د معناګانو ژباړه آیت 134 سورت آل عمران - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 134

الَّذِیْنَ یُنْفِقُوْنَ فِی السَّرَّآءِ وَالضَّرَّآءِ وَالْكٰظِمِیْنَ الْغَیْظَ وَالْعَافِیْنَ عَنِ النَّاسِ ؕ— وَاللّٰهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِیْنَ ۟ۚ

پرهیزګاران هغه کسان دي چې خپل مالونه د الله تعالی په لاره کې خرچ کوي، د اسانتیا (مالدارۍ) او تنګستیا (غریبۍ) په حالاتو کې، او کنټرولونکي دي خپلې غصی لره؛ سره لدې نه چې د انتقام وسه او طاقت هم لري، او تیریږی (معافی کوي) د هغه چا نه چې ظلم یې پری کړې وي، او الله تعالی خوښوي نیکان خلک چې په دې صفتونو باندې خپل اخلاق برابروي.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• الترغيب في المسارعة إلى عمل الصالحات اغتنامًا للأوقات، ومبادرة للطاعات قبل فواتها.

تیزي ورکول په تلوار کولو سره د نیکو کارونو ته لپاره د ګټی اخیستلو د وختونو څخه، او وړاندی والی کول نیکیو ته مخکی له فوت کیدو څخه.

• من صفات المتقين التي يستحقون بها دخول الجنة: الإنفاق في كل حال، وكظم الغيظ، والعفو عن الناس، والإحسان إلى الخلق.

د پرهیزګارانو د هغو صفاتو څخه چې جنت ته د ننوتلو مستحق کیږی پري: په هر حال کې نفقه کول، او د خپلی غصې خوړل (زغمل)، او بخښنه کول خلکو ته، او نیکي کول د خلکو سره.

• النظر في أحوال الأمم السابقة من أعظم ما يورث العبرة والعظة لمن كان له قلب يعقل به.

د پخوانیو امتونو حالاتو ته د عبرت په سترګه کتل د عبرت او پند اخستلو غټ سبب دی د هغه چا لپاره چې زړه یې وي او پوهه پری اخیستلی شي.