ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߞߐ߲߬ߞߍ - ߏߗ߭ߑߓߊߞߌߞߊ߲

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 15

أَفَسِحۡرٌ هَٰذَآ أَمۡ أَنتُمۡ لَا تُبۡصِرُونَ

Сизлар кўриб турган мана шу азоб ҳам сеҳрми?! Ёки сизлар уни кўрмаяпсизларми?!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 16

ٱصۡلَوۡهَا فَٱصۡبِرُوٓاْ أَوۡ لَا تَصۡبِرُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡكُمۡۖ إِنَّمَا تُجۡزَوۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

Дўзахга кириб, азобини татиб, ўртанинглар. Унга сабр қиласизларми, қилмайсизларми, фарқи йўқ. Дунёда қилиб ўтган куфру маъсиятингизга яраша жазо олмасдан қолмайсизлар.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 17

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَنَعِيمٖ

Парвардигорларидан буйруқларини бажариш ва тақиқларидан тийилиш ила тақво қилган зотлар жаннатларда ва битмас-туганмас неъматлар ичида бўладилар.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 18

فَٰكِهِينَ بِمَآ ءَاتَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ وَوَقَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ

Аллоҳ берган турли туман ноз-неъматлардан баҳраманд бўлиб, еб-ичиб, яйраб юрадилар. Бундан ташқари Аллоҳ уларни дўзахдан сақлайди. Шу билан истаган истакларига етиб, қўрқиб юрган азобдан нажот топиб, мурод-мақсадларига етадилар.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 19

كُلُواْ وَٱشۡرَبُواْ هَنِيٓـَٔۢا بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

Уларга шундай дейилади: "Дунёда қилиб ўтган яхши амалларингиз учун мукофот тарзида еб-ичаверинглар. Ош бўлсин. Еб-ичишингиздан заррача зарар кўрмайсизлар".

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 20

مُتَّكِـِٔينَ عَلَىٰ سُرُرٖ مَّصۡفُوفَةٖۖ وَزَوَّجۡنَٰهُم بِحُورٍ عِينٖ

Бир-бирига қаратиб тизилган сўриларда ястаниб ўтирадилар. Уларни оҳу кўзли ҳурларга уйлантириб қўямиз.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 21

وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَٱتَّبَعَتۡهُمۡ ذُرِّيَّتُهُم بِإِيمَٰنٍ أَلۡحَقۡنَا بِهِمۡ ذُرِّيَّتَهُمۡ وَمَآ أَلَتۡنَٰهُم مِّنۡ عَمَلِهِم مِّن شَيۡءٖۚ كُلُّ ٱمۡرِيِٕۭ بِمَا كَسَبَ رَهِينٞ

Ўзлари иймон келтирган, зурриётлари эса уларга иймон билан эргашган зотларга авлодларини ҳам қўшиб қўямиз. Гарчи амаллари уларникидек бўлмаса-да. Уларнинг амалларига бериладиган савобдан бирон нарсани камайтирмаймиз. Ҳар бир одам ўзи қилган ишнинг гаровидир. Унинг гуноҳини ўзидан бошқа ҳеч ким кўтармайди.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 22

وَأَمۡدَدۡنَٰهُم بِفَٰكِهَةٖ وَلَحۡمٖ مِّمَّا يَشۡتَهُونَ

Жаннат аҳлига турли хил мевалар билан ҳамда кўнгиллари тусаган гўшт билан мадад бердик.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 23

يَتَنَٰزَعُونَ فِيهَا كَأۡسٗا لَّا لَغۡوٞ فِيهَا وَلَا تَأۡثِيمٞ

Жаннатда майкосаларни қўлма-қўл узатиб ичадилар. Бу дуёдаги каби ичиб олганларидан кейин уруш-жанжал қилмайдилар. Жаннатда беҳудалик ва гуноҳ бўлмайди.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 24

۞ وَيَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ غِلۡمَانٞ لَّهُمۡ كَأَنَّهُمۡ لُؤۡلُؤٞ مَّكۡنُونٞ

Атрофларида садафдаги дурдек тиниқ юзли ғуломлар хизматга шай бўлиб турадилар.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 25

وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

Жаннат аҳли бир-бирларига қараб дунёдаги ишлари ҳақида сўрашадилар.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 26

قَالُوٓاْ إِنَّا كُنَّا قَبۡلُ فِيٓ أَهۡلِنَا مُشۡفِقِينَ

Сўрашган одамга шундай жавоб берадилар: "Дунёда оиламиз даврасида Аллоҳнинг азобидан қўрқар эдик".

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 27

فَمَنَّ ٱللَّهُ عَلَيۡنَا وَوَقَىٰنَا عَذَابَ ٱلسَّمُومِ

Бас, Аллоҳ бизга марҳамат қилиб, бизни Ислом сари йўллаб қўйди ва шу билан ўта юқори ҳароратли ўт азобидан асради.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 28

إِنَّا كُنَّا مِن قَبۡلُ نَدۡعُوهُۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡبَرُّ ٱلرَّحِيمُ

Дунё ҳаётида биз У Зотга ибодат қилар эдик. Дўзах азобидан асрашини сўраб дуо-илтижо қилардик. У Зот бандаларига берган ваъдасига вафо қиладиган, уларга Меҳрибон Зотдир. Бизни иймон билан сийлагани, жаннатга киритгани ва дўзахдан нажот бергани ҳам ана шу меҳрибонлигининг бир кўринишидир.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 29

فَذَكِّرۡ فَمَآ أَنتَ بِنِعۡمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٖ وَلَا مَجۡنُونٍ

Эй Пайғамбар, сиз Қуръон билан эслатаверинг, панд-насиҳат қилаверинг. Аллоҳ сизга иймон берди, ақл берди. Сиз аллақандай коҳин ёки мажнун эмассиз. Аллоҳ ато этган иймон ва ақлдек неъматларга ноил бўлган кишининг коҳин ё мажнун бўлиши мумкин эмас.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 30

أَمۡ يَقُولُونَ شَاعِرٞ نَّتَرَبَّصُ بِهِۦ رَيۡبَ ٱلۡمَنُونِ

Ёки анави ҳақни ёлғон дейдиганлар: "Муҳаммад пайғамбар эмас. У бир шоир, холос. Ўлгунича кутиб турамиз. Ўлганидан кейин ундан қутуламиз", дейдиларми?!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 31

قُلۡ تَرَبَّصُواْ فَإِنِّي مَعَكُم مِّنَ ٱلۡمُتَرَبِّصِينَ

Эй Пайғамбар уларга айтинг: "Менинг ўлимимни кутаверинглар. Мен ҳам ҳақни ёлғон деганларингиз учун сизларнинг устингизга азоб келишини кутаман".

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• الجمع بين الآباء والأبناء في الجنة في منزلة واحدة وإن قصر عمل بعضهم إكرامًا لهم جميعًا حتى تتم الفرحة.

Жаннатда аждодлар билан авлодлар бир мақом-мартабада жам қилинадилар. Гарчи айримларининг амаллари озроқ бўлса-да, хурсандлик қиёмига етиши учун уларга марҳамат кўрсатилади.

• خمر الآخرة لا يترتب على شربها مكروه.

Охиратдаги майхўрлик ёмон оқибатларга олиб бормайди.

• من خاف من ربه في دنياه أمّنه في آخرته.

Парвардигоридан шу дунёда қўрққан одам охиратда тинч-хотиржам бўлади.