د معناګانو ژباړه آیت 127 سورت بقره - فارسي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 127

وَاِذْ یَرْفَعُ اِبْرٰهٖمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَیْتِ وَاِسْمٰعِیْلُ ؕ— رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا ؕ— اِنَّكَ اَنْتَ السَّمِیْعُ الْعَلِیْمُ ۟

و به یادآور -ای پیامبر- هنگامی که ابراهیم و اسماعیل -علیهما السلام- پایه های کعبه را بالا برده و با تواضع و فروتنی می گفتند: پروردگارا اعمالمان (از جمله بنای خانه ی کعبه) را از ما بپذیر؛ همانا که تو شنونده و پذیرنده دعاهایمان هستی و از نیت ها و اعمالمان آگاه هستى.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• المؤمن المتقي لا يغتر بأعماله الصالحة، بل يخاف أن ترد عليه، ولا تقبل منه، ولهذا يُكْثِرُ سؤالَ الله قَبولها.

مؤمن پرهیزگار، به اعمال صالح خویش فریب نمی‌خورد، بلکه از اینکه این اعمال به خودش بازگردد و از او پذیرفته نشود، می‌ترسد؛ به همین دلیل، بسیار از الله می‌خواهد که اعمالش را بپذیرد.

• بركة دعوة أبي الأنبياء إبراهيم عليه السلام، حيث أجاب الله دعاءه وجعل خاتم أنبيائه وأفضل رسله من أهل مكة.

برکت دعای پدر پیامبران علیهم السلام، ابراهیم علیه السلام ؛ آنجا که الله دعایش را اجابت کرد و خاتم پیامبران و برترین رسولانش را از اهالی مکه برگزید.

• دين إبراهيم عليه السلام هو الملة الحنيفية الموافقة للفطرة، لا يرغب عنها ولا يزهد فيها إلا الجاهل المخالف لفطرته.

دین ابراهیم علیه السلام، همان آیین پاک و سازگار با فطرت است؛ کسی آن را رها نمی‌کند و از آن کناره نمی‌گیرد مگر جاهل که مخالف فطرتش عمل می‌کند.

• مشروعية الوصية للذرية باتباع الهدى، وأخذ العهد عليهم بالتمسك بالحق والثبات عليه.

مشروعیت سفارش فرزندان به پیروی از هدایت و گرفتن پیمان از آنها بر تمسک به حق و پایداری در آن.