د معناګانو ژباړه آیت 27 سورت الملك - الترجمة الكردية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 27

فَلَمَّا رَأَوۡهُ زُلۡفَةٗ سِيٓـَٔتۡ وُجُوهُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَقِيلَ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تَدَّعُونَ

كاتێك ئەو بەڵێنەی پێیان درا هاتەدی، وبەچاوی خۆیان لەنزیكترین كاتدا كە ڕۆژی قیامەتە ئەو سزایەیان بینی، ڕوومەت وڕووخساری بێباوەڕان بە الله -سبحانه وتعالى- گۆڕا وڕەش بوو، وە پێیان دەوترێت: ئەمە ئەوە بوو لە دونیادا داواتان دەكرد وبۆ هاتنی پەلەتان بوو.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• اتصاف الرسول صلى الله عليه وسلم بأخلاق القرآن.

وەسف كردنی پێغەمبەر -صلی اللە علیە وسلم- بەخوو وڕەوشتی قورئانی پیرۆز.

• صفات الكفار صفات ذميمة يجب على المؤمن الابتعاد عنها، وعن طاعة أهلها.

سیفەتەکانى بێباوەڕان؛ سیفەتی ناشیرین وناپەسەندن، بۆیە پێویستە لەسەر ئیماندار لێی دوور بكەوێتەوە، ودووریش بكەوێتەوە لە گوێڕایەڵی بێباوەڕان.

• من أكثر الحلف هان على الرحمن، ونزلت مرتبته عند الناس.

هەر كەسێك زۆر سوێند بخوات لای الله -سبحانه وتعالى- سووك دەبێت، وه لای خەڵكیش ڕێز وشكۆی نامێنێت.