د معناګانو ژباړه آیت 42 سورت الإسراء - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 42

قُلْ لَّوْ كَانَ مَعَهٗۤ اٰلِهَةٌ كَمَا یَقُوْلُوْنَ اِذًا لَّابْتَغَوْا اِلٰی ذِی الْعَرْشِ سَبِیْلًا ۟

ته ووایه -ای پیغمبره- دې مشرکینو ته: که چیرته د الله تعالی سره نور څوک حقدار د بندګۍ وی لکه دوی چې وایې د بهتان او دروغو د وجې نه نو خامخا دې ګڼل شویو معبودانو به غوښتلی وی د الله تعالی طرف ته چې خاوند د عرش دی یوه لاره چې د الله تعالی په بادشاهۍ باندې غالب شي او په دې کې ورسره جګړه وکړي.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• الزعم بأن الملائكة بنات الله افتراء كبير، وقول عظيم الإثم عند الله عز وجل.

دا ګومان کول چې ملاېکې د الله تعالی لورګانې دي ډیر غټ دروغ او بهتان دی، او دا یوه داسې وینا ده چې د الله تعالی په نزد ډیره لویه ګناه ده.

• أكثر الناس لا تزيدهم آيات الله إلا نفورًا؛ لبغضهم للحق ومحبتهم ما كانوا عليه من الباطل.

ډیر خلک چې دي نه زیاتوي هغوی لره د الله تعالی ایتونه مګر نفرت کول؛ د وجې د بغض کولو د دوی حق لره او د وجې د خوښ ګڼلو هغه باطل لره چې دوی پکې دي.

• ما من مخلوق في السماوات والأرض إلا يسبح بحمد الله تعالى فينبغي للعبد ألا تسبقه المخلوقات بالتسبيح.

نشته هیڅ یو مخلوق په اسمانونو او ځمکه کې مګر پاکي بیانوي سره د ثنا ویلو د الله تعالی نو بنده لره پکار دي چې نور مخلوقات ترې په تسبیح ویلو کې مخکې نشي.

• من حلم الله على عباده أنه لا يعاجلهم بالعقوبة على غفلتهم وسوء صنيعهم، فرحمته سبقت غضبه.

د الله تعالی په خپلو بندګانو د صبر او زغم څخه دادي چې هغوی ته په غفلت کولو او بدو کارونو کولو په تلوار سره سزا نه ورکوي، ځکه د هغه رحمت او مهرباني د هغه په غصې باندې وړاندې ده.