د معناګانو ژباړه آیت 30 سورت توبه - بوسنیايي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه. - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 30

وَقَالَتِ ٱلۡيَهُودُ عُزَيۡرٌ ٱبۡنُ ٱللَّهِ وَقَالَتِ ٱلنَّصَٰرَى ٱلۡمَسِيحُ ٱبۡنُ ٱللَّهِۖ ذَٰلِكَ قَوۡلُهُم بِأَفۡوَٰهِهِمۡۖ يُضَٰهِـُٔونَ قَوۡلَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَبۡلُۚ قَٰتَلَهُمُ ٱللَّهُۖ أَنَّىٰ يُؤۡفَكُونَ

Jevreji i kršćani su višebošci. Jevreji su Allahu pridružili Uzejra kao Allahovog sina, a kršćani su ustvrdili da je Isa Allahov sin, neosnovano i bez ikakva dokaza to govoreći. Slično su izmišljali i prijašnji višebošci koji su govorili da su meleki Božije kćeri. Uzvišen je Allah i daleko iznad onoga što oni tvrde! Kako se odmeću od jasne istine i prihvataju zabludu?!

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• في الآيات دليل على أن تعلق القلب بأسباب الرزق جائز، ولا ينافي التوكل.

Navedeni ajeti dokazuju da je dozvoljeno biti vezan srcem za uzroke postizanja nafake, te da to nije u suprotnosti s tevekulom, oslanjanjem na Allaha.

• في الآيات دليل على أن الرزق ليس بالاجتهاد، وإنما هو فضل من الله تعالى تولى قسمته.

Ajeti ukazuju na to da se propisana nafaka ne može povećati trudom i zalaganjem, nego je to nešto što je Allah Uzvišeni odredio i među ljudima podijelio.

• الجزية واحد من خيارات ثلاثة يعرضها الإسلام على الأعداء، يقصد منها أن يكون الأمر كله للمسلمين بنزع شوكة الكافرين.

Davanje džizje jedna je od triju mogućnosti koje islam pruža neprijateljima. A tim se mogućnostima želi postići da muslimani odlučuju u svemu, odnosno da se nevjernicima oduzme moć.

• في اليهود من الخبث والشر ما أوصلهم إلى أن تجرؤوا على الله، وتنقَّصوا من عظمته سبحانه.

Jevreji su toliko iskvareni i zli da su se osmjelili govoriti protiv Gospodara svjetova i pripisivati Mu manjkavosti.