د معناګانو ژباړه آیت 122 سورت النحل - ملیباري ژبې ته د قرآن کریم د لنډ تفسیر ژباړه - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 122

وَاٰتَیْنٰهُ فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً ؕ— وَاِنَّهٗ فِی الْاٰخِرَةِ لَمِنَ الصّٰلِحِیْنَ ۟ؕ

ഇഹലോകത്ത് പ്രവാചകത്വവും സൽകീർത്തിയും സച്ചരിതരായ സന്താനങ്ങളെയും അദ്ദേഹത്തിന് നാം നൽകിയിരിക്കുന്നു. പരലോകത്ത് സ്വർഗത്തിൽ ഉന്നതമായ പദവികൾ അല്ലാഹു ഒരുക്കിവെച്ചിരിക്കുന്ന സദ്'വൃത്തരുടെ കൂട്ടത്തിലായിരിക്കും അദ്ദേഹം.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• اقتضت رحمة الله أن يقبل توبة عباده الذين يعملون السوء من الكفر والمعاصي، ثم يتوبون ويصلحون أعمالهم، فيغفر الله لهم.

• അല്ലാഹുവിനെ നിഷേധിക്കുക, തിന്മകൾ പ്രവർത്തിക്കുക പോലുള്ള തെറ്റുകൾ പ്രവർത്തിക്കുകയും ശേഷം ഖേദിച്ചു മടങ്ങുകയും, തങ്ങളുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ നന്നാക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരുടെ പശ്ചാത്താപം അല്ലാഹു അവൻ്റെ കാരുണ്യത്താൽ സ്വീകരിക്കുന്നു. അവൻ അവർക്ക് പൊറുത്തു കൊടുക്കുന്നതാണ്.

• يحسن بالمسلم أن يتخذ إبراهيم عليه السلام قدوة له.

• ഇബ്രാഹീം -عَلَيْهِ السَّلَامُ- നെ തൻ്റെ മാതൃകയാക്കുക എന്നത് എല്ലാ മുസ്ലിംകളെ സംബന്ധിച്ചും നല്ല കാര്യമാണ്.

• على الدعاة إلى دين الله اتباع هذه الطرق الثلاث: الحكمة، والموعظة الحسنة، والمجادلة بالتي هي أحسن.

• അല്ലാഹുവിലേക്ക് പ്രബോധനം നടത്തുന്നവർ ആയത്തിൽ പറഞ്ഞ മൂന്ന് വഴികൾ നിർബന്ധമായും പിൻപറ്റണം. യുക്തമായ മാർഗം, നല്ല ഉപദേശം, ഏറ്റവും നല്ല രൂപത്തിലുള്ള സംവാദം എന്നിവയാണവ.

• العقاب يكون بالمِثْل دون زيادة، فالمظلوم منهي عن الزيادة في عقوبة الظالم.

• തുല്ല്യമായേ ശിക്ഷിക്കാവൂ. അതിക്രമിക്കപ്പെട്ടവർ അതിക്രമിയെ ശിക്ഷിക്കുമ്പോൾ അവൻ ചെയ്തതിനെക്കാൾ അധികരിപ്പിക്കുക എന്നത് പാടില്ല.