د معناګانو ژباړه سورت صافات - بوسنیايي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه. - د مخ نمبر 449 - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 77

وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ

Plemeniti Allah počastio je poslanika Nuha, alejhis-selam, ostavivši u životu njegove sljedbenike, vjernike, nakon što je nevjernike uništio u Potopu.

آیت: 78

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

I sačuvao je Allah, džellešanuhu, spomen na Nuha, alejhis-selam: spominje ga se po dobru i hvali.

آیت: 79

سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ

I neka je zato Nuhu mir i spas od dragog Allaha, pa ga se ne spominje niti će ga se spominjati po zlu.

آیت: 80

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Kako je dobri Allah nagradio i počastio poslanika Nuha, alejhis-selam, počastit će i nagraditi svakog ko je poslušan Uzvišenom Allahu i ko samo Njemu iskreno robuje.

آیت: 81

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Poslanik Nuh, alejhis-selam, bio je, odista, Allahov iskreni i odani rob.

آیت: 82

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Nakon što je Svemogući Allah spasio Nuha, alejhis-selam, i vjernike, potopio je nevjernike, sve ih je uništio.

آیت: 83

۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ

Ibrahim je bio pripadnik Nuhove vjere. Kao i Nuh, Ibrahim je pozivao u Allahovu jednoću.

آیت: 84

إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ

Spomeni kad je Ibrahim Znalcu svih tajni došao srca čista od mnogoboštva i iskrena prema ljudima.

آیت: 85

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ

Kad je osudio svog oca i svoje sunarodnike višebošce: “Kakva su ovo božanstva kojima se klanjate, a ne Allahu?”

آیت: 86

أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ

“Zar robujete lažnim božanstvima koja ste sami izmislili?”, upitao ih je poslanik Ibrahim, alejhis-selam.

آیت: 87

فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

I dodao je: “I šta mislite, kako će s vama postupiti Allah, Gospodar svjetova, ako budete nevjernici i ako Njemu budete smatrali nekog ravnim?”

آیت: 88

فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ

I poslanik Ibrahim pogleda zvijezde, kao onaj koji duboko razmišlja, želeći naći opravdanje da ne pođe sa svojim sunarodnicima na svetkovinu na koju su neizostavno odlazili.

آیت: 89

فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ

Ibrahim, alejhis-selam, obratio se zatim svojim sunarodnicima rekavši da je bolestan, te da ne može s njima poći na svetkovinu.

آیت: 90

فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ

Čuvši da Ibrahim to govori, otišli su a njega su ostavili.

آیت: 91

فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

A čim su višebošci napustili naselje, poslanik Ibrahim, alejhis-selam, ponese sjekiru i ode njihovim kumirima te im se naruga rekavši: “Zašto ne jedete ovu hranu koju su vam servirali višebošci?”

آیت: 92

مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ

“Zar ne govorite? Zašto ne odgovarate na pitanja? Zar se ljudi vama, a ne Allahu, klanjaju!”

آیت: 93

فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ

I on se primaknu te poče razbijati kumire desnicom.

آیت: 94

فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ

Ibrahimovi, alejhis-selam, sunarodnici, obožavaoci tih kipova, dođoše trkom.

آیت: 95

قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ

Hrabar i postojan, Ibrahim, alejhis-selam, upitao je višebošce, koreći ih: “Kako možete robovati kipovima – sami ste ih isklesali?!”

آیت: 96

وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ

“Zar lažne bogove obožavate, a ne klanjate se Allahu, Koji stvara vas i djela vaša koja svojim rukama činite? Allah je Onaj Koji zaslužuje da Mu se robuje i da se samo On obožava."

آیت: 97

قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ

Pošto je poslanik Ibrahim, alejhis-selam, pobijedio mnogobošce argumentima, posegnuli su za silom. Rekli su: “Pripremite golemu lomaču i bacite u nju Ibrahima!”

آیت: 98

فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ

Mnogobošci su htjeli napakostiti Ibrahimu, alejhis-selam, svom sunarodniku, ali ih je Svemogući Allah iznad svega ponizio: poslanik Ibrahim pobijedio ih je i njihova je spletka sasvim propala. Gospodar je učinio da vatra u koju su Ibrahima bacili bude hladna i spasonosna.

آیت: 99

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

Ibrahim, alejhis-selam, reče: “Evo, učinit ću hidžru iz nevjerničke zemlje onamo gdje ću moći slobodno robovati Allahu i činiti dobra djela! Allah će me, ne sumnjam u to, uputiti na najispravniji put u pogledu vjere i ovozemaljskih dobara.”

آیت: 100

رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Potom je poslanik Ibrahim zamolio dobrog Allaha da mu daruje čestit porod koji će mi biti pomagač i nadomještaj za moje sunarodnike u tuđini.

آیت: 101

فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ

Allah, džellešanuhu, odazvao se Ibrahimu, alejhis-selam, na dovu: darovao mu je sina Ismaila, koji se od ranog djetinjstva odlikovao pronicljivošću i kojeg je Allah blagoslovio u svim njegovim poslovima. To je bila radovijest koju je Allah dao poslaniku Ibrahimu.

آیت: 102

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ

Kad je Ismail odrastao i počeo pomagati ocu Ibrahimu, alejhis-selam, u poslu, Ibrahim reče: “Allah mi je odista pokazao u snu da te trebam žrtvovati, pa šta ti misliš o tome?” Rekao je ovako, a snovi vjerovjesnikā su istina i objava. Ismail se povinovao ovoj zapovijedi i samo rekao: “Oče moj, pristupi izvršenju Allahove naredbe i žrtvuj me! Vidjet ćeš da ću strpljivo podnijeti Allahovu odredbu, da ću Mu se pokoriti! Ja sam zadovoljan onim što Allah propiše i odredi.”

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• من مظاهر الإنعام على نوح: نجاة نوح ومن آمن معه، وجعل ذريته أصول البشر والأعراق والأجناس، وإبقاء الذكر الجميل والثناء الحسن.

U Allahove blagodati spram Nuha ubraja se, između ostalog, i ovo: Allah je spasio njega i njegove sunarodnike vjernike, učinio je da se od njegova potomstva produži ljudska vrsta, narodi i plemena, kao i to što je dao da se Nuh po lijepom spominje.

• أفعال الإنسان يخلقها الله ويفعلها العبد باختياره.

Allah stvara ljudska djela, a oni ista ta djela čine uz učešće svoje volje i vlastitog izbora.

• الذبيح بحسب دلالة هذه الآيات وترتيبها هو إسماعيل عليه السلام؛ لأنه هو المُبَشَّر به أولًا، وأما إسحاق عليه السلام فبُشِّر به بعد إسماعيل عليه السلام.

Prema kontekstu navedenih ajeta, Ismail je taj koga je Ibrahim trebao zaklati, tim prije jer je on prvi njegov sin. A kad je riječ o Ishaku, njega je Ibrahim poslije toga dobio.

• قول إسماعيل: ﴿سَتَجِدُنِي إِن شَآءَ اْللهُ مِنَ اْلصَّابِرِينَ﴾ سبب لتوفيق الله له بالصبر؛ لأنه جعل الأمر لله.

Ismailove riječi: “Vidjet ćeš, ako Bog da, da ću sve izdržati” imale su za posljedicu da ga je Svevišnji Allah potaknuo na strpljivost, tim više jer je svoj slučaj Allahu prepustio.