ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߣߛߌ߬ߡߛߏ - ߏߗ߭ߑߓߊߞߌߞߊ߲

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 154

وَلَا تَقُولُواْ لِمَن يُقۡتَلُ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَمۡوَٰتُۢۚ بَلۡ أَحۡيَآءٞ وَلَٰكِن لَّا تَشۡعُرُونَ

Эй мўминлар, Аллоҳ йўлида жиҳод қилиб ҳалок бўлганларни бошқа ўликларга ўхшаган ўликлар, дея кўрманглар. Йўқ, улар Парвардигорлари наздида тирикдирлар. Лекин сизлар уларнинг ҳаётини идрок қила олмайсизлар. Чунки у ўзига хос бир ҳаёт бўлиб, уни Аллоҳ таоло тарафидан келадиган бир ваҳий билангина билиш мумкин бўлади.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 155

وَلَنَبۡلُوَنَّكُم بِشَيۡءٖ مِّنَ ٱلۡخَوۡفِ وَٱلۡجُوعِ وَنَقۡصٖ مِّنَ ٱلۡأَمۡوَٰلِ وَٱلۡأَنفُسِ وَٱلثَّمَرَٰتِۗ وَبَشِّرِ ٱلصَّٰبِرِينَ

Сизларни душмандан хавфсираш, озуқанинг етишмаслиги сабабли келган очлик, мол-дунё танқислиги ва уни топишдаги машаққатлар, офатлар ёки Аллоҳ йўлида шаҳид бўлиш туфайли жонларнинг қирилиши ҳамда ерда ўсадиган меваларнинг камлиги каби турли хил мусибатлар билан синаймиз. Эй Пайғамбар алайҳиссалом, шу мусибатларга сабр қилувчиларга хушхабар берингки, Аллоҳ бу дунёда ҳам, охиратда ҳам уларнинг ишини ўнглайди.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 156

ٱلَّذِينَ إِذَآ أَصَٰبَتۡهُم مُّصِيبَةٞ قَالُوٓاْ إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّآ إِلَيۡهِ رَٰجِعُونَ

Уларга шу мусибатлардан биронтаси етса, тақдирга рози ва таслим бўлиб шундай дейдилар: "Биз Аллоҳнинг мулкимиз. Бизни Ўзи истаганича тасарруф қилаверади. Қиёмат куни Унга қайтамиз. Бизни яратган ҳам, Ўз фазлу карами ила бизга турли хил неъматларни ато этган ҳам Унинг Ўзидир. Оқибатимиз ва қайтиб борар жойимиз ҳам Унгадир".

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 157

أُوْلَٰٓئِكَ عَلَيۡهِمۡ صَلَوَٰتٞ مِّن رَّبِّهِمۡ وَرَحۡمَةٞۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُهۡتَدُونَ

Бу сифатга эга бўлганларни малаи аълода (самодаги олий жамоада) Аллоҳ мақтайди, улар устига Ўзининг раҳматини ёғдиради. Ҳақ йўлга ҳидоят топганлар ана ўшалардир.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 158

۞ إِنَّ ٱلصَّفَا وَٱلۡمَرۡوَةَ مِن شَعَآئِرِ ٱللَّهِۖ فَمَنۡ حَجَّ ٱلۡبَيۡتَ أَوِ ٱعۡتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡهِ أَن يَطَّوَّفَ بِهِمَاۚ وَمَن تَطَوَّعَ خَيۡرٗا فَإِنَّ ٱللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ

Каъба яқинидаги икки машҳур Сафо ва Марва тоғлари шариатнинг зоҳирий белгиларидан. Ҳаж ва умра ибодатига борганлар улар орасида саъй (ҳаракат, яъни, юриш ёки енгил югуриш) қиладилар. Бу амал Исломдан олдин жоҳилиятда ҳам бўлгани учун саҳобалар уни қилишга иккиланганлар. Оятдаги уни қилган одамга гуноҳ йўқ, дейилиши шундан. Аллоҳ таоло бу амалнинг ҳаж ибодатларидан эканини баён қилди. Энди ким ўз ихтиёри билан ихлос қилиб, мустаҳаб (қилса савоб, қилмаса гуноҳ йўқ) амалларни қилса, Аллоҳ унинг савобини кўп қилиб беради, амалини қабул қилади ва мукофотлайди. Аллоҳ яхши амал қилганни ҳам, савобга ким лойиқлигини ҳам биладиган Зотдир.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 159

إِنَّ ٱلَّذِينَ يَكۡتُمُونَ مَآ أَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡبَيِّنَٰتِ وَٱلۡهُدَىٰ مِنۢ بَعۡدِ مَا بَيَّنَّٰهُ لِلنَّاسِ فِي ٱلۡكِتَٰبِ أُوْلَٰٓئِكَ يَلۡعَنُهُمُ ٱللَّهُ وَيَلۡعَنُهُمُ ٱللَّٰعِنُونَ

Биз Муҳаммад алайҳиссаломнинг ҳақ пайғамбар эканига далолат қилувчи ҳужжатларни яҳуд ва насороларнинг китобларида очиқ баён қилганмиз. Энди шу ҳужжатларни яширган яҳуд, насоро ва бошқаларни Аллоҳ Ўз раҳматидан қувади. Фаришталар, пайғамбарлар ва ҳамма одамлар, Аллоҳнинг раҳматидан қувилсин, дея уларни дуойибад қиладилар.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 160

إِلَّا ٱلَّذِينَ تَابُواْ وَأَصۡلَحُواْ وَبَيَّنُواْ فَأُوْلَٰٓئِكَ أَتُوبُ عَلَيۡهِمۡ وَأَنَا ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ

Очиқ оятларни яширганидан пушаймон бўлиб, ўзларининг зоҳирий ва ботиний ишларини ислоҳ қилган, ўзлари яширган ҳақиқат ва ҳидоятни баён қилган кишилар бундан мустасно. Уларнинг Мен сари, Менга итоат қилиш сари қайтганларини қабул қиламан. Мен тавба қилувчининг тавбасини қабул қиладиган, бандаларига Раҳмли Зотман.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 161

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَمَاتُواْ وَهُمۡ كُفَّارٌ أُوْلَٰٓئِكَ عَلَيۡهِمۡ لَعۡنَةُ ٱللَّهِ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ وَٱلنَّاسِ أَجۡمَعِينَ

Куфр келтириб, кейин тавба қилмасдан, кофир ҳолида дунёдан ўтиб кетганларга Аллоҳнинг, фаришталарнинг ва одамларнинг лаънати бўлгай! Аллоҳнинг лаънати Ўз раҳматидан қувиш бўлса, фаришталар ва одамларнинг лаънати Аллоҳнинг раҳматидан қувилсин, даф бўлсин, дея дуойибад қилишларидир.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 162

خَٰلِدِينَ فِيهَا لَا يُخَفَّفُ عَنۡهُمُ ٱلۡعَذَابُ وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ

Бу лаънат уларга бир тамғадек ёпишиб қолади. Қиёмат кунида уларга азоб бир кун ҳам енгиллатилмайди ва ҳеч қандай муҳлат берилмайди.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 163

وَإِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلرَّحۡمَٰنُ ٱلرَّحِيمُ

Эй одамлар, сизларнинг ҳақиқий маъбудингиз Ўз зотию сифатларида биттадир, якка-ягонадир. Ундан ўзга ҳақиқий маъбуд йўқдир. У Меҳрибон ва Раҳмлидир. Бандаларига сон-саноқсиз неъматлар ато этган Зотдир.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• الابتلاء سُنَّة الله تعالى في عباده، وقد وعد الصابرين على ذلك بأعظم الجزاء وأكرم المنازل.

Синов Аллоҳнинг бандалари борасидаги қонунидир. Унга сабр қилганларга улуғ ажр ва буюк мартаба ваъда қилган.

• مشروعية السعي بين الصفا والمروة لمن حج البيت أو اعتمر.

Байтуллоҳни ҳаж ёки умра қиладиган киши учун Сафо ва Марва орасида саъй қилиш шариатдандир.

• من أعظم الآثام وأشدها عقوبة كتمان الحق الذي أنزله الله، والتلبيس على الناس، وإضلالهم عن الهدى الذي جاءت به الرسل.

Аллоҳ нозил қилган ҳақиқатни яшириб, уни одамларга бўяб кўрсатиш ва уларни пайғамбарлар олиб келган ҳидоятдан адаштириш энг улкан гуноҳлардан биридир.