د معناګانو ژباړه آیت 30 سورت الكهف - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 30

اِنَّ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ اِنَّا لَا نُضِیْعُ اَجْرَ مَنْ اَحْسَنَ عَمَلًا ۟ۚ

یقینا هغه کسان چې په الله تعالی یې ایمان راوړی او عملونه یې کړي نیک عملونه نو یقینا دوی ښایسته کړي خپل عملونه نو دوی لره دی ثواب لوی، بیشکه مونږ نه ضایع کوو ثواب د هغه چا چې ښایسته عمل یې کړی وي، بلکه مونږ ورکوو دوی ته بدلې د دوی پوره پوره پرته له څه نقصانه.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• فضيلة صحبة الأخيار، ومجاهدة النفس على صحبتهم ومخالطتهم وإن كانوا فقراء؛ فإن في صحبتهم من الفوائد ما لا يُحْصَى.

فضیلت د نیکانو د ملګرتیا، او د ځان سره مقابله کول د هغوی په ملګرتیا کې او د هغوی سره په یوځای کیدلو کې او اګر که غریبان هم وي؛ ځکه د دوی په ملګرتیا کې دومره فایدې دي چې حساب یې نشي کیدلی.

• كثرة الذكر مع حضور القلب سبب للبركة في الأعمار والأوقات.

د زړه په حضور سره ډیر ذکر کول په عمرونو او وختونو کې د برکت سبب دی.

• قاعدتا الثواب وأساس النجاة: الإيمان مع العمل الصالح؛ لأن الله رتب عليهما الثواب في الدنيا والآخرة.

د ثواب او د نجات اساسي قاعدې دا دې: ایمان د نیک عمل سره؛ ځکه چې الله تعالی په دې دواړو باندې په دنیا او اخرت کې ثوابونه مرتب کړي.