د معناګانو ژباړه آیت 3 سورت الأنفال - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 3

الَّذِیْنَ یُقِیْمُوْنَ الصَّلٰوةَ وَمِمَّا رَزَقْنٰهُمْ یُنْفِقُوْنَ ۟ؕ

دا هغه کسان دي چې همیشوالی کوي په ادا کولو د لمونځونو په پوره توګه په خپلو وختونو کې، او د هغه رزق نه چې مونږ دوی ته ورکړی فرضي زکات او نفلي صدقې هم ورکوي.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• ينبغي للعبد أن يتعاهد إيمانه ويُنمِّيه؛ لأن الإيمان يزيد وينقص، فيزيد بفعل الطاعة وينقص بضدها.

بنده لره پکار دي چې خپل ایمان ته پاملرنه وکړي او هغه زیات کړي؛ ځکه چې ایمان زیاتیږي او کمیږي، نو د نیکیو په کولو سره زیاتیږي او د هغې په ضد (ګناهونو) سره کمیږي.

• الجدال محله وفائدته عند اشتباه الحق والتباس الأمر، فأما إذا وضح وبان فليس إلا الانقياد والإذعان.

جنګ او جګړه د حق د ګډوډ کیدلو په وخت کې راپیداکیږي او هماغلته يې فایدې هم وي، نو کله چې خبره ښکاره او واضحه شي نو بیا غاړه کیښودل او تسلیمیدل لازمي دي.

• أَمْر قسمة الغنائم متروك للرّسول صلى الله عليه وسلم، والأحكام مرجعها إلى الله تعالى ورسوله لا إلى غيرهما.

د غنیمتونو د ویشلو حکم پیغمبر صلی الله علیه وسلم ته پریښودل شوی دی، او د احکامو مرجع الله تعالی او د هغه پیغمبر ته ده، نه بل چاته.

• إرادة تحقيق النّصر الإلهي للمؤمنين؛ لإحقاق الحق وإبطال الباطل.

اراده د پلي کیدلو د حقیقي کامیابۍ مومنانو لره؛ لپاره د ښکاره کولو د حقانیت د حق او باطلوالي د باطل.