د معناګانو ژباړه آیت 126 سورت الأعراف - کردي ژباړه - صلاح الدین - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 126

وَمَا تَنقِمُ مِنَّآ إِلَّآ أَنۡ ءَامَنَّا بِـَٔايَٰتِ رَبِّنَا لَمَّا جَآءَتۡنَاۚ رَبَّنَآ أَفۡرِغۡ عَلَيۡنَا صَبۡرٗا وَتَوَفَّنَا مُسۡلِمِينَ

[ وَمَا تَنْقِمُ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِآيَاتِ رَبِّنَا لَمَّا جَاءَتْنَا ] وه‌ تۆ تۆڵه‌مان لێناسه‌نی ته‌نها له‌به‌ر ئه‌مه‌ نه‌بێ كه‌ ئیمانمان به‌ په‌روه‌ردگاری خۆمان هێناوه‌ كاتێك كه‌ ئه‌و به‌ڵگه‌ ڕوون و ئاشكراو موعجیزانه‌مان بینی [ رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَتَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ (١٢٦) ] پاشان ڕوویان كرده‌ خوای گه‌وره‌و وتیان: ئه‌ی په‌روه‌ردگار صه‌برو ئارام داببه‌زێنه‌ سه‌رمان و دامه‌زراوی و ئارامیمان پێ ببه‌خشه‌ له‌سه‌ر دینه‌كه‌ت، وه‌ به‌ موسڵمانی بمانمرێنه‌ و جارێكی تر له‌م دینه‌ پاكه‌ پاشگه‌ز نه‌بینه‌وه‌ له‌ ژێر ترس و ئه‌شكه‌نجه‌و كوشتنی فیرعه‌وندا، (به‌یانى ساحیر بوون و ئێواره‌ شه‌هید بوون).