د معناګانو ژباړه آیت 37 سورت عبس - اسامي ژبې ته د قرآن کریم د لنډ تفسیر ژباړه - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 37

لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ یَوْمَىِٕذٍ شَاْنٌ یُّغْنِیْهِ ۟ؕ

সিদিনাখন মানুহ ইমান অশান্তিত পৰিব যে, বেলেগৰ প্ৰতি মনোযোগ দিয়াৰ সুযোগেই নাপাব।

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• عتاب الله نبيَّه في شأن عبد الله بن أم مكتوم دل على أن القرآن من عند الله.

আব্দুল্লাহ বিন উম্মে মাকতুমৰ ঘটনা সংক্ৰান্তত আল্লাহৰ তৰফৰ পৰা সতৰ্ক কৰাৰ পৰাই প্ৰমাণিত হয় যে, কুৰআন আল্লাহৰ তৰফৰ পৰা অৱতীৰ্ণ কৃত গ্ৰন্থ।

• الاهتمام بطالب العلم والمُسْتَرْشِد.

জ্ঞান অৰ্জন কাৰী আৰু হিদায়ৎ বিচৰা ব্যক্তিৰ প্ৰতি বিশেষ গুৰুত্ব প্ৰদানৰ মহত্ব।

• شدة أهوال يوم القيامة حيث لا ينشغل المرء إلا بنفسه، حتى الأنبياء يقولون: نفسي نفسي.

ক্বিয়ামতৰ দিনৰ ভয়াৱহ পৰিস্থিতিৰ চিত্ৰণ। যেতিয়া প্ৰত্যেক ব্যক্তিৰ কেৱল নিজৰ চিন্তাই আহিব। বৰঞ্চ নবীসকলেও কৈ থাকিবঃ মোৰ কি হব, মোৰ কি হব?