د معناګانو ژباړه آیت 138 سورت الأنعام - الترجمة الكردية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 138

وَقَالُواْ هَٰذِهِۦٓ أَنۡعَٰمٞ وَحَرۡثٌ حِجۡرٞ لَّا يَطۡعَمُهَآ إِلَّا مَن نَّشَآءُ بِزَعۡمِهِمۡ وَأَنۡعَٰمٌ حُرِّمَتۡ ظُهُورُهَا وَأَنۡعَٰمٞ لَّا يَذۡكُرُونَ ٱسۡمَ ٱللَّهِ عَلَيۡهَا ٱفۡتِرَآءً عَلَيۡهِۚ سَيَجۡزِيهِم بِمَا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ

موشریک و بتپەرستەکان ووتیان: ئەم ئاژەڵ و مەڕ و ماڵات و کشتوکاڵە قەدەغە و یاساغن ، بە پێی درۆ و دەلەسەی خۆیان هیچ كەسێك لێی ناخوات تەنها ئەوانە نەبێت کە خۆیان دەیانەوێت لە ئەو کەسانەی كە خزمەتکاری بت و خواکانیانن و جگە لەوان ، وە ئەم ئاژەڵ و مەڕ وماڵات و حوشترانە حەرام کراوە کە کەس سواریان بێت و کەسیش باریان پێ ببات، ئەوانیش بریتین لە (بەحیرە و سائیبە و حامی) -کە پێشتر بە ووردی ڕاڤەمان کردن- وە ئەو ئاژەڵ و ماڵاتەیش ناوی خوای گەورەی لەسەر ناهێنن لە كاتی سەربڕیندا ، بەڵکو بەناوی بتەکانیانەوە سەریان دەبڕن ، ھەموو ئەوانەیان ئەنجامدا بەدرۆ و دەلەسە بە ناوی خواوە کە گوایە لەلایەن خواوە ھاتووە، دڵنیابن بە ھۆی ئەو درۆ و دەلەسانەی کە بە ناو خواوە کردیان خوای گەورە بەسزای خۆی سزایان دەدات.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• ذم الله المشركين بسبع صفات هي : الخسران والسفاهة وعدم العلم وتحريم ما رزقهم الله والافتراء على الله والضلال وعدم الاهتداء؛ فهذه أمور سبعة، وكل واحد منها سبب تام في حصول الذم.

خوای گەورە بەحەوت سیفەت زەمی بتپەرست و موشریکەکانی كردووە : ئەوانیش: خەسارۆمەندی و کاڵفامی و نەزانین و حەرامکردنی ئەوەی خوا کردبوویە ڕزق وڕۆزیان و درۆ و دەلەسە ھەڵبەستن بە ناو خواوە و گومڕایی و سەرلێشێواوی و دوور لەھیدایەت و رێنوێنی، جا ئەم حەوت سیفاتە، ھەردانەیەکیان ھۆکاری تەواون بۆ ئەوەی خوای گەورە زەمیان بكات و بە خراپە باسیان بکات.

• الأهواء سبب تحريم ما أحل الله وتحليل ما حرم الله.

شوێنکەوتنی ھەواو و ئارەزوو ھۆکاری حەرامکردنی ئەو شتانەیە خوای گەورە حەڵاڵی کردوون، وە ھۆکاریشە بۆ حەڵاڵکردنی ئەو شتانەی خوای گەورە حەرامی کردوون.

• وجوب الزكاة في الزروع والثمار عند حصادها، مع جواز الأكل منها قبل إخراج زكاتها، ولا يُحْسَب من الزكاة.

واجب بوونی زەکات لە کشتوکاڵ و بەروبوومەكاندا لەکاتی دروێنە و چنینیاندا، لەگەڵ ئەوەشدا دروستە لە پێش ئەوەی زەکاتەکەیان دەر بکرێت لێیان بخورێت، بەبێ ئەوەی لە زەکات ھەژمار بکرێت.

• التمتع بالطيبات مع عدم الإسراف ومجاوزة الحد في الأكل والإنفاق.

تام و لەزەت بردن لە شتە پاکوخاوێنەکاندا بەبێ ئەوەی زیادەڕۆیی و سنوور بەزاندنی تێدا بکرێت لە خواردن و بەخشیندا.