د معناګانو ژباړه آیت 229 سورت البقرة - فارسي ژبې ته د المختصر فی تفسیر القرآن الکریم ژباړه - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 229

اَلطَّلَاقُ مَرَّتٰنِ ۪— فَاِمْسَاكٌ بِمَعْرُوْفٍ اَوْ تَسْرِیْحٌ بِاِحْسَانٍ ؕ— وَلَا یَحِلُّ لَكُمْ اَنْ تَاْخُذُوْا مِمَّاۤ اٰتَیْتُمُوْهُنَّ شَیْـًٔا اِلَّاۤ اَنْ یَّخَافَاۤ اَلَّا یُقِیْمَا حُدُوْدَ اللّٰهِ ؕ— فَاِنْ خِفْتُمْ اَلَّا یُقِیْمَا حُدُوْدَ اللّٰهِ ۙ— فَلَا جُنَاحَ عَلَیْهِمَا فِیْمَا افْتَدَتْ بِهٖ ؕ— تِلْكَ حُدُوْدُ اللّٰهِ فَلَا تَعْتَدُوْهَا ۚ— وَمَنْ یَّتَعَدَّ حُدُوْدَ اللّٰهِ فَاُولٰٓىِٕكَ هُمُ الظّٰلِمُوْنَ ۟

طلاقی که شوهر در آن حق رجوع دارد دو طلاق می باشد؛ به این نحو که طلاق دهد، سپس رجوع کند، سپس طلاق دهد، سپس رجوع کند، بعد از این دو طلاق یا باید زن را به طور شایسته نگه دارد، یا به نیکی و با پرداخت حقوقش او را برای بار سوم طلاق دهد. برای شما -ای مردان- جایز نیست که از مهریه هایی که به همسرانتان پرداخت کرده اید چیزی از آن را پس بگیرید، مگر این که زنی از شوهرش بخاطر اخلاق یا سیمایش نفرت داشته باشد و زوجین به سبب این نفرت، گمانشان بر این باشد که نمی توانند به حقوق همدیگر وفا بکنند، در این صورت باید مشکلشان را با یکی از خویشاوندانشان و یا فرد نزدیکی مطرح کنند، پس از آن اگر اولیا ترسیدند که آن دو، حقوق زناشویی بین یکدیگر را ادا نمی کنند، گناهی بر آن دو نیست که زن، خودش را با پرداخت مبلغی به شوهرش در مقابل طلاقش، خُلع کند. این احکام شرعی، مرز میان حلال و حرام می باشد، پس از آن ها تجاوز نکنید. کسانی که از حدود و مرزهای الهی در حلال و حرام تجاوز کنند، بی گمان به خودشان ستم کرده اند؛ چرا که خود را در معرض نابودی و خشم و مجازات الهی قرار داده اند.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• بيَّن الله تعالى أحكام النكاح والطلاق بيانًا شاملًا حتى يعرف الناس حدود الحلال والحرام فلا يتجاوزونها.

الله متعال، احکام نکاح و طلاق را به‌صورت کامل بیان فرمود تا مردم حدود حلال و حرام را بشناسند و از آن تجاوز نکنند.

• عظَّم الله شأن النكاح وحرم التلاعب فيه بالألفاظ فجعلها ملزمة، وألغى التلاعب بكثرة الطلاق والرجعة فجعل لها حدًّا بطلقتين رجعيتين ثم تحرم عليه إلا أن تنكح زوجا غيره ثم يطلقها، أو يموت عنها.

الله متعال، ازدواج را بزرگ داشته و به بازی گرفتن آن را با کلمات تحریم کرده است، بنابراین طلاق با این کلمات واقع می شود. همچنین برای ممانعت از به بازی گرفتن آن به وسیله ی طلاق و رجوع بیش از حد، با دو طلاق رجعی، حدی برای آن قرار داده است. (اگر بعد از دو طلاق و رجوع باز هم او را طلاق داد) از آن به بعد زن بر او حرام خواهد بود، مگر این که با شخصی دیگر ازدواج (واقعى) انجام دهد، سپس او را طلاق دهد یا فوت کند (در این صورت می تواند دوباره با شوهر اولش ازدواج کند).

• المعاشرة الزوجية تكون بالمعروف، فإن تعذر ذلك فلا بأس من الطلاق، ولا حرج على أحد الزوجين أن يطلبه.

معاشرت زناشویی به نیکویی است، پس اگر این امر ممکن نبود ایرادی در طلاق نیست و هر یک از زوجین می توانند درخواست طلاق دهند.