د معناګانو ژباړه آیت 120 سورت انعام - پښتو ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 120

وَذَرُوْا ظَاهِرَ الْاِثْمِ وَبَاطِنَهٗ ؕ— اِنَّ الَّذِیْنَ یَكْسِبُوْنَ الْاِثْمَ سَیُجْزَوْنَ بِمَا كَانُوْا یَقْتَرِفُوْنَ ۟

او پریږدئ -ای خلکو- کول د ګناه په ښکاره او په پټه، بیشکه هغه کسان چې کوي ګناهونو لره په پټه او یا ښکاره، خامخا الله تعالی به ورله بدله ورکړي په سبب د هغو ګناهونو چې دوی کړي.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• الأصل في الأشياء والأطعمة الإباحة، وأنه إذا لم يرد الشرع بتحريم شيء منها فإنه باق على الإباحة.

اصل په شیانو او خوراکونو کې اباحت (رواوالی) دی، او یقینا شان دا دی چې په شرع کې د یو شي د حراموالي باره کې څه نه وي راغلي نو دا به په خپل اباحت باندې پاتي کیږي.

• كل من تكلم في الدين بما لا يعلمه، أو دعا الناس إلى شيء لا يعلم أنه حق أو باطل، فهو معتدٍ ظالم لنفسه وللناس، وكذلك كل من أفتى وليس هو بكفء للإفتاء.

ټولو هغه چا چې په دین کې یې په بې علمۍ سره خبرې کړي دي، او یا یې خلک داسې یو شي ته رابللي چې هغه نه پوهیږي چې دا حق دی او که باطل، نو دا کس تیری کوونکی دی او ظالم دی په خپل ځان باندې او په نورو خلکو باندې، او همدا رنګه هر هغه چا چې فتوا ورکړه او هغه د فتوې ورکولو وړ نه و.

• منفعة المؤمن ليست مقتصرة على نفسه، بل مُتَعدِّية لغيره من الناس.

د مسلمان فایده یوازې د هغه په ځان پورې نه ده منحصره، بلکې نورو خلکو ته هم رسیدونکې ده.