د معناګانو ژباړه آیت 17 سورت الروم - الترجمة الكردية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 17

فَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ حِينَ تُمۡسُونَ وَحِينَ تُصۡبِحُونَ

یاد و تەسبیحاتی اللە تەعالا بکەن لە ئێواراندا، کە کاتی ھەردوو نوێژی شێوان و خەوتنانە، وە یادی و تەسبیحاتیشی بکەن لە بەیانیاندا، کە کاتی نوێژی بەیانییە.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• إعمار العبد أوقاته بالصلاة والتسبيح علامة على حسن العاقبة.

ئاوەدانکردنەوە و زیندوکردنەوەی بەندە بۆ کاتەکانی بە نوێژ و زیکر و یادی اللە تەعالا و تەسبیحات کردنی نیشانەی سەرەنجام خێری بەندەکانە.

• الاستدلال على البعث بتجدد الحياة، حيث يخلق الله الحي من الميت والميت من الحي.

بەڵگەھێنانەوە لەسەر زیندووبونەوە بە نوێبوونەوەی ژیان، چونکە اللە تەعالا لە مردووە زیندوو بەدیدەھێنێت، وە لەزیندوویش مردوو بەدیدەھێنێت.

• آيات الله في الأنفس والآفاق لا يستفيد منها إلا من يُعمِل وسائل إدراكه الحسية والمعنوية التي أنعم الله بها عليه.

نیشانە و ئایەتەکانی اللە تەعالا لە نەفس و دەروون و گەردووندا تەنھا ئەوانە سوودی لێ دەبینن کە ژیری و ھۆش و بیری خۆیان خستووەتە کار بە حەواسە مادی و مەعنەوییەکانیان کە اللە تەعالا پێی بەخشیوون.