د معناګانو ژباړه آیت 139 سورت الشعراء - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 139

فَكَذَّبُوْهُ فَاَهْلَكْنٰهُمْ ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیَةً ؕ— وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُّؤْمِنِیْنَ ۟

هغوی د خپل نبي هود عليه السلام درواغجن ګڼلو ته دوام ورکړ؛ نو هغوی مو د درواغجن ګڼلو له امله په شنډه هوا تباه کړل، پرته له شکه په دغه تباهۍ کې د پند اخېستونکو لپاره پند دی، خو د هغوی ډېری ايمان راوړونکي نه دي.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• توالي النعم مع الكفر استدراج للهلاك.

له کفر سره د نعمتونو پرله پسې والی د تباهۍ لپاره استدراج دی.

• التذكير بالنعم يُرتجى منه الإيمان والعودة إلى الله من العبد.

د نعمتونو يادونه د ايمان راوړلو هيله پيدا کوي او بنده د الله لوري ته راګرځوي.

• المعاصي هي سبب الفساد في الأرض.

ګناهونه په زمکه کې د ورانکارۍ لامل دي.