د معناګانو ژباړه آیت 149 سورت النساء - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 149

اِنْ تُبْدُوْا خَیْرًا اَوْ تُخْفُوْهُ اَوْ تَعْفُوْا عَنْ سُوْٓءٍ فَاِنَّ اللّٰهَ كَانَ عَفُوًّا قَدِیْرًا ۟

که تاسو ښکاره کوئ څه خیر که وینا وي او که کار، او که یا یې پټوئ، او یا تاسو بخښنه کوئ هغه چاته چې ستاسو سره یې بد کړي وي؛ نو بیشکه الله تعالی بخښنه کوونکی قدرت والا دی، نو پس شي دې بخښنه ستاسو د اخلاقو څخه، شاید چې الله تعالی تاسو ته بخښنه وکړي.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• يجوز للمظلوم أن يتحدث عن ظلمه وظالمه لمن يُرْجى منه أن يأخذ له حقه، وإن قال ما لا يسر الظالم.

مظلوم لره جایز دي چې خبر ورکړي د خپل ظلم څخه او د ظالم څخه هغه چاته چې طمع ترې کیدی شي چې ده لره به خپل حق واخلي، او اګر که داسې څه ووايې چې ظالم پرې نه خوشحالیږي.

• حض المظلوم على العفو - حتى وإن قدر - كما يعفو الرب - سبحانه - مع قدرته على عقاب عباده.

مظلوم لره بخښنې ته هڅول- اګر که د بدل اخستلو توان هم ولري- لکه څرنګه چې الله تعالی بخښنه کوي سره د قدرت لرلو نه په سزا ورکولو خپلو بندګانو ته.

• لا يجوز التفريق بين الرسل بالإيمان ببعضهم دون بعض، بل يجب الإيمان بهم جميعًا.

نه دی جایز جدايې راوستل په مینځ د پیغمبرانو کې داسې چې ایمان راوړي په بعضو پرته له بعضو نورو، بلکه واجب دي ایمان راوړل په ټولو باندې یوځاې.