අර්ථ කථනය පරිච්ඡේදය තාහා - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පිටු අංක 313 - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 13

وَاَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا یُوْحٰی ۟

و - ای موسی- من تو را برای تبلیغ رسالتم برگزیده‌ام، پس به آنچه به تو وحی می‌کنم گوش فرا ده.

වාක්‍යය: 14

اِنَّنِیْۤ اَنَا اللّٰهُ لَاۤ اِلٰهَ اِلَّاۤ اَنَا فَاعْبُدْنِیْ ۙ— وَاَقِمِ الصَّلٰوةَ لِذِكْرِیْ ۟

همانا من الله هستم که معبود برحقی جز من نیست، پس تنها مرا عبادت کن، و برای یادِ من نماز را به کامل‌ترین وجه برپادار.

වාක්‍යය: 15

اِنَّ السَّاعَةَ اٰتِیَةٌ اَكَادُ اُخْفِیْهَا لِتُجْزٰی كُلُّ نَفْسٍ بِمَا تَسْعٰی ۟

به تحقیق و بدون تردید که قیامت آمدنی و تحقق ‌یافتنی است، می‌خواهم آن را مخفی دارم تا هیچ مخلوقی وقتش را نداند، اما نشانه‌های قیامت را با خبر دادن پیامبر به آنها می‌شناسند؛ تا هر نفسی به آنچه که عمل می‌کند، خیر باشد یا شر، جزا داده شود.

වාක්‍යය: 16

فَلَا یَصُدَّنَّكَ عَنْهَا مَنْ لَّا یُؤْمِنُ بِهَا وَاتَّبَعَ هَوٰىهُ فَتَرْدٰی ۟

پس هرگز نباید کسی از کافران که به آن ایمان نمی‌آورد، و محرماتی را که نفسش می‌خواهد پیروی کرده است تو را از تصدیق به قیامت و آمادگی برای آن با انجام عمل صالح بازدارد، که به‌سبب این کار نابود می‌شوی.

වාක්‍යය: 17

وَمَا تِلْكَ بِیَمِیْنِكَ یٰمُوْسٰی ۟

و ای موسی در دست راست تو چیست؟

වාක්‍යය: 18

قَالَ هِیَ عَصَایَ ۚ— اَتَوَكَّؤُا عَلَیْهَا وَاَهُشُّ بِهَا عَلٰی غَنَمِیْ وَلِیَ فِیْهَا مَاٰرِبُ اُخْرٰی ۟

موسی علیه السلام گفت: این عصای من است؛ که هنگام راه‌ رفتن بر آن تکیه می‌کنم، و با آن درخت را می‌تکانم تا برگ‌هایش برای گوسفندانم بریزد، و منافع دیگری غیر از موارد مذکور برایم دارد.

වාක්‍යය: 19

قَالَ اَلْقِهَا یٰمُوْسٰی ۟

الله فرمود: ای موسی آن را بیفکن.

වාක්‍යය: 20

فَاَلْقٰىهَا فَاِذَا هِیَ حَیَّةٌ تَسْعٰی ۟

پس موسی علیه السلام عصایش را افکند، ناگهان ماری شد که تیز و سریع راه می‌رفت.

වාක්‍යය: 21

قَالَ خُذْهَا وَلَا تَخَفْ ۫— سَنُعِیْدُهَا سِیْرَتَهَا الْاُوْلٰی ۟

الله به موسی فرمود: عصا را بگیر، و از تبدیل آن به مار نترس، وقتی آن را بگیری آن را به حالت اولش باز خواهیم گرداند.

වාක්‍යය: 22

وَاضْمُمْ یَدَكَ اِلٰی جَنَاحِكَ تَخْرُجْ بَیْضَآءَ مِنْ غَیْرِ سُوْٓءٍ اٰیَةً اُخْرٰی ۟ۙ

و دست خویش را بر پهلویت قرار بده تا سفید بدون پیسی در‌آید، این نشانۀ دوم توست.

වාක්‍යය: 23

لِنُرِیَكَ مِنْ اٰیٰتِنَا الْكُبْرٰی ۟ۚ

- ای موسی- این دو نشانه را برایت نشان دادیم تا از آیات بزرگ و دلالت ‌کنندۀ ما بر قدرت خویش و بر اینکه رسولی از جانب الله هستی برایت بنمایانیم.

වාක්‍යය: 24

اِذْهَبْ اِلٰی فِرْعَوْنَ اِنَّهٗ طَغٰی ۟۠

- ای موسی- به‌سوی فرعون برو، که در کفر و سرکشی در برابر الله از حد گذشته است.

වාක්‍යය: 25

قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِیْ صَدْرِیْ ۟ۙ

موسی علیه السلام گفت: پروردگارا، سینه‌ام را برایم بگشای تا آزار را تحمل کنم.

වාක්‍යය: 26

وَیَسِّرْ لِیْۤ اَمْرِیْ ۟ۙ

و کارم را بر من آسان گردان.

වාක්‍යය: 27

وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِّنْ لِّسَانِیْ ۟ۙ

و مرا بر گفتن کلام فصیح توانا گردان.

වාක්‍යය: 28

یَفْقَهُوْا قَوْلِیْ ۪۟

تا آن‌گاه که رسالت تو را برای‌شان می‌رسانم سخنم را بفهمند.

වාක්‍යය: 29

وَاجْعَلْ لِّیْ وَزِیْرًا مِّنْ اَهْلِیْ ۟ۙ

و از خانواده‌ام یاوری برایم قرار بده تا در امورم به من یاری رساند.

වාක්‍යය: 30

هٰرُوْنَ اَخِی ۟ۙ

برادرم هاورن پسر عمران را.

වාක්‍යය: 31

اشْدُدْ بِهٖۤ اَزْرِیْ ۟ۙ

پشتم را با او قوی گردان.

වාක්‍යය: 32

وَاَشْرِكْهُ فِیْۤ اَمْرِیْ ۟ۙ

و او را شریک من در رسالت قرار بده.

වාක්‍යය: 33

كَیْ نُسَبِّحَكَ كَثِیْرًا ۟ۙ

تا بسیار تسبیح تو را بگوییم.

වාක්‍යය: 34

وَّنَذْكُرَكَ كَثِیْرًا ۟ؕ

و تو را فراوان یاد کنیم.

වාක්‍යය: 35

اِنَّكَ كُنْتَ بِنَا بَصِیْرًا ۟

به‌راستی‌که تو نسبت به ما بینا هستی، و ذره‌ای از کار ما بر تو پوشیده نمی‌ماند.

වාක්‍යය: 36

قَالَ قَدْ اُوْتِیْتَ سُؤْلَكَ یٰمُوْسٰی ۟

الله فرمود: ای موسی آنچه خواستی به تو دادیم.

වාක්‍යය: 37

وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَیْكَ مَرَّةً اُخْرٰۤی ۟ۙ

و به تحقیق که بار دیگر بر تو نعمت بخشیدیم.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• وجوب حسن الاستماع في الأمور المهمة، وأهمها الوحي المنزل من عند الله.

وجوب درست‌ شنیدن در امور مهم، که مهم‌ترین آنها وحی نازل‌ شده از جانب الله است.

• اشتمل أول الوحي إلى موسى على أصلين في العقيدة وهما: الإقرار بتوحيد الله، والإيمان بالساعة (القيامة)، وعلى أهم فريضة بعد الإيمان وهي الصلاة.

آغاز وحی به موسی علیه السلام مشتمل بر دو اصل در عقیده، یعنی: اقرار به توحید الله، و ایمان به قیامت بود، و مهم‌ترین فریضه پس از ایمان، یعنی نماز را در برداشت.

• التعاون بين الدعاة ضروري لإنجاح المقصود؛ فقد جعل الله لموسى أخاه هارون نبيَّا ليعاونه في أداء الرسالة.

همکاری میان دعوتگران برای دستیابی به هدف ضروری است؛ چنان‌که الله برای موسی علیه السلام برادرش هارون علیه السلام را پیامبری قرار داد تا او را در ادای رسالت یاری رساند.

• أهمية امتلاك الداعية لمهارة الإفهام للمدعوِّين.

اهمیت مهارت دعوتگر برای فهماندن به مدعوین.