د معناګانو ژباړه آیت 17 سورت ابراهيم - فارسي ژبې ته د المختصر فی تفسیر القرآن الکریم ژباړه - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 17

یَّتَجَرَّعُهٗ وَلَا یَكَادُ یُسِیْغُهٗ وَیَاْتِیْهِ الْمَوْتُ مِنْ كُلِّ مَكَانٍ وَّمَا هُوَ بِمَیِّتٍ ؕ— وَمِنْ وَّرَآىِٕهٖ عَذَابٌ غَلِیْظٌ ۟

به‌سبب تلخی زیاد و حرارت و بدبویی‌اش پیاپی آن را به رنج می‌نوشد، و نمی‌تواند آن را ببلعد، و از سختیِ عذابی که به مشقت آن را تحمل می‌کند مرگ از هر جهتی او را فرامی‌گیرد، اما نمی‌میرد تا راحت شود، بلکه زنده می‌ماند تا عذاب را تحمل کند، و در روبروی او عذاب سخت دیگری در انتظارش است.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• أن الأنبياء والرسل بشرٌ من بني آدم، غير أن الله تعالى فضلهم بحمل الرسالة واصطفاهم لها من بين بني آدم.

پیامبران و رسولان علیهم السلام انسان‌ هستند؛ جز اینکه الله آنها را با حمل رسالت برتری داده و از میان فرزندان آدم علیه السلام آنها را با رسالت برگزیده است.

• على الداعية الذي يريد التغيير أن يتوقع أن هناك صعوبات جَمَّة سوف تقابله، ومنها الطرد والنفي والإيذاء القولي والفعلي.

دعوتگری که خواهان تغییر است باید در انتظار دشواری‌های بسیاری باشد که در برابر او قرار خواهند گرفت، مانند رانده ‌شدن، تبعید و آزار قولی و عملی.

• أن الدعاة والصالحين موعودون بالنصر والاستخلاف في الأرض.

دعوتگران و صالحان به پیروزی و جانشین ‌شدن در زمین وعده داده شده‌اند.

• بيان إبطال أعمال الكافرين الصالحة، وعدم اعتبارها بسبب كفرهم.

بیان ابطال و عدم اعتبار اعمال صالح کافران، به‌سبب کفرشان.