَفْقَهُوْا قَوْلِیْ ۪۟

تا آن‌گاه که رسالت تو را برای‌شان می‌رسانم سخنم را بفهمند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 29

وَاجْعَلْ لِّیْ وَزِیْرًا مِّنْ اَهْلِیْ ۟ۙ

و از خانواده‌ام یاوری برایم قرار بده تا در امورم به من یاری رساند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 30

هٰرُوْنَ اَخِی ۟ۙ

برادرم هاورن پسر عمران را.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 31

اشْدُدْ بِهٖۤ اَزْرِیْ ۟ۙ

پشتم را با او قوی گردان.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 32

وَاَشْرِكْهُ فِیْۤ اَمْرِیْ ۟ۙ

و او را شریک من در رسالت قرار بده.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 33

كَیْ نُسَبِّحَكَ كَثِیْرًا ۟ۙ

تا بسیار تسبیح تو را بگوییم.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 34

وَّنَذْكُرَكَ كَثِیْرًا ۟ؕ

و تو را فراوان یاد کنیم.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 35

اِنَّكَ كُنْتَ بِنَا بَصِیْرًا ۟

به‌راستی‌که تو نسبت به ما بینا هستی، و ذره‌ای از کار ما بر تو پوشیده نمی‌ماند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 36

قَالَ قَدْ اُوْتِیْتَ سُؤْلَكَ یٰمُوْسٰی ۟

الله فرمود: ای موسی آنچه خواستی به تو دادیم.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 37

وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَیْكَ مَرَّةً اُخْرٰۤی ۟ۙ

و به تحقیق که بار دیگر بر تو نعمت بخشیدیم.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• وجوب حسن الاستماع في الأمور المهمة، وأهمها الوحي المنزل من عند الله.

وجوب درست‌ شنیدن در امور مهم، که مهم‌ترین آنها وحی نازل‌ شده از جانب الله است.

• اشتمل أول الوحي إلى موسى على أصلين في العقيدة وهما: الإقرار بتوحيد الله، والإيمان بالساعة (القيامة)، وعلى أهم فريضة بعد الإيمان وهي الصلاة.

آغاز وحی به موسی علیه السلام مشتمل بر دو اصل در عقیده، یعنی: اقرار به توحید الله، و ایمان به قیامت بود، و مهم‌ترین فریضه پس از ایمان، یعنی نماز را در برداشت.

• التعاون بين الدعاة ضروري لإنجاح المقصود؛ فقد جعل الله لموسى أخاه هارون نبيَّا ليعاونه في أداء الرسالة.

همکاری میان دعوتگران برای دستیابی به هدف ضروری است؛ چنان‌که الله برای موسی علیه السلام برادرش هارون علیه السلام را پیامبری قرار داد تا او را در ادای رسالت یاری رساند.

• أهمية امتلاك الداعية لمهارة الإفهام للمدعوِّين.

اهمیت مهارت دعوتگر برای فهماندن به مدعوین.