د معناګانو ژباړه آیت 137 سورت شعراء - کردي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 137

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا خُلُقُ ٱلۡأَوَّلِينَ

ئەمەی تۆ ھێناوتە جگە لە ئاین و درۆ و دەلەسە و نەریت و ڕەوشتی پێشینان ھیچ شتێکی تر نییە.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• توالي النعم مع الكفر استدراج للهلاك.

خێر و بێر و نیعمەت و بەخششی لە دوای یەک، لەگەڵ کوفر و بێباوەڕی خاوەنەکەی تەنھا بۆ ڕاکێشان و پەلکێشکردنیەتی بۆ تیاچوون و لەناو بردنی.

• التذكير بالنعم يُرتجى منه الإيمان والعودة إلى الله من العبد.

بیرخستنەوەی نیعمەت و بەخششەکانی پەروەردگار، ئومێدی باوەڕھێنان و گەڕانەوەی بەندەی لێ دەکرێت بۆ لای اللە تەعالا.

• المعاصي هي سبب الفساد في الأرض.

گوناھ و تاوان ھۆکاری خراپ بوون و تێکچوونی زەوییە.