د معناګانو ژباړه آیت 118 سورت البقرة - فارسي ژبې ته د المختصر فی تفسیر القرآن الکریم ژباړه - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 118

وَقَالَ الَّذِیْنَ لَا یَعْلَمُوْنَ لَوْلَا یُكَلِّمُنَا اللّٰهُ اَوْ تَاْتِیْنَاۤ اٰیَةٌ ؕ— كَذٰلِكَ قَالَ الَّذِیْنَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِّثْلَ قَوْلِهِمْ ؕ— تَشَابَهَتْ قُلُوْبُهُمْ ؕ— قَدْ بَیَّنَّا الْاٰیٰتِ لِقَوْمٍ یُّوْقِنُوْنَ ۟

و افراد نادان از اهل کتاب و مشرکان برای ستیز با حق گفتند: چرا الله بدون واسطه با ما سخن نمی گوید، یا نشانه ای محسوس و خاص را برای ما نمی فرستد؟ و همانند این سخن را نیز، پیش از این امت هایی که تکذیب کننده ی پیامبرانشان بودند، گفتند، هر چند که زمان و مکانشان متفاوت بود؛ دل هایشان با پیشینیانشان در کفر و سرختی و سرکشی همانند بود. همانا ما آيات و نشانه ها را برای گروهی که به حق یقین دارند، آشکار و روشن ساخته ایم، هنگامی که [حقیقت] برایشان آشکار شود، هیچ شک و تردیدی آن ها را در بر نمی گیرد و هیچ ستیزی مانعشان نمی شود.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• الكفر ملة واحدة وإن اختلفت أجناس أهله وأماكنهم، فهم يتشابهون في كفرهم وقولهم على الله بغير علم.

تمام اقسام کفر، ملت واحدی است؛ هر چند نوع و اماکن پیروانش متفاوت باشد؛ زیرا آنها در کفر و نسبت‌ دادن سخن بدون علم به الله همانند یکدیگر هستند.

• أعظم الناس جُرْمًا وأشدهم إثمًا من يصد عن سبيل الله، ويمنع من أراد فعل الخير.

جنایتکارترین و گناهکارترین مردم کسانی هستند که از راه الله بازمی‌دارند و مانع کسانی می‌شوند که می‌خواهند کار خیر انجام دهند.

• تنزّه الله تعالى عن الصاحبة والولد، فهو سبحانه لا يحتاج لخلقه.

منزه‌دانستن الله متعال از همنشین و فرزند؛ زیرا او سبحانه به مخلوقاتش نیازی ندارد.